
"ลดาวัลย์" ไม้ประดับดอกหอม
01 ก.ค. 2552
ลดาวัลย์ มีถิ่นกำเนิดทางภาคเหนือของไทย มาเลเซียและพม่า เป็นไม้ที่นิยมนำมาปลูกประดับตามริมรั้ว ตามแนวทางเดิน หรือปลูกให้มันเลื้อยไปยังไม้อื่น หรือปลูกเป็นซุ้มตามสวนสาธารณะ เพราะมีช่อดอกที่สวยงาม สีขาวฟูฟ่อง มีกลิ่นหอมเย็น
เป็นไม้เลื้อย ในวงศ์ Convolvulaceae เถามีเนื้อแข็ง อายุยืน เลื้อยได้ยาวราว 8 เมตร ยอดอ่อนของเถาจะมีขนนุ่มๆ ปกคลุม เถาอ่อนสีเขียว เมื่อเถาแก่จัดจะมีสีน้ำตาล และผิวเรียบ
ใบ เป็นใบเดี่ยว ออกสลับเรียงกันตามข้อของต้น รูปหัวใจ ปลายใบแหลม โคนใบโค้งเว้ามนเล็กน้อย สีเขียวเข้ม
ดอก เป็นช่อ ออกเรียงสลับตามซอกใบ มีกลีบดอกเป็นทรงกระดิ่ง สวยงาม ปลายดอกแยกออกเป็น 5 แฉก ตรงกลางชั้นในมีเกสรตัวผู้ 5 อัน ดอกจะมีกลิ่นหอมตอนเช้าและจางหายไปเมื่อเวลาบ่ายคล้อย ออกดอกตลอดปี แต่จะเป็นช่อสวยงามช่วงฤดูหนาว
ขยายพันธุ์ ตอนกิ่ง ขึ้นได้ดีทุกสภาพดิน ชอบแดดจัด
"นายสวีสอง"