ร่วมบุญสร้างพระนาคปรกองค์ใหญ่วัดคลองข่อย
ร่วมบุญสร้างพระนาคปรกองค์ใหญ่วัดคลองข่อย
นาคปรก เป็นชื่อเรียกพระพุทธรูปลักษณะนั่งสมาธิและมีพญานาคแผ่หัวเป็นพังพานขึ้นจากไหล่ไปปรกพระเศียรของพระพุทธรูป แต่เดิมทำเป็นรูปพญานาคเป็นมนุษย์ มีรูปงู ๗ หัวเป็นพังพานขึ้นจากไหล่ไปปรกพระเศียร (ศีรษะ) ในกิริยาที่พญานาคทำท่านมัสการพระพุทธเจ้า ต่อมาภายหลังทำพญานาคเป็นรูปงูขดตัวเป็นฐานตั้งพระพุทธรูปนั่งสมาธิบนตัวพญานาค และมีพังพานและหัวของพญานาค ๗ เศียรปรกอยู่
พระพุทธรูปปางนี้เป็นพระพุทธรูปประจำวันเกิดของคนเกิดวันเสาร์ นิยมสร้างเป็นพระนั่งบนขนดตัวพญานาคเหมือนเอานาคเป็นบัลลังก์ดูสง่า สร้างตามพุทธประวัติเมื่อครั้งพระพุทธองค์เสด็จประทับเสวยวิมุตติสุข ณ ร่มไม้อชปาลนิโครธสิ้น ๗ วัน แล้วพระองค์ก็เสด็จไปประทับนั่งเสวยวิมุตติสุขยังร่มไม้จิก อันมีชื่อว่า มุจจลินท์ ซึ่งตั้งอยู่ด้านทิศอาคเนย์ของต้นพระศรีมหาโพธิ์ วันนั้นเกิดฝนตกพรำอยู่ไม่ขาดสายตลอด ๗ วัน พญานาคมุจจลินท์ ผู้เป็นราชาแห่งนาค ออกจากนาคพิภพ ทำขนดล้อมพระวรกาย ๗ ชั้น แล้วแผ่พังพานใหญ่ปกคลุมเบื้องบน เหมือนกั้นเศวตฉัตรถวายพระผู้มีพระภาคเจ้า ด้วยความประสงค์มิให้ฝนและลมหนาวสาดต้องพระวรกาย ทั้งป้องกันเหลือบ ยุง บุ้ง ร่าน ริ้น และสัตว์เลื้อยคลานทั้งมวลด้วย
ครั้งฝนหายแล้ว พญามุจจลินท์นาคราชจึงคลายขนดจากที่ล้อมพระวรกายพระพุทธเจ้า จำแลงเพศเป็นมาณพน้อยยืนทำอัญชลีถวายนมัสการพระพุทธองค์ในที่เฉพาะพระพักตร์ ลำดับนั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงเปล่งอุทานว่า “สุโข วิเวโก ตุฏฺฐัสสะ สุตะธัมมัสสะ ปัสสะโต อัพยาปัชชัง สุขัง โลเก ปาณะภูเตสู สัญญะโม สุขา วิราคะตา โลเก กามานัง สะมะติกฺกะโม อัสมิมานัสสะ วินะโย เอตัง เว ปะระมัง สุขัง ฯ”
ความว่า “ความสงัดเป็นสุขของบุคคลผู้มีธรรมอันได้สดับแล้ว รู้เห็นสังขารทั้งปวงตามเป็นจริงอย่างไร ความเป็นคนไม่เบียดเบียน คือความสำรวมในสัตว์ทั้งหลาย และความเป็นคนปราศจากความกำหนัด คือความก้าวล่วงกามทั้งปวงเสียได้ เป็นสุขในโลกความนำออกเสียซึ่งอัสมินมานะ คือความถือตัวตนให้หมดได้นี้เป็นสุขอย่างยิ่ง”
ทั้งนี้ เพื่อเป็นพุทธบูชาและเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวทางจิตใจ พระครูพิธาน วโรดม (พระอาจารย์ไสว) เจ้าอาวาสวัดคลองข่อย หมู่ ๓ ต.ไผ่หลวง อ.ตะพานหิน จ.พิจิตร จึงจัดสร้างพระพุทธเจ้าปางนาคปรก หน้าตักกว้าง ๖ เมตร ๙ นิ้ว ๙ เซนติเมตร สูงประมาณ ๒๔ เมตร ซึ่งตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา วัดคลองข่อยได้รับความเมตตาจาก “หลวงพ่อหวั่น กุสลจิตโต” หรือ “พระครูพิพิธธรรมาธร” วัดคลองคูณ อ.ตะพานหิน จ.พิจิต มาตลอด และเป็นวัดแรกที่ หลวงพ่อหวั่นอนุญาติให้จัดสร้างรูปเหมือนปั๊มรุ่นแรกที่ไม่ได้ออกจากวัดคลองคูณ เพื่อสร้างกุฎิเจ้าอาวาส พ.ศ.๒๕๕๒
หลวงพ่อหวั่น พระเกจิมาแรงแห่งเมืองชาละวัน นามนี้เป็นที่เลื่องลือขึ้นชื่อว่าปลุกเสกวัตถุมงคลได้เข้มขลัง วัตถุมงคลของหลวงพ่อหวั่นมีเรื่องประสบการณ์ให้เล่าขานไม่รู้จบ ดีทั้งด้านเมตตาค้าขาย แคล้วคลาดปลอดภัย ขนาดที่ว่า ฟ้าผ่ายังรอดตาย เด็กห้อยตะกรุดของท่านไม่จมน้ำ รถยนต์แหกโค้งพังยับแต่คนขับมีแค่รอยถลอก คนถูกงูเห่ากัดสลบไป ๒ วัน ท่านทำน้ำมนต์ให้เอาไปกรอกปาก ไม่กี่อึดใจก็ฟื้นคืนสติได้อย่างน่าอัศจรรย์
อย่าไรก็ตามนับจาก พ.ศ.๒๕๕๗ เป็นระยะเวลาที่ท่านเจ้าอาวาส ท่านพระครูพิธานวโรดม ได้เลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตร ชั้นโท และเพื่อหาทุนทรัพย์ในการจัดสร้างพระพุทธรูปปางนาคปรก องค์ใหญ่ ชื้อที่ดินถมที่หลังวัด บูรณปฏิสังขรณ์เสนาสนะภายในวัด จึงได้ขอเรียนเชิญท่านผู้มีจิตศัทธาร่วมบูชาวัตถุมงคลหลวงพ่อหวั่น “รุ่น รวย สำเร็จ ทันใจ” สอบถามข้อมูลได้ที่วัดคลองคูณ โทร. ๐๘-๘๘๖๙-๙๒๑๔ และวัดคลองข่อย โทร.๐๘-๓๖๒๒-๒๐๓๙