“ภาพฝีพระหัตถ์” ปรากฏชัดนำน้อมระลึกในพระมหากรุณาธิคุณ 

     “การถ่ายภาพเป็นงานศิลปะ เป็นของดีมีประโยชน์ ขออย่าได้ถ่ายภาพกันเพื่อความสนุกสนานหรือความสวยงามเท่านั้น จงใช้ภาพให้เกิดคุณค่าแก่สังคม ให้เป็นประโยชน์แก่ส่วนรวม งานศิลปะจะได้ช่วยพัฒนาประเทศให้เจริญก้าวหน้าได้อีกแรงหนึ่ง”

   (พระราชดำรัส พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ณ The First Annual Bangkok Art & Photography Event 2007)

   ภาพชินตาเมื่อพสกนิกรได้มีโอกาสเห็นพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศรรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร สยามินทราธิราช บรมนาถบพิตร คือ พระองค์จะมีกล้องฉายพระรูปติดพระศอหรือพระหัตถ์เสมอ แม้กระทั่งในช่วงที่เสด็จฯ มาประทับ ณ โรงพยาบาลศิริราช ทุกครั้งที่พระวรกายแข็งแรงจะเสด็จฯ ลงมายังบริเวณโดยรอบโรงพยาบาล และพระหัตถ์พระองค์มีกล้องฉายพระรูปเสมอมา  

   พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช สนพระราชหฤทัยด้านการถ่ายภาพ และโปรดการถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกเมื่อพระชนมพรรษาเพียง 8 พรรษา โดยทรงศึกษาการถ่ายภาพด้วยพระองค์เอง ทรงถ่ายภาพต่างๆ อยู่เป็นประจำ ภาพถ่ายฝีพระหัตถ์เคยไปปรากฏตามหน้านิตยสาร เมื่อราวปีพุทธศักราช 2483 ภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ของพระองค์ได้ปรากฏอยู่ในนิตยสารสแตนดาร์ดของพระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเปรมบุรฉัตร โดยมีพระราชดำรัสด้วยพระอารมณ์ขันแก่ผู้ใกล้ชิดผู้หนึ่งถึงการเป็นช่างภาพอาชีพของพระองค์ว่า “ฉันเป็นกษัตริย์ก็จริง แต่ฉันก็ยังมีอาชีพเป็นช่างภาพของหนังสือพิมพ์สแตนดาร์ด ได้เงินเดือนเดือนละ 100 บาท ตั้งหลายปีมาแล้ว จนบัดนี้ก็ยังไม่เห็นเขาขึ้นเงินเดือนให้สักที เขาก็คงถวายเดือนละ 100 บาท อยู่เรื่อยมา” 

    เมื่อครั้งเสด็จขึ้นครองราชสมบัติใหม่ๆ โปรดที่จะฉายพระรูปสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ พร้อมพระราชโอรสและพระราชธิดา โดยเฉพาะเมื่อได้เสด็จแปรพระราชฐานไปประทับ ณ พระตำหนักภูพิงคราชนิเวศน์ ซึ่งมีภูมิประเทศที่สวยงามเหมาะแก่การถ่ายภาพ   พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงงานด้านการถ่ายภาพมาโดยตลอด กล้องถ่ายรูปเป็นดังหนึ่งในอุปกรณ์ในการทรงงานที่จะทรงนำไปด้วยแทบทุกครั้ง ก่อให้เกิดภาพถ่ายฝีพระหัตถ์พัฒนาประเทศอีกมากมายตามมา โดยในการเสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมราษฎรทุกท้องที่ทั่วพระราชอาณาจักร จะทรงบันทึกสภาพความเป็นอยู่ของพสกนิกร ภูมิประเทศ สิ่งแวดล้อมและสภาพสังคม เพื่อนำข้อมูลมาทรงพิจารณาประกอบพระราชดำริในโครงการต่างๆ มากมาย บางครั้งก็ทรงถ่ายพื้นที่แห้งราบเรียบเป็นป่าธรรมดา ซึ่งถ้าคนทั่วไปมองผิวเผินอาจมองพื้นที่แห่งนั้นไร้ประโยชน์ ไร้ค่า แต่พระองค์ทรงพระปรีชาสามารถ มีพระราชดำริในการรวบรวมข้อมูลที่ทอดพระเนตรและภาพถ่ายมาพัฒนาพื้นที่เหล่านั้นให้กลายเป็นพื้นที่เจริญรุ่งเรือง และที่สำคัญยังช่วยเหลือปากท้องราษฎรให้มีชีวิตการเป็นอยู่ที่ดีขึ้นจากเดิมได้อย่างมาก 

    นอกจากในหลวงรัชกาลที่ 9 จะโปรดการถ่ายภาพแล้ว พระองค์ยังทรงคิดค้นและประดิษฐ์แว่นกรองแสงพิเศษ ทรงนำไปทดลองฉายพระฉายาลักษณ์สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ นอกจากนี้ยังทรงเชี่ยวชาญในการล้างฟิล์มและการอัดขยายภาพทั้งขาวดำและภาพสีภายในห้องมืด ณ ที่ทำการสถานีวิทยุ อ.ส. อีกด้วย ทั้งยังทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้นำภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ไปจัดแสดงนิทรรศการหลายครั้ง อย่างงานนิทรรศการภาพถ่ายนานาชาติ (พ.ศ.2511) งานแสดงทางการถ่ายภาพและการพิมพ์ ณ ศาลาพระเกี้ยว จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (พ.ศ.2530) การจัดแสดงภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ ณ กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น (พ.ศ.2533) และนิทรรศการภาพถ่ายฝีพระหัตถ์พัฒนาประเทศ ณ ศูนย์การค้าเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ เป็นต้น 

    จากพระอัจฉริยภาพทางการถ่ายภาพนี้ ทำให้ประชาชนต่างได้ชื่นชมภาพถ่ายฝีพระหัตถ์อันทรงคุณค่าด้านวิจิตรศิลป์ที่ควบคู่ไปกับการพัฒนาประเทศได้อย่างสมบูรณ์และยังเป็นที่ีระลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณที่ทรงมีต่อพสกนิกรชาวไทยไปตราบนานเท่านาน 

         ** ภาพจาก http://www.supremeartist.org/thai/photo/index.html  / เฟซบุ๊ก king's Army