ไลฟ์สไตล์ผู้บริโภคกับวิถีเกษตรไทย ตอน2

                คราวที่แล้วผมได้พูดถึงเรื่องการปรับตัวของพี่น้องเกษตรกรเราที่เริ่มนำวิธีคิดเชิงการผลิตทางการเกษตร จุดเด่นของพื้นที่มาผนวกกับเรื่องของวิถีการใช้ชีวิตและพฤติกรรมของคนเราในปัจจุบันเพื่อเพิ่มทางเลือกในการใช้ประโยชน์จากการทำการเกษตรเพื่อให้เกิดรายได้เพิ่มมากขึ้น และมีกิจกรรมที่เกิดขึ้นจากการเกษตรมากขึ้น เพื่อเป็นสิ่งดึงดูดให้เกิดความน่าสนใจต่อผู้ที่ผ่านไปมา 

               โดยปกติเวลาผมไปเที่ยวหรือไปทำงานในต่างจังหวัดและได้มีโอกาสขับรถเอง เวลาผ่านสองข้างทางถ้ามีอะไรเป็นสถานที่สวยงาม แปลกหรือโดดเด่นก็มักจะแวะเยี่ยมชมถ้ายังพอมีเวลาและเหยียบเบรกหยุดรถทัน และก็มีหลายครั้งที่เวลาเอื้ออำนวยแต่เหยียบเบรกไม่ทันก็เลยต้องผ่านไปก่อนและปลอบใจตัวเองว่าคราวหน้าแล้วกัน

               ในช่วงปีที่ผ่านมาที่ผมได้มีโอกาสออกต่างจังหวัด ก็สังเกตเห็นว่าในสองข้างทางมีสิ่งที่เพิ่มมากขึ้นอย่างชัดเจนก็คือร้านกาแฟเท่ๆ สวยๆ ร้านอาหารเล็กๆ แต่ตกแต่งให้ดูโดดเด่นเตะตา รวมถึงพวกสวนเกษตรต่างๆ ที่โชว์จุดเด่นด้านความงามและผลิตภัณฑ์ที่ผลิตรวมถึงแปรรูป นอกจากนี้ยังมีพวกรีสอร์ทขนาดเล็กๆ เน้นความเป็นธรรมชาติและพ่วงกิจกรรมแปลกๆ เข้าไป 

                ซึ่งที่ผมพูดถึงมานี้ล้วนแต่มุ่งหวังเพื่อสร้างรายได้และเป็นแนวโน้มที่เกิดขึ้นมากทั้งตามนโยบายของรัฐเอง หรือคิดด้วยตัวเองทำด้วยเอง และบางเจ้าก็ทำตามกันเนื่องจากกระแสสังคม เห็นเป็นลู่ทางที่ทำให้เกิดรายได้เพิ่มมากขึ้น นอกเหนือจากอาชีพประจำและผลผลิตทางการเกษตร เนื่องจากว่ามีสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นมากขึ้นเท่าไร ก็สามารถตอบสนองความต้องการของคนที่มีวิถีชีวิตต่างกันและความต้องการต่างกันได้มากขึ้น แต่ในอีกด้านหนึ่งการเกิดขึ้นมากก็กลายเป็นการแข่งขันไปเองโดยปริยาย

              ผมเคยแวะดื่มกาแฟและพูดคุยกับเหล่าเกษตรกรที่เป็นผู้ประกอบการเหล่านี้ ซึ่งก็มีแนวคิดที่ต่างกันออกไป อย่างรายที่เป็นเกษตรกรตัวจริงเสียงจริงก็ทำแบบไม่ได้คิดอะไรมากแค่คิดว่าเป็นการเพิ่มช่องทางการขายผลผลิตจากแหล่งผลิตจริงๆ นอกเหนือจากผลิตขายที่ตลาดแต่เพียงอย่างเดียว ซึ่งคิดเอาว่าคนที่ซื้อสินค้าน่าจะอยากได้สินค้าที่อยู่ในแหล่งผลิตจริงๆ ถ้าของเราดีจริงเขาก็จะบอกต่อๆ กัน ทำให้ขายได้เพิ่มขึ้น ก็ทำให้มีรายได้เพิ่มตามมา หรือเผลอๆ อาจจะได้ลูกค้าตามมาเพิ่มขึ้น 

              ตรงนี้ก็จะตอบสนองพฤติกรรมของคนที่ต้องการแค่ซื้อของในแหล่งผลิตที่คิดว่าดีและมีคุณภาพเท่านั้น แต่ก็มีเกษตรกรอีกบางรายที่คิดลงลึกไปกว่านั้นคือนอกจากให้แวะชมความสวยงามและซื้อของแล้ว แต่ยังจะมีการเชิญชวนให้รับรู้เรื่องราวของสินค้าคร่าวๆ และอยากให้ดูพื้นที่การผลิตด้วยเพื่อเป็นการยืนยันในเรื่องคุณภาพและชื่อเสียงของสินค้า ตรงนี้ก็ตอบสนองพฤติกรรมของคนอีกแบบที่ชอบซื้อของด้วยและศึกษาหาความรู้ไปด้วย 

           นอกจากนี้ก็ยังเกษตรกรอีกบางรายที่เน้นทั้งความสวยงามทั้งขายสินค้า รวมถึงการให้ความรู้เรื่องราวและพ่วงไปถึงขั้นการโชว์พื้นที่การผลิตและนวัตกรรมที่ใช้ รวมถึงการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันต่อไปอีก ซึ่งตรงนี้ก็ตอบสนองพฤติกรรมของคนอีกกลุ่มหนึ่งเช่นกัน 

             จะว่าไปแล้วก็ต้องยอมรับว่าตัวเกษตรกรเองก็มีวิธีการคิดและวางแผนในการทำงานตรงนี้เหมือนกัน แม้ว่าจะไม่ใช่ตามหลักวิชาการแต่ก็เป็นการเรียนรู้จากสิ่งที่เกิดขึ้นและได้รับรู้จากสื่อต่างๆ ที่ในทุกวันนี้มีข้อมูลข่าวสารให้ได้รับรู้กันทุกวันทางสื่อเครือข่ายสังคมที่เข้าถึงได้ง่ายขึ้นและมีตัวอย่างชัดเจนให้สามารถนำมาปรับใช้ตามสภาพแวดล้อมและทรัพยากรการเกษตรของตนเองอย่างเหมาะส