พิชิตปัญหาสัตว์เลี้ยง - “โรคคันจากกระต่าย” | คมชัดลึก

“เชื้อรา” จำพวก Trichophyton mentagrophytes มักเกิดขึ้นร่วมกับการเลี้ยงที่สกปรก ขาดการดูแล เช่น ในกรงที่อับชื้น โดยมันจะก่อให้เกิดลักษณะโรคคือ ผิวหนังหนาตัวเป็นวงมีการอักเสบเป็นสีแดง อาจมีสะเก็ดขาวๆข้างบน และคัน โดยเริ่มพบบนผิวหนังบริเวณส่วนหัวของกระต่ายก่อน

 อีกทั้งยังสามารถแพร่สู่สมาชิกสัตว์เลี้ยงประเภทอื่นๆ ในบ้าน เช่น หนูตะเภา หนูแรท และหนูถีบจักร ฯลฯ หากคุณหมอตรวจพบว่าเป็นเชื้อราชนิดนี้โดยการนำไปเพาะเชื้อและย้อมสีตรวจพบแล้วก็รักษาได้ไม่ยากด้วยยาทาและยากินพร้อมกับรักษาความสะอาด ส่วนผู้เป็นเจ้าของเมื่อพบแพทย์โรคผิวหนังแล้วก็รักษาให้หายได้ไม่ยากเช่นกันแต่ใช้เวลาเล็กน้อย

 “เชื้อไร” จำพวก “ไรหู” หรือ “Psoroptes cuniculi” เจ้าเชื้อนี้บางทีก็เรียกว่า “ขี้เรื้อนในหูกระต่าย” เพราะมักจำเพาะจะขึ้นมากในรูหูกระต่าย ทำให้คันจนหัวสั่นหัวคลอน แต่ไม่มีรายงานว่าติดต่อมาถึงคน ยกเว้น “ไรในผิวหนัง” ที่ทำให้เกิด “ขี้เรื้อนแห้ง” ตามตัวทั่วไป หรือ “Sarcoptes scabiei” หรือ “Notoedres cati” เจ้าตัวนี้แหละครับทำให้กระต่ายขนร่วงบริเวณจมูก คาง กกหู หัว แก้ม และอาจลามถึงตีนทั้ง 4 มันจะทั้งเกา ทั้งแกะ ทั้งถู จนบางครั้งผิวหนังอักเสบบวมแดง หรือถึงกับเป็นบาดแผลเหวอะหวะ

 ส่วนเจ้าของที่ติดเชื้อไปด้วยก็คันไม่เบาเกากันคะเยอเป็นผื่นแดงบนผิวส่วนที่ไปสัมผัสกับบริเวณที่เกิดโรคบนตัวกระต่ายมา เช่น ง่ามนิ้วมือ เชื้อไรเหล่านี้รักษาให้หายได้ไม่ยากนักในกระต่ายและคนเรา ขอให้วินิจฉัยให้ถูกและยืนยันด้วยการขูดผิวตรงตำแหน่งคันไปส่องกล้องจุลทรรศน์ก็จะเห็นเจ้าตัวไรต้นเหตุแล้วการรักษาอาจแค่ใช้ยาทาก็เพียงพอแล้ว บ่อยครั้งที่ทายาบนผิวกระต่ายแล้วลูกพี่พลอยหายคันไปด้วย

 ฉะนั้น “โรคคันจากกระต่าย” เป็นสิ่งที่ป้องกันได้โดยการเลี้ยงกระต่ายของท่านให้อยู่ในสภาพถูกสุขลักษณะ มีการแปรงขน ทำความสะอาดร่างกายและที่อยู่สม่ำเสมอ อีกทั้งกักกันกระต่ายตัวใหม่ให้ปลอดโรคก่อนนำเข้ามาเลี้ยงรวมกับสมาชิกเดิม รวมถึงการสังเกตอาการคันผิดปกติของกระต่ายแล้วพาไปหาหมอโดยเร็วด้วยครับ แค่นี้ก็แฮปปี้ทั้งกระต่ายและเจ้าของไม่มีคันอีกแล้ว !

ปานเทพ รัตนากร