แมวสามสีนิทานธรรมดาที่แสนพิเศษ | คมชัดลึก

 

     “แมวสามสี” รวมนิทานส่งเสริมจินตนาการยอดเยี่ยม รางวัลมูลนิธิเด็ก ครั้งที่ 18 สำหรับพ่อแม่และเด็กๆ ผมอยากให้อ่านนิทานเล่มนี้

 

     เรื่อง “แมวสามสี” นิทานธรรมดาที่แสนพิเศษ นิทานพิเศษที่แสนธรรมดา เขียนโดย นนทยา เตชะวงศ์ คุณครูปฐมวัย จากจังหวัดขอนแก่นที่รักการเขียนบทกวี และเรื่องสั้น เคยได้รับรางวัล สุภาว์ เทวกุล

 

     งานพิธีมอบรางวัลได้จัดขึ้นเมื่อวันที่ 22 ธันวาคม 2558 ที่ผ่านมา มีผู้ได้รับรางวัล 8 คน จากนิทาน 8 เรื่อง

 

     เรื่องแมวสามสี ของ นนทยา เตชะวงศ์ ได้รับรางวัลนิทานยอดเยี่ยม และเรื่อง หน้าผากของฉันเปล่งลำแสงได้ ได้รับรางวัลดาวเด่น ซึ่งเป็นรางวัลชมเชยพิเศษ สำหรับนิทานพิเศษ เรื่องนี้เขียนโดย คุณศุภฤทธิ์ ทวีเกียรติ คุณพ่อของเด็กพิเศษที่เขียนได้อย่างบรรเจิดจินตนาการ ผมอยากให้ใครๆ ได้อ่านกัน

 

     (แมวสามสี รวมนิทานส่งเสริมจินตนาการยอดเยี่ยม ครั้งที่ 18 สำนักพิมพ์มูลนิธิเด็ก)

 

ขอเชิญทุกท่านอ่านนิทานธรรมดาที่แสนพิเศษ ณ บัดนี้ ครับ...

 

     แมวสามสี 

 

     ณ หมู่บ้านริมเชิงเขาแห่งหนึ่ง มีลูกแมวสี่ตัว แมวสีดำ เป็นแมวของป้าจิต แมวสีขาว เป็นแมวของน้าชัย แมวสีน้ำตาล เป็นแมวของพี่ปานใจ ส่วนแมวของเด็กชายเพชร เป็นแมวสามสี ที่มีทั้งสีดำ สีขาว และสีน้ำตาล รวมกันอยู่บนตัว ซึ่งเป็นสิ่งที่มันไม่ชอบเลย

 

     วันหนึ่ง

 

     แมวสามสีของเด็กชายเพชร ไปวิ่งเล่นที่บ้านของป้าจิต มันจึงได้พบกับแมวสีดำ เมื่อเห็นขนอันดำขลับสวยงามนั้น มันก็พูดขึ้นว่า “ฉันอยากเป็นแมวดำเหมือนเธอจัง” แมวของป้าจิตบอกว่า “เธอก็มีสีดำเหมือนฉันอยู่บนตัวเธอแล้วนั่นไง” “ก็ใช่ แต่มันไม่ดำทั่ว ทั้งตัวเหมือนเธอ” แมวของป้าจิตเอ่ย “ฉันช่วยอะไรเธอไม่ได้หรอก”

 

     สองวันต่อมา

 

     แมวสามสีของเด็กชายเพชร ไปวิ่งเล่นที่บ้านของพี่ปานใจ มันจึงได้พบกับแมวสีน้ำตาล เมื่อเห็นขนสีน้ำตาลสวยงามราวกับเปลือกไม้ มันก็พูดขึ้นว่า “ฉันอยากเป็นแมวสีน้ำตาลเหมือนเธอจัง”

 

     แมวของพี่ปานใจบอกว่า “เธอก็มีสีน้ำตาลเหมือนฉันอยู่บนตัวเธอแล้วนั่นไง”

 

     “ก็ใช่ แต่มันไม่น้ำตาลทั่วทั้งตัวเหมือนเธอ”

 

     แมวของพี่ปานใจทำท่าครุ่นคิด ก่อนจะบอกว่า “แล้วฉันจะช่วยอะไรเธอได้บ้างล่ะ”

 

     แมวของเด็กชายเพชรนิ่งไป มันดูเศร้ามากกว่าที่เคยเศร้า ขณะเดียวกันมันก็รู้สึกซาบซึ้งใจมากกว่าที่เคยซาบซึ้งใจ “เอาอย่างนี้ไหม” แมวของพี่ปานใจคิดบางสิ่งบางอย่างออก “ถ้าเธออยากจะเป็นแมวสีน้ำตาลเหมือนฉันจริงๆ เธอก็แค่แบ่งสีดำกับสีขาวบนตัวเธอมาให้ฉัน แล้วฉันก็จะเป็นแมวสามสีแทนเธอเอง”

 

     “แล้วเธอจะชอบมันเหรอ” แมวของเด็กชายเพชรถาม

 

     “ชอบสิ ฉันชอบสีทุกสีทีมีอยู่บนโลกนี้นั่นแหละ” แมวของพี่ปานใจตอบอย่างจริงใจ

 

     “เอาล่ะ ทีนี้เธอก็แบ่งสีขาวกับสีดำบนตัวเธอมาให้ฉันได้แล้ว”

 

     นับตั้งแต่นั้นมา

 

     ณ หมู่บ้านริมเชิงเขาแห่งนั้น

 

     แมวสีดำ เป็นแมวของป้าจิต

 

     แมวสีขาว เป็นแมวของน้าชัย

 

     แมวสีน้ำตาล เป็นแมวของเด็กชายเพชร

 

     ส่วนแมวสามสี เป็นแมวของพี่ปานใจ