มะกันผิวดำติดคุกฟรี 44 ปี จากความผิดที่ไม่ได้ก่อ ตร.จงใจกั๊กหลักฐาน-ลูกขุนผิวขาวทั้งคณะ

ในปี 2519 รอนนี ลอง ชาวอเมริกันผิวดำวัย 20 ปีในเมืองคองคอร์ด รัฐนอร์ทคาโรไลนา ถูกคณะลูกขุนที่เป็นคนผิวขาวทั้งหมดตัดสินให้มีความผิดในข้อหาลักขโมยและข่มขืนสตรีผิวขาว วัย 54 ปี ศาลพิพากษาลงโทษจำคุกตลอดชีวิต ขณะที่ลอง ยืนยันความบริสุทธิ์และต่อสู้เพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมตลอดหลายปีที่ผ่านมา 

เพิ่งสัปดาห์ที่แล้ว รัฐนอร์ทคาโรไลนายื่นคำร้องศาลอุทธรณ์กลางคัดค้านคำตัดสินและให้คดีเป็นโมฆะ ลองจึงได้กลับมาโลกภายนอกอีกครั้ง ผู้พิพากษาศาลกลางกล่าวว่า นับตั้งแต่ลองต้องโทษความผิด พบหลักฐานหลายอย่างเผยว่าตำรวจจงใจเก็บงำวัตถุพยานไว้ รวมถึงหลักฐานสำคัญ อย่างตัวอย่างอสุจิและลายพิมพ์นิ้วมือจากที่เกิดเหตุ 

Jamie Lau ทนายของลอง ซึ่งเป็นนักวิชาการกฎหมาย มหาวิทยาลัยดุ๊ก และที่ปรึกษาโครงการผู้บริสุทธิ์ทางกฎหมาย  Duke Law Innocence Project บอกซีเอ็นเอ็นว่าการตลบแตลงของตำรวจ คือตัวการให้ลองต้องโทษความผิด รอนนีและทนายของเขาในตอนนั้นไม่ได้ประโยชน์จากหลักฐานที่ควรมีเพื่อนำไปแสดงต่อหน้าคณะลูกขุน ทำให้ลองไม่ได้รับการพิจารณาคดีอย่างเปิดธรรม และต้องหมดอิสรภาพ 44 ปี อีกส่วนหนึ่งยังเป็นเพราะบรรยากาศเหยียดผิวในนอร์ทคาโรไลนา และรัฐใกล้เคียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมืองคองคอร์ด ในปี 2519 

ลองถูกกล่าวหาข่มขืนสตรีผิวขาววัย 54 ปี เมื่อ 25 เมษายน 2519 เธอแจ้งความว่า ผู้บุกรุกทำร้ายเธอในบ้านก่อนหลบหนีไป สองสัปดาห์ต่อมา เจ้าหน้าที่ขอให้เธอไปที่ศาลและให้ชี้ตัวผู้ต้องสงสัยในคดีอื่น ว่ามีใครที่คล้ายกับคนทำร้ายเธอหรือไม่ เจ้าทุกข์ชี้ไปที่รอนนี ลอง ซึ่งอยู่ในที่นั้นด้วยข้อหาบุกรุก (แต่ต่อมา ข้อหานี้ก็ตกไป) ต่อมา คณะลูกขุนที่ถูกเลือกมาฟังไต่สวนคดีนี้เป็นผิวขาวทั้งหมด พยานฝ่ายโจทก์ทุกคนเป็นคนขาว ขณะพยานจำเลย เป็นผิวสี 

ความเห็นของผู้พิพากษาศาลกลางที่นำไปสู่อิสรภาพของลอง เขียนถึงประเด็นสีผิว ว่า “ลอง ชายผิวดำ ถูกพิจารณาคดีในเมืองเล็กๆ คริสต์ทศวรรษ 1970 ในนอร์ทคาโรไลนาโดยคณะลูกขุนผิวขาว ฐานข่มขืนหญิงม่ายผิวขาว นักธุรกิจคนดังของท้องถิ่น”

อย่างไรก็ดี การปล่อยตัวลองออกจากคุก ยังไม่ได้หมายถึงการหลุดข้อหา ซึ่งจะต้องไปตัดสินกันอีกศาล  แม้ยังไม่แน่นอนว่าคำตัดสินจะออกมาในรูปใด แต่ Lau ทนายของลอง มองว่า ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ยกฟ้อง เพราะไม่มีหลักฐานชี้ว่ารอนนีเกี่ยวข้องกับคดีนี้เลย 

หลังได้รับการปล่อยตัว รอนนีเดินออกจากคุกพร้อมข้าวของส่วนตัว ชูมือให้กับฝูงชนที่ไปรวมตัวให้กำลังใจด้านนอก และเข้าโอบกอดครอบครัว แต่ที่ทำให้เขาเศร้าใจอย่างมาก คือการไม่ได้เห็นหน้าแม่ในวันที่ได้อิสรภาพอีกครั้ง แม่ของลองเสียชีวิตก่อนได้เห็นลูกชายได้รับการปล่อยตัว 6 สัปดาห์ โดยคำพูดสุดท้ายของเธอคือ “รอนนีกลับบ้านหรือยัง”