
ทำข้าวเกรียบสด"ปลาทะเล" ป้อนลูกค้าวันละกว่า2หมื่น
ตลอดแนวสองฟากฝั่งถนนกลางเมืองนราธิวาสในยามค่ำคืนนั้น จะมีแม่ค้ายึดริมทางเดินเท้าหรือฟุตบาทขายข้าวยำ ขนมจีน ร้านน้ำชา หรือร้านกาแฟ ไม่เว้นแม้ในร้านขายแฮมเบอร์เกอร์ จะมีข้าวเกรียบสด "เมาะซู" ที่ทำจากปลาทะเลมาวางขายทุกแห่ง ซึ่งข้าวเกรียบเหล่านี้ล้วนรับจากโร
เจ๊ะอามิบอกว่า ครอบครัวเขายึดอาชีพผลิตข้าวเกรียบสด หรือภาษายาวีเรียกว่า "กือโป๊ะ" มา 25 ปีแล้ว เป็นข้าวเกรียบชาวนราธิวาสรูจักในนามข้าวเกรียบเมาะสู จากเดิมที่ทำกันในครัวเรือนปัจจุบันมีโรงงานผลิตข้าวเกรียบโดยตรงและมีคนงานกว่า 10 คน
"เมื่อก่อนเราทำไม่มากนัก เพราะขายในพื้นที่เป็นหลัก ตอนหลังมีการบอกต่อ และมีการซื้อไปฝาก ข้าวเกรียบเมาะซู เป็นชื่อคุณแม่ของผมเอง เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลาย ทำให้ลูกค้าสั่งเพิ่มขึ้น ในแต่ละวันซื้อปลาสดที่พ่อค้าน้ำมาจากปัตตานีถึงวันละ 300 กก." เจ๊ะอามิกล่าว
ลูกค้าหลักๆ เขาเล่าต่อว่า มีหลายส่วนคือลูกค้าประจำที่รับซื้อเพื่อขายต่อ บางรายส่งขายในกรุงเทพฯ และภาคอื่นๆ บ้างเป็นข้าวเกรียบสด อีกส่วนหนึ่งเป็นลูกค้าจากหน่วยงานราชการที่สั่งไปเลี้ยงในงานต่างๆ และอีกส่วนหนึ่งเป็นลูกค้ารายย่อยที่นำไปขายตามร้านกาแฟ ร้านน้ำชา ร้านข้าวยำ และร้านข้าวเกรียบสดทอดอย่างเดียว ที่ขายตามถนนเส้นต่างๆ ของเมืองนราธิวาสในเวลาค่ำคืน
"ผลิตภัณฑ์ของเราขาย 2 แบบคือขายเป็นแท่ง แท่งละ 1 กก. แท่งละ 40 บาท ลูกค้านำไปหั่นเป็นแว่นตากแดดและไปทอดเองจะได้ 4-5 ถุง ขายถุงละ 20 บาท อีกส่วนหนึ่งเราทอดบรรจุถุงขายที่หน้าร้าน คือหากเป็นข้าวเกรียบแผ่นหนาถุงละ 6 ชิ้น หากเป็นเศษๆ ถุงละ 11 ชิ้น ถุงละ 20 บาท ถ้าเป็นพ่อค้าแม่ค้ารายย่อยมาซื้อ 10 ถุง แถม 1 ถุง รวมแล้วแต่ละวันจะขายได้ตกวันละกว่า 2 หมื่นบาท" เจ๊ะอามิกล่าว
ส่วนข้าวเกรียบสดเมาะซูนั้น เจ๊ะอามิบอกว่า ทำมาจากปลากุแล หรือปลาหลังเขียวกับปลาข้างเหลือง จำนวน 300 กก. มาตัดหัวตัดหาง ล้างให้สะอาด แล้วนำเข้าเครื่องบดให้ละเอียด เติมส่วนผสมแป้งมัน 5 กระสอบ แป้งสาคูอีก 5 กระสอบ ใส่เกลือพอประมาณ นวดคลุกเคล้าให้ส่วนผสมเข้าเป็นเนื้อเดียวกัน เสร็จแล้วปั้นเป็นแท่งทรงกระบอก เส้นผ่าศูนย์กลาง 2 นิ้ว ยาว 1 ฟุต จากนั้นนำมาต้มในน้ำเดือดจนสุก แล้วนำขึ้นมาผึ่งลมจนแห้งและแช่เย็นเพื่อให้แท่งข้าวเกรียบแข็งตัวเพื่อง่ายต่อการนำเข้าเครื่องหั่นเป็นแผ่นบางๆ เสร็จแล้วนำไปทอดในกระทะน้ำมันเดือดจนกรอบ และบรรจุถุงออกวางขายในราคาถุงละ 20 บาท อีกส่วนหนึ่งขายเป็นแท่ง โดยจะขายวันต่อวัน ไม่มีค้างคืนเด็ดขาด
ด้าน รุสนัยดา อาแว แม่ค้าขายข้าวเกรียบสดทอดริมถนนภูผาภักดี ในเขตเทศบาลเมือง บอกว่า ไปซื้อข้าวเกรียบแท่งจากโรงงานของเจ๊ะอามิ กลับมาหั่นและตากแดดเอง แล้วบรรจุถุงขายปลีกให้ลูกค้า อีกส่วนหนึ่งทอดขายกลางคืนขายถุงละ 18 บาท แต่ละวันจะทอดขายได้เงินวันละราว 2,000 บาท หักต้นทุนแล้วจะมีกำไรราว 1,000 บาท
ข้าวเกรียบสด หรือกือโป๊ะ ถือเป็นอาหารขบเคี้ยวที่ชาวนราธิวาสนิยมบริโภคกันเป็นอาหารว่างประจำวัน โดยจะจิ้มกับน้ำจิ้มที่มีรสชาติเปรี้ยวเผ็ดนิด และยังเป็นสินค้าของฝากอันเลื่องชื่อที่ชาวบ้านนิยมซื้อไปฝากเครือญาติ
"อมรรัตน์ เข็มขาว"