'ค่าของคน อยู่ที่คนของใคร' (จบ) | คมชัดลึก

 

                          สัปดาห์ที่แล้วผมคุยเรื่องวัฒนธรรมองค์กรในภาครัฐ ก็มาต่อกันที่บริษัทเอกชน เช่นเดียวกันครับ การควบคุมจำนวนเสียงข้างมากให้เป็นของกลุ่มตนเองเป็นสิ่งสำคัญมากทางการบริหาร เพราะผู้ที่ครองเสียงข้างมากย่อมมีสิทธิแต่งตั้งบุคคลใกล้ชิดหรือผู้ที่สามารถไว้วางใจได้ ให้เข้าไปร่วมกำหนดทิศทางธุรกิจและบริหารจัดการองค์กร เพื่อรักษาผลประโยชน์ของกลุ่มตนเองไว้

                          คำถามที่ตามมาก็คือ คนทำงานหรือพนักงานที่ปราศจากขั้วอำนาจ มีความเป็นกลาง ไม่เลือกข้าง และทำงานเต็มที่ในบทบาทหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย จะมีเส้นทางความก้าวหน้าในอาชีพได้อย่างไร? โดยฝ่ายทรัพยากรบุคคล คือ เป้าหมายหลักที่คนในองค์กรปรารถนาให้คิดหาแนวทางพัฒนากระบวนการสร้างความก้าวหน้าในสายอาชีพให้แก่บุคลากรในองค์กรด้วยวิธีการที่เหมาะสม เป็นธรรม โปร่งใส ชัดเจน และเป็นที่ยอมรับให้จงได้ ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างแน่นอน

                          ในยุคนี้ ความก้าวหน้าในสายอาชีพ เป็นประเด็นหลักสำหรับองค์กรสมัยใหม่ที่ต้องสร้างให้เกิดขึ้นอย่างเป็นระบบ เพื่อเป็นแม่เหล็กในการดึงดูดบุคลากรรุ่นใหม่ไฟแรง และรักษาคนเก่ง คนดี ไว้กับองค์กร เพราะในยุคของการเปลี่ยนถ่าย generation ประกอบกับแนวโน้มการทำธุรกิจข้ามชาติมีเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ย่อมส่งผลให้เกิดการแข่งขัน และแย่งชิงคนเพื่อมาทำงาน องค์กรธุรกิจหลายแห่งได้ให้ความสำคัญกับการบริหารทรัพยาบุคคลมาก หลายแห่งได้ปรับสายการบังคับบัญชาให้ฝ่ายทรัพยากรบุคคลขึ้นตรงกับซีอีโอ เพื่อให้การขับเคลื่อนนโยบายด้านงานบุคคลทำได้ง่ายขึ้น ลดขั้นตอนที่ยุ่งยากลง และมีอิสระในการสร้างความเป็นกลางและเป็นธรรมมากขึ้น

                          เบื้องหลังแห่งความสำเร็จของโครงการพัฒนาแผนการสืบทอดตำแหน่ง และการบริหารจัดการคนเก่งนั้น ขึ้นอยู่กับระบบงานบริหารทรัพยากรบุคคลทั้งกระบวนการ ตั้งแต่การกำหนดหลักเกณฑ์ และเครื่องมือในการสรรหา คัดกรอง และการฝึกอบรมและพัฒนาคนเก่งคนดี ให้เป็นไปตามสมรรถนะหลัก และสมรรถนะประจำตำแหน่ง โดยต้องมีระบบการบริหารผลการปฏิบัติงานสนับสนุน ที่มีตัวชี้วัดระดับบุคคลอย่างเหมาะสมและเชื่อมโยงกับการจ่ายค่าตอบแทนในรูปแบบต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการขึ้นเงินเดือน การจ่ายโบนัส และการให้รางวัลต่างๆ อย่างเป็นรูปธรรมที่มากพอ เพื่อจูงใจให้พนักงานทั่วทั้งองค์กรยอมรับ และปฏิบัติตามอย่างมุ่งมั่น

                          แต่ที่สำคัญที่สุดเหนือสิ่งอื่นใด นั่นคือ การสนับสนุนอย่างเต็มที่จากผู้บริหารระดับสูงทุกคนขององค์กร เพราะไม่ว่าจะออกแบบให้ระบบการประเมินผลการปฏิบัติงานและการประเมินสมรรถนะไว้ดีเพียงใดก็ตาม แต่หากผู้บริหารระดับสูงคนใดคนหนึ่ง ไม่ถือปฏิบัติให้เป็นแบบอย่างที่ดี พยายามใช้อำนาจและดุลพินิจส่วนบุคคลเข้าแทรกแซงกระบวนการ หรือยอมให้เกิดการใช้เส้นสายและพรรคพวกแล้ว องค์กรนั้นก็คงจะไม่สามารถรักษาคนเก่งและคนดีไว้ได้อย่างแน่นอน สุดท้ายเราก็คงจะยังได้ยินคำว่า “ค่าของคน อยู่ที่เป็นคนของใคร” สืบทอดไปทุกยุค ทุกสมัย เช่นเดิม

 

 

------------------------

(ช่วยกันคิดช่วยกันคุย : 'ค่าของคน อยู่ที่คนของใคร' วัฒนธรรมองค์กรที่แพร่หลายทุกยุค (จบ) : โดย...สมยศ แสงอังศุมาลี ที่ปรึกษาอาวุโส ศูนย์วิจัยและให้คำปรึกษา ศศินทร์)