ขนมเปี๊ยะ (หรือ "ปิ่ง" 餅 แปลว่า ขนมเปี๊ยะ) เป็นสัญลักษณ์แห่งความเป็นสิริมงคล ความปรารถนาดีต่อกันและความสมัครสมาน สามัคคี เป็นขนมที่มักใช้ประกอบในเทศกาลต่าง ๆ ของชาวจีน
"ขนมเปี๊ยะ" ขนมแผ่นแป้งลูกกลม ๆ ใส่ไส้ต่าง ๆ มากมายที่เปลี่ยนไปตามยุคสมัย ไม่ว่าจะรสดั้งเดิมอย่างถั่วเหลืองไข่เค็ม เผือก ฟัก หรือ แม้แต่การประยุกต์ใส่ไส้ มันม่วง และ ไข่เค็มลาวา ที่กำลังเป็นที่นิยมในปัจจุบันทำให้ขนมเปี๊ยะเป็นขนมที่ยังอยู่คู่กับยุคสมัย ซึ่งด้วยความที่ขนมเปี๊ยะเป็นขนมที่อร่อย กินเพลิน หาได้ตามท้องตลาดทั่วไปทำให้เราอาจไม่ได้คิดฉุดว่า แท้จริงแล้วขนมเปี๊ยะมีความเป็นมาอย่างไร บทความนี้เลยอยากจะมาแชร์ตำนานของขนมเปี๊ยะว่าเดินทางจากอดีตมาสู่ปัจจุบันได้อย่างไร
ขนมและอาหารบางประเภทอาจมีตำนานว่าเกิดมาจากความต้องการที่คนสมัยก่อนต้องการรักษาอาหารให้อยู่ได้นานที่สุด จึงทำการถนอมอาหารจนเกิดเป็นเมนูใหม่ขึ้นมา แต่สำหรับตำนานขนมเปี๊ยะนั้น กลับมีตำนานว่าเป็นขนมที่ช่วย "เสริมความเป็นสิริมงคง" ของชาวจีน
ตำนานแรก กล่าวว่า มีสามีภรรยาคู่หนึ่งแต่งงานอยู่ด้วยกันที่บ้านของฝ่ายสามี อยู่มาวันหนึ่งพ่อของสามีเกิดป่วยหนักแต่กลับไม่มีเงินรักษา ด้วยความกตัญญู ภรรยาจึงนำตัวไปขัดดอกแลกกับการยืมเงินมารักษาอาการป่วยของพ่อสามี เมื่อพ่อสามีหายจากอาการป่วย สามีจึงหาวิธีไปไถ่ตัวภรรยาโดยทำขนมเปี๊ยะออกไปขายได้เงินเป็นกอบเป็นกำ มีเงินไปไถ่ตัวภรรยาจึงเกิดเป็นชื่อ เหล่าผั่วเปี๊ยะ
ตำนานที่สอง กล่าวว่า มีชายคนหนึ่งเดินทางออกจากบ้านไปทำงานอยู่ที่กวางโจว เมื่อครั้นจะกลับบ้านภรรยาได้ยินข่าวจึงคิดทำขนมเปี๊ยะออกมาเพื่อจะเอาใจสามี เมื่อสามีได้ทานถึงกับกล่าวว่า มันวิเศษมาก และก่อนที่จะเดินทางกลับไปทำงานจึงขอให้ภรรยาทำขึ้นมาเพื่อจะนำไปฝากเจ้านาย และเพื่อนๆ เมื่อเจ้านายและเพื่อน ๆ ได้ลิ้มรส ก็ทำให้เกิดการติดอกติดใจและเกิดการบอกต่อเป็นตำนานจนได้ชื่อว่า เตี่ยจิวเหล่าผ่อเปี๊ยะ
เมื่อรวม 2 ตำนานนี้เข้าด้วยกัน ขนมเปี๊ยะ จึงเปรียบเสมือนตัวแทนของ ความรัก ความกตัญญู ที่มีต่อบรรพชน รวมไปถึงความเอื้ออาทรระหว่างสามีภรรยาที่มีต่อกัน ทำให้ขนมเปี๊ยะเป็นขนมที่คนจีนนิยมใช้ในงานมงคล ทั้ง งานหมั้น งานแต่งงาน หรือ เป็นของขวัญ รวมไปถึงการเซ่นไหว้บรรพบุรุษ
ข่าวที่เกี่ยวข้อง