กอดคอกันจมน้ำตาย | คมชัดลึก

 

                            คนที่เกิดและโตแถบริมแม่น้ำคงจะเคยได้ยิน หรือได้พบเห็นเหตุคนจมน้ำตายกันมาบ้าง กับคำสอนที่กล่าวว่า “การจะเข้าไปช่วยคนจมน้ำ ให้ระวังจะกอดคอกันจมน้ำตายไปด้วยกัน” เพราะคนที่กำลังจะจมน้ำย่อมต้องคว้าทุกอย่างที่ใกล้มือเอาไว้อย่างเหนียวแน่น จนทำให้ผู้ที่เข้าไปช่วยนอกจากจะไม่สามารถช่วยเหลือได้แล้ว  ยังถูกกอดรัดจนช่วยตัวเองไม่ได้ต้องจมน้ำตายไปพร้อมกันอีกด้วย

 

                            คำกล่าวที่ว่า “กอดคอกันจมน้ำตาย” จึงมีความหมายอีกประการหนึ่ง หมายถึงการช่วยเหลือคนแบบผิดวิธีการจนทำให้เกิดความเสียหายตามมา หรือในความหมายที่มองอีกมุมหนึ่งก็คือ การจะกระทำการใดๆ ก็ตามต้องกระทำการด้วยความรอบคอบ อย่าผลีผลามตัดสินใจกระทำลงไปด้วยความวู่วามเป็นอันขาด

 

                            ประเทศไทยเป็นประเทศที่พึ่งพาการเกษตรกรรมเป็นหลักมาช้านาน แต่เกษตรกรส่วนใหญ่ กลับมีฐานะความเป็นอยู่ยากจนแร้นแค้น ซึ่งเหตุผลสำคัญอย่างหนึ่งที่ทำให้เกษตรกรส่วนใหญ่ต้องตกอยู่ในสภาวะยากแค้นเป็นหนี้เป็นสินล้นพ้นตัว เพราะการช่วยเหลือจากภาครัฐกระทำด้วยความไม่รอบคอบ หรือหลายครั้งช่วยเหลือผิดหลักวิชาการ จนกลายเป็น “กอดคอกันจมน้ำตาย” ซึ่งมีความหมายว่าเป็นหนี้เป็นสินไปด้วยกันทั้งเกษตรกร และหน่วยงานภาครัฐที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ  

 

                           สิ่งสำคัญที่ทำให้การช่วยเหลือเกษตรกรประสบความล้มเหลวตลอดมาก็คือ การยื่นมือเข้ามาของนักการเมืองเพื่อแทรกแซงกระบวนการช่วยเหลือ เพราะการเมืองทั้งหลายตกอยู่ภายใต้กรอบความคิดที่ต้องการเห็นผลอย่างรวดเร็วหรือในระยะเวลาสั้นๆ เท่านั้น  ในขณะที่ปัญหาของภาคเกษตรกรมส่วนใหญ่เป็นปัญหาที่ฝังรากลึกมายาวนาน  ไม่สามารถแก้ไขได้อย่างรวดเร็วในระยะเวลาเพียงแค่สามปีหรือห้าปีได้

 

                            สิ่งที่เห็นชัดเจนในทุกวันนี้คือราคาสินค้าเกษตรตกต่ำลงอย่างน่าใจหาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งยางพารา ซึ่งเคยเป็นสินค้าเกษตรที่มีราคาสูงในระดับหัวแถว สาเหตุมาจากภาครัฐขาดข้อมูลที่แน่ชัด จนนำไปสู่การแนะนำให้เกษตรกรหลายพื้นที่เร่งปลูกต้นยางพารากันขนานใหญ่เมื่อประมาณสิบปีที่ผ่านมา และเกิดข่าวคราวการโกงกินเงินส่วนต่างจากราคาต้นกล้ายาง ที่นำไปแจกจ่ายแก่บรรดาเกษตรกรครั้งมโหฬาร

 

                            ครั้งนั้น ภาครัฐป้อนแต่ข้อมูลด้านบวกคือ ความต้องการยางพาราของโลกจะเติบโตมากขึ้นตามปริมาณการผลิตยานยนต์ โดยขาดความรอบคอบในการคิดคำนวณว่า ประเทศเกษตรกรรมอื่นๆ ก็ย่อมรู้ข้อมูลด้านบวกนี้เช่นกัน และแน่นอนว่าทุกประเทศย่อมต้องเร่งขยายพื้นที่การปลูกยางพาราเช่นกัน การขยายพื้นที่ปลูกยางในประเทศไทยของเราจึงควรมีขอบเขตกำหนดให้แน่ชัด เพราะหากผลผิตยางพาราล้นตลาดราคายางก็ย่อมตกต่ำลงเป็นธรรมดา

 

                            ปัจจุบันนี้เมื่อการผลิตยานยนต์ทุกชนิดในโลกลดน้อยลงด้วยสาเหตุหลายประการ ความต้องการยางพาราก็หดตัวตามลงไปด้วยในสัดส่วนที่มาก ราคายางในตลาดโลกจึงลดลงอย่างรวดเร็ว บวกกับผลผลิตยางพาราที่เพิ่มมากขึ้นจากทุกประเทศ ก็ยิ่งเป็นตัวเร่งให้ราคาตกต่ำลงเร็วขึ้น ก็ยิ่งสะท้อนให้เห็นว่า การยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือของภาครัฐ จึงควรกระทำด้วยความรอบคอบเพื่อไม่ให้เกิดเหตุ “กอดคอกันจมน้ำตาย” เช่นกรณีของยางพาราและพืชเกษตรอื่นๆ

 

 

 

 

 

 

-----------------------------

 

(ขมน้ำตาล หวานบอระเพ็ด : กอดคอกันจมน้ำตาย : โดย...พัฒนเดช อาสาสรรพกิจ)