จุรินทร์ประกาศช่วย ซาเล้งเพื่อนยาก แจกชุดยังชีพ ช่วยคนอาชีพรากหญ้า

3 เมษายน 2563  นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฎ์ หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์  ปลัดกระทรวงพาณิชย์ อธิบดี กรมการค้าต่างประเทศ นำคณะกระทรวงพาณิชย์  ร่วมกับ สำนักงานเขตจตุจักร   สน.พหลโยธิน มหาวิทยาลัยราชภัฎจันทร์เกษม   สมาคมการค้าประกอบการรีไซเคิลไทย สมาคมการค้าผู้ประกอบการค้าของเก่าไทย   สมาคมอุตสาหกรรมเยื่อและกระดาษไทย  มอบเงินทุนและชุดยังชีพข้าวสารอาหารแก่ซาเล้งผู้ประกอบอาชีพรับซื้อของเก่า ในช่วงบรรเทาทุกสถานการณ์โควิด โดยมี ชาวซาเล้งซอยเสือใหญ่ ถนนรัชดาและอื่นๆกว่า 500 ครัวเรือน มารับมอบ

โดยนายจุรินทร์ กล่าวว่า  ดีใจที่ได้มีโอกาสพบกับพวกเรา"ซาเล้งเพื่อนยาก" อีกครั้งหนึ่งที่ได้มีโอกาสนำกระทรวงพาณิชย์ มาช่วยดูแล และส่วนลึกของตนนั้นความปรารถนาอยากช่วยเพราะถือว่าเป็นกลุ่มคนที่ประกอบอาชีพสุจริตเพียงแต่ว่าอาจจะเป็นผู้ประกอบสุจริตในระดับรากหญ้า เมื่อมีความทุกข์อย่างน้อยที่สุดก็ต้องเป็นหน้าที่ของนักการเมืองอย่างพวกตนและเป็นหน้าที่ของส่วนราชการ หน้าที่ของรัฐบาลที่จะต้องเข้ามาช่วยดูแลพวกเรา 

" โดยวันแรกที่ได้คุยกับพวกเราเศษกระดาษราคาตกไปจนถึงกิโลกรัมละ 50 สตางค์อย่างที่ลุงบุญยิ่งได้กล่าวไปแต่หลังจากที่ผมได้จัดให้มีเวทีพบปะกัน 3-4 ครั้งระหว่างตัวแทนของพวกเรา ผู้รับซื้อของเก่าและโรงงานต้มเยื่อกระดาษ รวมทั้งโรงงานผลิตกระดาษรีไซเคิลสถานการณ์ก็ดีขึ้นช่วยให้พวกเราสามารถนำเศษกระดาษไปขายได้อีกกิโลกรัมละ 1 ถึง 2 บาทและลุงบุญยิ่ง (ชาวซาเล้ง)บอกว่าบางช่วงขึ้นไปถึงกิโลกรัมละ 3 บาทก็ขอแสดงความดีใจด้วยอยากเห็นพวกเรามีรายได้ที่ดีขึ้นเพราะรู้ว่าพวกเราเหน็ดเหนื่อย ซาเล้งบางคนไม่มีเงินซื้อซาเล้งก็ต้องใช้รถเข็นเดินไปเป็นกิโล หรือวันหนึ่งไม่รู้กี่กิโลห่างไกลขนาดไหน ได้มาก็ไม่รู้จะพอกินหรือเปล่า ผมเข้าใจชีวิตพวกเราดี ถ้ามีโอกาสจะช่วยเหลือเจือจุนในเรื่องอะไรบ้างก็ยินดี 

ไม่ใช่เฉพาะที่ทำมาแล้วในอดีตและปัจจุบันหรืออนาคต ผมก็ยินดีที่จะช่วยเหลือดูแลพวกเราเสมอและดีใจที่ลุงบุญยิ่งบอกว่าชาวซาเล้งวันนี้ได้จัดตั้งขึ้นมาเป็นสมาคมแล้วต่อไปเวลาเดือดร้อนอะไรก็จะได้ไม่อยู่ตามลำพังอย่างน้อยมีตัวแทนที่จะไปช่วยเจรจากับกลุ่มต่างๆ เพื่อที่จะให้พวกเราได้มีสถานะชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นและดีใจที่ได้มีโอกาสมาพบกับพวกเราที่ชุมชนเสือใหญ่และชุมชนใกล้เคียงวันนี้ ไปต่างจังหวัดเมื่อไหร่ถ้ามีพวกเราชาวซาเล้งอยู่ตั้งใจบอกกับปลัดกระทรวงแล้วว่าจะถือโอกาสไปพบกับพวกเราด้วย และไปเยี่ยมถามสารทุกข์สุกดิบกับพวกเราที่กระจายอยู่ทุกภาคต่างๆ ทราบว่าพวกเรามีรวมกันทั้งประเทศถึง 1.5 ล้านคนกระจายกันทำอาชีพสุจริต
ดีใจที่พวกเราสามารถที่จะมีรายได้มากขึ้นในช่วงที่ผ่านมาตอนนี้อาจจะตกลงไปอีกเพราะวิกฤติโควิด แต่เนื่องจากเจอกันทุกคนไม่ใช่เฉพาะพวกเรา ขอให้อดทนพวกผมจะยืนเคียงข้างอยู่กับพวกเรา" นายจุรินทร์ กล่าว 

รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์  กล่าวด้วยว่า ต่อกรณีตัวแทนชาวอาชีพซาเล้งอยากได้สิทธิ 5,000 บาทด้วยการขี้นทะเบียนนั้น จะลองหารือกับรัฐบาลดูว่าเข้าข่ายอาชีพอิสระที่สามารถจะได้รับเงินเยียวยาด้วยหรือไม่ ถ้าได้สามารถช่วยพูดให้จะช่วยเจรจาให้เพราะรู้ว่ายามนี้เงิน 5,000 บาทต่อเดือนก็มีคุณค่าสำหรับชีวิและครอบครัวที่มีภาระ บ้างลูกก็ต้องเรียนหนังสือ บางคนสามีป่วยติดเตียง ทุกคนมีภาระที่จะต้องดูแลเข้าใจความทุกข์ยากพวกเราดีจะพยายามช่วยเจรจาว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป 

รายงานจากกระทรวงพาณิชย์ระบุว่า   ก่อนหน้านี้ไม่กี่เดือนนายจุรินทร์และกระทรวงพาณิชย์  ได้สร้างประวัติศาสตร์กระทรวงพาณิชย์หรือแก้ไขปัญหาการรับซื้อเศษกระดาษแล้วทั่วประเทศไม่ต่ำ 2 บาท โดยนายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์ รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ เป็นประธานการหารือแนวทางแก้ปัญหาการนำเข้าเศษกระดาษ ทำให้กระดาษในประเทศราคาตกต่ำ โดยร่วมหารือ 4 ฝ่าย ได้แก่ ซาเล้ง ร้านรับซื้อของเก่า โรงอัดกระดาษ และโรงผลิตกระดาษ จากปัญหาราคากระดาษในประเทศตกต่ำเฉลี่ย ซื้อ-ขายกิโลกรัมละ 50 สตางค์ถึง 1 บาท ทำให้เกิดไม่เป็นธรรมต่อชาวรากหญ้าที่มีอาชีพต้นทางของอุตสาหกรรม กระดาษ และได้มอบหมายให้ทุกฝ่ายร่วมหาแนวทางร่วมกัน ที่ประชุมเห็นชอบร่วมกัน โดยขอให้มีการรับซื้อเศษกระดาษเป็นไปตามกลไกราคาตลาด เพื่อปรับให้ราคาสูงขึ้นตลอดห่วงโซ่ เป้าหมายช่วยให้ซาเล้งมีรายได้ที่ดีขึ้น และเมื่อมีสถานการณ์โรคระบาดจึงได้มีการประสานงานนำกระทรวงพาณิชย์เข้ามาช่วยบุคคลซึ่งมีอาชีพฐานรากของสังคมซึ่งได้รับความเดือดร้อน 

อย่างไรก็ตาม ผู้สื่อข่าวรายงานว่าบรรยากาศการทักทายระหว่างนายจุรินทร์และประชาชนชาวซาเล้งนั้นเป็นไปด้วยความตื้นตัน เนื่องจากหลายคนประทับใจอย่างยิ่งเพราะเข้าไม่ถึงถุงยังชีพและของช่วยเหลือต่างๆ เนื่องจากครอบครัวซาเล้งจำนวนมากมาเช่าบ้านอยู่ในชุมชน หรือเช่าบ้านเป็นหลังแต่การช่วยเหลืออาจจะไม่มีผู้นำชุมชนนำพา ทำให้ตกหล่นการช่วยเหลือ หรือการบรรเทาทุกข์