นักวิทยาศาสตร์ออสเตรเลียให้ยุงลายหลายพันตัวดูดเลือดเพื่อการวิจัยควบคุมโรค

ในการศึกษาค้นคว้าหาหนทางควบคุมการแพร่กระจายของไข้เลือดออก ซิกา และไวรัสต่างๆที่มียุงลายเป็นพาหะ หนึ่งในวิธีการที่ให้ความหวังมากที่สุด คือการทำหมันยุง ด้วยการฉีดเชื้อแบคทีเรียโวลบาเกีย (Wolbachia) ในไข่ยุงลายบ้าน ( Aedes aegypti) โดยโวลบาเกีย เป็นเชื้อแบคทีเรียที่สกัดไวรัสไข้เลือดออกตามธรรมชาติ แต่ยุงลายบ้าน สายพันธุ์หลักที่แพร่ไวรัสไข้เลือดออก ไม่มีเชื้อแบคทีเรียชนิดนี้  และเพื่อให้ได้ไข่ยุงในปริมาณมากพอ ก็ต้องเพาะเลี้ยงยุงเพศเมียจำนวนมาก หนทางง่ายที่สุดสำหรับ ดร.เพอร์นัน สก็อตต์-รอสส์ นักกีฏวิทยามหาวิทยาลัยเมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย คือการสละเลือดให้มัน นั่นจึงเป็นที่มาของคลิปไวรัลที่ดร.เพอร์แรน ยื่นแขนปล่อยให้ยุงดูดเลือดจนพอใจ 
 

Twitter/Perran Ross

 

“ผมรู้สึกคันยิบๆบนแขนเวลายุงมาเกาะ พอพวกมันเริ่มดูดเลือด ไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่  เว้นแต่บางจุดที่จะรู้สึกเจ็บเล็กน้อย ในตอนแรก ยากมากที่จะฝืนไม่สะบัดยุงออกหรือตีมัน แต่ตอนนี้ คุ้นชินมากแล้ว ยุงตัวหนึ่งใช้เวลากินจนอิ่มไม่กี่นาที แต่ผมปล่อยแขนไว้แบบนั้นราว 10-15 นาทีให้ยุงทั้งหมดอย่างทั่วถึง” 

 

Twitter/Perran Ross

( ทวีตเมื่อ 6 พ.ค. วันที่ดร.เพอร์แรนสละเลือด 16 มล. ให้ยุงเพศเมีย 5,000 ตัว ) 

 

ดร.รอสส์ กล่าวด้วยว่า ปกติ จะยื่นแขนให้ยุงเพศเมียดูดเลือดคราวละ 250 ตัว ก่อนย้ายไปกลุ่มอื่นต่อ เสร็จจากให้อาหารยุงหลายพันตัว 1 – 2 ชม.แล้ว ผิวหนังบนแขนก็จะกลายสภาพเหมือนรอยตะเข็บและรู้สึกร้อน

 

Twitter/Perran Ross สภาพแขนที่กลับเป็นปกติเพียงวันเดียวหลังให้เลือดยุง 

 

คำถามแรกที่เกิดขึ้นคือ ฝืนไม่เกาแขนได้อย่างไร ดร.เพอร์แรน กล่าวว่า เพราะความตั้งใจอย่างแรงกล้า ก่อนเล่าว่าเมื่อครั้งให้ยุงดูดเลือดครั้งแรก  หยุดเกาไม่ได้เลย และรู้สึกคันนานกว่า 1 เดือน เคยแช่แขนในน้ำเย็นชั่วขณะ ซึ่งก็ได้ผลอยู่ แต่เวลานี้ เขาแค่ถลกแขนเสื้อขึ้นและพยายามไม่คิดอะไรเลยเท่านั้น 

 

 

 

นักวิจัยท่านนี้ กล่าวด้วยว่า นี่เป็นราคาเล็กน้อยที่ต้องจ่ายให้กับการวิจัยที่ให้ความหวังว่าจะช่วยชีวิตคนหลายล้านได้ก่อนอธิบายแถมท้ายเกี่ยวกับยุงว่า ยุงส่วนใหญ่ไม่แพร่โรค และจำนวนมากไม่กัดคนเลย ทั้งยังมีบทบาทสำคัญในระบบนิเวศ กับเป็นแหล่งอาหารสำคัญของสัตว์มากมายอีกด้วย