'เจาะลึก'นศ.ขายเซ็กส์ผ่านเน็ต | คมชัดลึก

           หลายคนไม่เข้าใจว่าทำไมนักศึกษาต้องมาขายตัว? หากมีใครจดจำได้ มันคุ้มหรือไม่กับการเสียอนาคตไปตลอดชีวิต ?

           งานวิจัยของ ดร.สมเดช รุ่งศรีสวัสดิ์ คณบดีคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา เรื่อง “วัยรุ่นไทยกับการขายบริการทางเพศบนสื่ออินเทอร์เน็ต” พยายามเจาะลึกค้นหาข้อมูลเชิงลึก โดยการสัมภาษณ์เด็กวัยรุ่นที่ทำอาชีพนี้โดยตรง แบ่งเป็นกลุ่มสัมภาษณ์เชิงลึก 48 คน ทั้งนักเรียนนักศึกษาระดับมัธยม อาชีวะและมหาวิทยาลัย และกลุ่มตัวอย่างทั่วไป ซึ่งเป็นวัยรุ่นอายุ 14-21 ปี ในสถานศึกษาจำนวน 612 คน 
  
           เหตุผลที่ทำให้วัยรุ่นเปิดรับสื่อลามกทางอินเทอร์เน็ตนั้น ร้อยละ 75 บอกว่าอยากรู้อยากลอง, ร้อยละ 40 ยอมรับว่าหมกมุ่นเรื่องเพศ, ส่วนคนที่ต้องการปลดปล่อยอารมณ์ทางเพศมีสูงถึงร้อยละ 37 กลุ่มตัวอย่างวัยรุ่นชายร้อยละ 20 ยอมรับว่าพวกตนเคยซื้อและใช้บริการทางเพศผ่านสื่ออินเทอร์เน็ต  

            มีการใช้คำโฆษณาขายเซ็กส์จากผู้อ้างตัวเป็นนักศึกษาในเว็บไซต์หลายแห่งอย่างโจ่งแจ้ง...งานวิจัยให้ข้อมูลว่า นักเรียนหญิงที่ขายบริการตอบว่า "ครั้งแรกที่ตัวเองสมัครและโพสต์ข้อความพร้อมรูปภาพเพียงแค่ 10 นาที ก็มีคนเข้ามาติดต่อซื้อบริการแล้ว แต่ตัวเองจะต้องพิจารณาดูก่อนว่า หน้าตาของคนที่ติดต่อเป็นอย่างไร ก่อนตัดสินใจ..."
 
           สำหรับค่าบริการเริ่มตั้งแต่ 500-7,000 บาท แต่ละเว็บไซต์จะแบ่งเป็นหลายโซนให้เลือก งานวิจัยข้างต้นอธิบายว่าส่วนใหญ่มี 3 โซนหลักคือ 1.วีไอพีเมมเบอร์ 2.วีไอพีเมมเบอร์ล็อบบี้ 3.โซนไซด์ไลน์ทั่วไป โดยโซน 1 และ 2 นั้น จะมีการันตีรูปร่างหน้าตาที่ผ่านการคัดเลือกแล้วจากเจ้าของเว็บไซต์ หากใครเป็นอาเสี่ยกระเป๋าหนักสามารถเหมาจ่ายรายเดือนได้ในราคา 2-3 หมื่นบาท ตัวเลขนี้จะได้รับการบริการเซ็กส์เดือนละ 8-10 ครั้ง เมื่อถามถึงความพึงพอใจของรายได้ ปรากฏว่าร้อยละ 65 ตอบว่าพออยู่ได้ และร้อยละ 31 พึงพอใจ

            น้องๆ ให้เหตุผลที่ต้องมาขายบริการเพราะมีปัญหาทางการเงิน อยากได้อยากใช้สินค้าแบรนด์เนม บ้างก็ถูกเพื่อนชักจูง "นักศึกษามหาวิทยาลัยคนหนึ่งบอกว่า มีเพื่อนสนิทที่ขายบริการเพื่อหาเงินเลี้ยงแฟน รวมไปถึงอาการป่วยทางจิตของตัวผู้ขายเอง ต้องการเรียกร้องความสนใจ นอกจากนี้ยังมีสาเหตุมาจากการประชดชีวิต เนื่องจากเสียตัวให้กับแฟนแล้วถูกทอดทิ้ง..." 
 
           เมื่อสอบถามกลุ่มตัวอย่างว่า "คิดอย่างไรที่วัยรุ่นขายบริการทางเพศผ่านเน็ต ?" ฝ่ายชายเห็นสอดคล้องกันว่า เป็นเรื่องน่าละอาย เสื่อมเสียเกียรติทั้งกับตัวเองและครอบครัว พวกตนไม่มีวันเอามาเป็นเมีย ไปเที่ยวก็เพื่อบำบัดความใคร่ ส่วนฝ่ายหญิงแม้บางส่วนเห็นว่าไม่เหมาะสม เพราะไม่ใช่แฟนกันจะไปนอนด้วยกันได้อย่างไร แต่กลุ่มผู้หญิงกว่าครึ่งรู้สึกเห็นใจผู้ขายบริการและเห็นว่าเป็นสิทธิส่วนบุคคลไม่ใช่เรื่องผิดร้ายแรงอะไร !?!  บางคนแสดงความเห็นว่า

            "แล้วที่ไปนอนกับแฟน ก็เสียตัวให้ผู้ชายเหมือนกัน แต่งก็ยังไม่ได้แต่ง รู้ได้ไงว่ามันจะมาเป็นผัวในอนาคต ก็เสียตัวเหมือนกัน แย่กว่าอีก เสียตัวแล้วยังไม่ได้เงินอีก...ศักดิ์ศรีแล้วไงกินได้อ่ะเปล่า โธ่ก็เสียตัวเหมือนกัน"

           ผลวิจัยระบุว่า วัยรุ่นไทย 10 ใน 100 คน เคยขายตัวหรือมีแนวโน้มจะขายบริการทางเพศบนอินเทอร์เน็ต ร้อยละ 11 เชื่อว่ามีเพื่อนร่วมชั้นเรียนขายตัวผ่านเน็ต ส่วนฝ่ายชายร้อยละ 20 เคยซื้อและใช้บริการทางเพศด้วยวิธีนี้ ที่น่าสนใจคือ ร้อยละ 51 เห็นว่าการขายบริการทางเพศเป็นสิทธิส่วนบุคคล ไม่ควรถูกประณามเพราะไม่ใช่อาชญากร ยิ่งไปกว่านั้นร้อยละ 34 เห็นว่าพฤติกรรมการมีคู่หลายคนหรือสวิงกิ้งเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น

           ตามกฎหมายไทยแล้วการขายบริการทางเพศทุกรูปแบบถือว่าผิด พ.ร.บ.ป้องกันและปราบปรามการค้าประเวณี 2539 มาตรา 7 โทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือนถึง 2 ปี หรือปรับตั้งแต่ 1-4 หมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ส่วนการโพสต์รูปลามกตามเว็บไซต์ต่างๆ มีความผิดตาม พ.ร.บ.อาชญากรรมคอมพิวเตอร์ โทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี หรือปรับไม่เกิน 1 แสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

            "ทิชา ณ นคร" ผู้อำนวยการศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนชายบ้านกาญจนาภิเษก แสดงความเห็นในฐานะผู้เชี่ยวชาญปัญหาวัยรุ่นและครอบครัวว่า ควรเอาผลวิจัยนี้มาเป็นต้นทุนเพื่อคำนวณหาหลักสูตรแก้ปัญหาร่วมกัน แต่ต้องให้วัยรุ่นเข้ามามีส่วนร่วมด้วย ตั้งคำถามให้พวกเขาได้ขบคิดว่า การทำอย่างนี้เป็นสิทธิส่วนบุคคลจริงหรือไม่ คนที่ทำแล้วมีผลกระทบอะไรเกิดขึ้นบ้าง

           "วัยรุ่นอยากได้สินค้าแบรนด์เนม หรือเสื้อผ้าของใช้เป็นเรื่องธรรมดา เมื่อราคาแพงมากผู้ใหญ่มักดุว่ายังหาเงินไม่ได้ ห้ามซื้อ บางคนก็เลยไปขายตัวแล้วบอกว่า นี่คือการหาเงินได้ด้วยตัวเอง ถึงเวลาแล้วที่โรงเรียนและสถานศึกษาต้องช่วยกันเปิดพื้นที่ให้พวกเขาได้ตั้งคำถามว่า คุ้มไหมกับการได้สิ่งของบางอย่างมาใช้ แต่ต้องจ่ายแสนแพงด้วยเนื้อตัวและชีวิตทั้งอนาคต เด็กๆ จะเรียนรู้คำตอบด้วยตัวเขาเอง"