เรื่องราวของกัปตันท่านหนึ่ง ที่ได้รับการยกย่องจากชาวเน็ต โดยกัปตันสายการบินดังท่านนี้ใช้เวลาว่างจากสถานการณ์โรคโควิด-19 หลายประเทศมีการล็อกดาวน์รอบ 2 ทำให้ไม่ได้บินในช่วงนี้หันมาขับแกร็บคาร์ (Grab Car) ซึ่งเจ้าตัวรู้สึกภูมิใจมากๆ แม้จะได้เงินไม่เยอะ แต่ก็มีความสุขกับสิ่งที่ทำและสามารถหลุดจากเซฟโซนของตัวเองออกมาได้
จากขับเครื่องบินไปขับแกร็บ (Grab)
ในวันเวลาที่ฟ้าปิดมืดสนิท สถานการณ์อะไรก็ดูจะอืมครึม ผมในฐานะที่เป็นนักบินจึงรู้สึกว่าต้องหาอะไรมาทำเพื่อใช้เวลาว่างตอนนี้ให้เป็นประโยชน์ นึกขึ้นได้ว่ายังมีอีกทักษะหนึ่งซึ่งเราใช้มาตั้งแต่วัยรุ่นจนถึงทุกวันนี้ นั่นก็คือ การขับรถนั่นเอง มันเป็นอะไรที่ง่ายและไม่ซับซ้อนสำหรับผมไปแล้ว แต่ก็ไม่เคยนึกถึงมัน ตัดสินใจว่า ลองทำอะไรที่ไม่เคยลองทำดู ลองสมัครขับแกร็บดู วิธีการสมัครก็ไม่ได้ยากเย็นอะไร ที่ยากกว่าการสมัครก็คือใจเรานั่นเอง
"คนจะดูถูกเรามั๊ยที่เรามาขับ Grab"
"นักบินตกอับมาขับ Grab"
"ถ้าเจอคนรู้จักคงอายแย่"
และอีกสารพัดเหตุผลที่คอยดึงเราไว้บางครั้งว่าอย่าทำเลย จนในที่สุด กระบวนการสมัครก็เสร็จสิ้น ผมได้รับการตอบรับเข้าสู่การเป็นนักขับรถแกร็บคาร์ รออะไรหล่ะ เริ่มเลยสิ
รออยู่ประมาณสัปดาห์นึง จึงได้เริ่มขับเป็นครั้งแรก โคตรตื่นเต้นเลย พอๆกับการที่เริ่มขับเครื่องบินครั้งแรกอย่างไรอย่างนั้น เปิดแอปฯ Grab driver ปุ๊บ นิ่งสนิท เอ๊ะ มันเกิดอะไรขึ้น สงสัยคงต้องขับรถไปเรื่อยๆ ก่อน เลยขับมุ่งหน้าตรงเข้าไปในเมือง จนไปถึงแถวๆ หน้าเซ็นทรัลลาดพร้าวลูกค้ารายแรกก็มา
ด้วยความที่ยังไม่ชินกับโปรแกรม Grab driver ก็เลยผิดพลาดไปหน่อย ขับเลยลูกค้า พอรู้ตัวอีกทีก็เลยต้องขับวนกลับมา ขอโทษขอโพยลูกค้าไป ซึ่งลูกค้ารายแรกนี้ก็น่ารักมากครับ ไม่บ่นอะไรซักคำ ลูกค้าเรียกรถเราไปทานสุกี้แถวๆนั้น ซึ่งผมก็พลาดอีก ขับผิดทางไปนิดนึง เลยต้องวนรถกลับอีกครั้งหนึ่ง ครั้งแรกนี่เหมือนรับน้องเลย จนสุดท้ายก็มาส่งถึงที่หมายได้ ลูกค้ายื่นเงินให้ร้อยบาท ผมทอนไป 41 บาท
เป็นเงินก้อนแรกที่น้อยนิด แต่มีคุณค่าทางใจสูงมากครับ ผมแอบดีใจที่เราเร่ิมต้นและทำได้สำเร็จ เอาชนะความกลัวความขี้ขลาดในใจได้ จากนั้นลูกค้ารายที่สอง สาม สี่ ห้า ก็ตามมา ผมขับรถเข้าไปในเขต CBD เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา ลัดเลาะไปตาม google map ด้วยความเพลิดเพลิน จนลืมเวลาไปเลยครับ เงินก็เข้ามาใน wallet ทีละนิดทีละหน่อย
ลูกค้าแกร็บคาร์ส่วนใหญ่น่ารักมากๆ ครับ ผมเลยขับด้วยความสบายใจ ลูกค้าส่วนใหญ่ที่เรียกจะเป็นผู้หญิงครับ อาจจะเป็นเพราะเรียกแกร็บแล้วปลอดภัยในระดับหนึ่ง เพราะมีการบันทึกเส้นทาง ชื่อผู้ขับ รายละเอียดการจ่ายเงินที่ตกลงกันแล้วก่อนหน้าจะขึ้นรถ ไม่ต้องลุ้นว่าคนขับจะเบี้ยวเงินไหม เรียกแล้วจะไม่ไปอะไรทำนองนี้
การขับแกร็บทำให้ผมรู้จักถนนหนทางในเมืองหลวงมากขึ้น พอรู้ว่าช่วงเวลาไหนที่รถจะติด เส้นทางไหนที่มีลูกค้าเรียกเยอะ ทำให้เรามีแนวทางในการขับรถให้ได้ลูกค้ามากที่สุดในช่วงเวลาที่เราขับ วันแรกผมขับไปสามชั่วโมง ได้ลูกค้ามา 5 รายครับ ทำเงินได้ประมาณ 500 บาท ก็ถือว่าโอเคสำหรับผมแล้วในวันแรก ดีใจสุดๆ
ที่บ้านผมดีใจไปกับผมด้วยที่กล้าหาญกับจริตตัวเอง หลุดออกมาจากเซฟโซนได้ในระดับหนึ่ง ทำให้ผมมีกำลังใจที่จะขับแกร็บต่อไป เป็นกำลังใจให้กับคนที่ยากลำบากในตอนนี้นะครับ ลงมือทำเลย อะไรที่ดีที่ทำเงินได้ ทำเลย อย่ามัวแต่คิดนานอย่างผม ก้าวออกจากคอมฟอร์ทโซน (Comfort zone) แล้วลงมือกันเลยครับ
CR เฟซบุ๊ก Mahesak Wongpa
