สาเหตุทำไมเท้าหนูน้อยถึงเป็นผิวไหม้ อันตรายมากแค่ไหนหลังสัมผัสกิ้งกือที่ซ่อนในรองเท้า

จากกรณีที่คุณแม่ท่านหนึ่งโพสต์อุทาหรณ์ จากการที่กิ้งกือซึ่งเข้าไปอยู่ในรองเท้าผ้าใบของลูกสาววัย 6 ขวบ ปรากฏว่า เมื่อลูกถอดรองเท้านั้น ผิวหนังบริเวณเท้าของลูกเกิดรอยไหม้ จนต้องพาลูกไปโรงพยาบาลนั้น 

 

โดยคุณแม่ท่านนี้ได้โพสต์ภาพและข้อความ ฝากถึงคุณแม่ท่านอื่นๆ ที่มีลูกเล็ก ๆ วัยเดียวกัน ให้เคสนี้เป็นเคสตัวอย่างในการดูแลลูก ๆ ว่าก่อนใส่รองเท้าผ้าใบ หรืออะไร ควรตรวจสอบให้ดูว่ามีกิ้งกือแอบอยู่ในรองเท้าหรือไม่

 

 

 

 

 

เกี่ยวกับเรื่องนี้ อ.เจษฎา เด่นดวงบริพันธ์ อาจารย์ประจำภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้โพสต์ให้ความรู้ผ่านเพจเกี่ยวกับกิ้งกือ ระบุว่า แท้จริงแล้วกิ้งกือไม่ได้มีพิษร้ายแรง แต่ควรจะต้องระวัง อย่าไปจับต้องโดนตัวมัน หรือไปทำร้ายมัน

 

มีหลายคนสงสัยว่า เด็กถูกกิ้งกือกัดจนผิวไหม้จะได้รับพิษอันตรายร้ายแรงหรือไม่นั้น จริงๆแล้ว กิ้งกือมันไม่ได้กัด และไม่ได้มีเขี้ยวพิษแบบพวกตะขาบ แต่เป็นแค่สารที่กิ้งกือขับออกมา และมีฤทธิ์เป็นกรด เลยทำให้ผิวของคนที่ไปสัมผัสโดนอักเสบ ปวดแสบ ปวดร้อนได้ และมีเพียงแค่บางคนเท่านั้นที่จะแพ้ถึงขั้นรุนแรง

 

กิ้งกือ ส่วนใหญ่ไม่ได้มีพิษอะไรในตัวเองเหมือนอย่างพวกตะขาบ แมงป่อง หรืองู แต่กิ้งกือบางชนิด เช่น กิ้งกือกระบอก อาจจะปล่อยสารพวกไซยาไนด์ หรือพวกเบนโซควิโนน ออกมาเพื่อป้องกันตัวเวลาถูกทำร้าย ยกตัวอย่างเช่นการที่เราไปนอนทับมันหรือไปเหยียบโดนมันเข้า

 

อย่างไรก็ตาม สารพวกนี้ก็มีปริมาณเพียงเล็กน้อย ไม่ได้ทำให้คนเป็นอันตรายอะไรมากนัก ยกเว้นคนที่มีอาการแพ้ ก็จะมีอาการมากหน่อย แต่สามารถให้แพทย์รักษาได้ หรือถ้าโดนเข้า ให้รีบล้างน้ำทันทีเพื่อลดอาการก่อนไปพบแพทย์

 

นอกจากนี้ กิ้งกือยังไม่สามารถกัดเราได้เหมือนกับพวกตะขาบที่มีเขี้ยว เพราะกิ้งกือเป็นสัตว์กลุ่มกินซาก ไม่ได้มีเขี้ยว มีแค่แผ่นฟันรูปร่างคล้ายช้อนตักไอศกรีมสำหรับกัดแทะซากเท่านั้น ทำให้ไม่สามารถกัดคนได้ อย่างมากถ้าโดนมันแทะก็จะรู้สึกจั๊กจี้เท่านั้น

 

อ.เจษฎา ปิดท้ายว่า ดังนั้นในช่วงหน้าฝนนี้ ก็คอยระวังเวลาใส่รองเท้า เคาะดูเสียก่อนว่ามีสัตว์ต่างๆ เข้าไปแอบซ่อนตัวอยู่หรือไม่ และอย่าไปกลัวกิ้งกือกันเกินเหตุจนไปทำร้ายมัน เพราะมันเป็นสัตว์ที่มีประโยชน์อย่างมากต่อสิ่งแวดล้อมและระบบนิเวศ

 

 

 

 

ข้อมูลจากเพจ อ๋อ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง by อาจารย์เจษฎ์