ตราตรึงใจไม่รู้ลืม! พระเมตตาของ ‘ในหลวง’ ร.9 | คมชัดลึก

 

          "ปราโมทย์ ไม้กลัด" อดีตนักเรียนทุนมูลนิธิอานันทมหิดล ด้านวิศวกรรมชลประทาน หนึ่งในผู้เคยถวายงาน พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศรรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร สยามมินทราธิราช บรมนาถบพิตร (รัชกาลที่ 9) ได้บอกเล่าเรื่องราวประทับใจผ่านหนังสือ "การทรงงานของพ่อในความทรงจำ" ตอนหนึ่งว่า..

          พระเมตตาครั้งสำคัญที่สุดในชีวิต ที่พูดถึงแล้วซาบซึ้งใจน้ำตาเอ่อไหลด้วยความปลาบปลื้มทุกครั้งไปในพระมหากรุณาธิคุณ เกิดขึ้นระหว่างทรงงานบนดอย เมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 ที่บ้านแม้วขุนวาง ตำบลแม่วิน อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นภาพความทรงจำที่ชัดเจน

          ตอนนั้น พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงงานท่ามกลางพื้นที่แห้งแล้ง ระหว่างที่ผมกำลังช่วยถือแผนที่ให้พระองค์ เพื่อพิจารณาพิกัดและลักษณะทางกายภาพของพื้นที่เกษตรกรรมเพื่อหาที่สร้างฝายทดน้ำ ปรากฏว่า ตัวคุ่น ซึ่งเป็นแมลงท้องถิ่น ตัวเล็ก ๆ มาตอมเกาะที่หลังมือด้านซ้ายของผม แล้วกัดจนแดงเป็นผื่นเล็ก ๆ ทว่า ผมต้องเก็บอาการเสมือนหนึ่งว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะเหตุการณ์เกิดขึ้นต่อหน้าพระพักตร์ ผมคิดว่าพระองค์คงจะไม่สังเกตเห็นอะไรหรอก เพราะผมทำนิ่งเฉย แต่ก็เอามือถูเพื่อคลายความเจ็บปวด แบบเนียน ๆ หลายครั้ง จากนั้นทรงงานต่อเนื่องไปอีกสักพัก ก่อนที่จะเสด็จกลับ

          ระหว่างที่ผมยืนรอเพื่อส่งเสด็จ พระองค์เสด็จพระราชดำเนินมุ่งตรงไปยังรถยนต์พระที่นั่ง (ซึ่งในการเสด็จครั้งนั้น ทรงขับรถยนต์ด้วยพระองค์เอง)

          ผมก็คิดว่าเรียบร้อยแล้ว เตรียมไปขึ้นรถเพื่อกลับเหมือนกัน แต่จะด้วยสาเหตุอะไรมิทราบได้ ทรงประทับยืนข้างรถ และเปิดประตูค้นหาอะไรบางอย่างที่บริเวณคอนโซลด้านหน้าของคนขับอยู่สักครู่ใหญ่ ๆ ไม่ขึ้นประทับบนรถยนต์สักที

          สักพักพระองค์เสด็จพระราชดำเนินมุ่งตรงกลับมายังผม ถืออะไรก็ไม่รู้หลอดเล็ก ๆ ต่อมาทราบว่าเป็นยาแก้อักเสบ ลักษณะเป็นครีมสีขาว และทรงรับสั่งกับผมว่า

          "นายช่าง ยืนมือมาสิ จะทายาให้"

          ผมยืนตกตะลึง ใจก็มิกล้าอาจเอื้อมยื่นมือไปให้พระองค์ทายาหรอก เพราะเป็นเรื่องเล็กน้อย ไม่คิดว่าจะทรงสังเกตเห็น และมีพระเมตตาใส่พระทัยถึงขนาดนี้

          แต่พระองค์ก็ทรงป้ายยาแล้วทาลงบนหลังมือของผม พร้อมกับใช้พระหัตถ์คลึงเบา ๆ อยู่สักพัก พร้อมตรัสว่า..

          "ตัวคุ่นมันกัด ถ้าแพ้จะบวม ไม่เป็นไร ทายานี้แล้วเดี๋ยวก็ค่อยยังชั่ว" จากนั้นพระองค์ก็เสด็จพระดำเนินไปขึ้นรถเพื่อเสด็จกลับ

          ขณะที่ผมเองพร้อมทีมงานข้าราชการยังตกตะลึงงุนงงกันไม่หาย ภาพของการทรงงานด้วยพระเมตตาที่ออกมาจากพระทัยของพระองค์ ที่ได้เล่าให้ฟังมานี้ ทรงทำมาทั้งชีวิต ทำให้ครองหัวใจมหาชนชาวไทยได้ทั้งประเทศ

 

-------------------------------------

ภาพ : N a R a Peace ( น ร า สันติ )