'นิวฟาวนด์แลนด์' ตูบยักษ์ใหญ่-ใจดี | คมชัดลึก

 

                      ด้วยมีขนาดรูปร่างลำตัวสูงใหญ่ของเหล่าน้องหมาหน้าหมี “นิวฟาวน์แลนด์ Newfoundland” จนได้รับฉายาเป็นสุนัขสายพันธุ์สูงที่สุดในโลก และการดูแลที่ค่อนข้างจะยุ่งยาก อาจเป็นอีกหนึ่งเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ในบ้านเราเลี้ยงกันน้อย แม้มันจะมีหน้าตาน่ารัก อุปนิสัยใจคอที่ดีเพียงใดก็ตาม

 

                      บรรพบุรุษของนิวฟาวนด์แลนด์ยังไม่เป็นที่แน่ชัดนัก บ้างก็อ้างว่า ชาวไวกิ้งเป็นผู้นำบรรพบุรุษของมันมายังเกาะนิวฟาวนด์แลนด์ ประเทศแคนาดา ในคริสต์ศตวรรษที่ 10 ขณะที่อีกกลุ่มหนึ่งอ้างว่า บรรพบุรุษของนิวฟาวนด์แลนด์ คือ ไพเรเนียน เมาเทนด็อก ที่มากับชาวประมง ชาวฝรั่งเศส ที่อพยพมายังเกาะนิวฟาวนด์แลนด์

 

                      ไม่ว่าความจริงจะเป็นอย่างไรก็ตาม ความจริงที่ปรากฏ คือ มันเป็นสุนัขที่ทำงานในน้ำได้ดีมาก ทั้งเป็นผู้ช่วยชาวประมงลากอวน ช่วยเหลือผู้ประสบภัยในทะเล ต่อเมื่อศตวรรษที่ 18 พวกมันถูกนำเข้ามายังอังกฤษ และฝรั่งเศส จึงเป็นที่แพร่หลายอย่างรวดเร็ว ในหมู่ชาวเรืออังกฤษ

 

                      พวกมันจัดเป็นสุนัขทำงาน ที่แข็งแรงมากพันธุ์หนึ่ง เชี่ยวชาญเป็นพิเศษ คือ การว่ายน้ำ ไม่ว่าจะเป็นการว่ายน้ำในสระ คูคลอง หรือทะเล หน้าที่ส่วนใหญ่ที่พวกมันได้รับมอบหมาย คือ การทำงานในน้ำดังกล่าวข้างต้น ...ทว่า ปัจจุบันนิยมเลี้ยงไว้เฝ้าบ้านให้เป็นเพื่อนกับเด็กๆ และบางคนอาจรู้จักพวกมันในนาม “ยักษ์ผู้อ่อนโยน”

 

                      ด้าน น้ำหนัก-สัดส่วน เมื่อโตเต็มที่น้ำหนัก 50-78 กิโลกรัม สูง 66-80 เซนติเมตร เป็นสุนัขที่มีลำตัวขนาดใหญ่ กระดูกใหญ่ แข็งแรง และมีท่าทางการเดินสง่างาม ขณะที่ลักษณะนิสัย ร่าเริง และเชื่องมากๆ เป็นสุนัขที่สุภาพ จิตใจดีมาก และเป็นมิตรกับเด็กๆ

 

                      เป็นสุนัขตัวใหญ่ ขนหนา โดยขนชั้นนอกหยาบ ตรง เรียบ และเป็นมัน จึงมีคุณสมบัติป้องกันการเปียกน้ำได้ดี ขนภายในค่อนข้างแน่น โดยมากจะมีสีช็อกโกแลต ดำ บรอนซ์ ขาวคาดดำ

 

                      สำหรับผู้ที่สนใจจะเลี้ยงพวกมันไว้เล่นสักตัว หากเลี้ยงในที่ที่อากาศร้อน อาจจะลำบากหน่อย เพราะขนที่หนา ทำให้มันขี้ร้อน พวกมันเหมาะเลี้ยงในฟาร์มหรือกระท่อมตามชนบท โดยเฉพาะที่มีคู คลอง อยู่ใกล้ๆ ไม่เหมาะสำหรับเลี้ยงในเมือง

 

                      จากที่มันเป็นตูบตัวใหญ่ สิ่งจำเป็นสำหรับผู้เลี้ยงหน้าใหม่ คือ มีบริเวณกว้างๆ ให้มันอยู่ ควรพามันออกเดินอย่างเพียงพอและเป็นประจำ เพราะโดยนิสัยมันเป็นน้องหมาที่ชอบอยู่กลางแจ้งได้ครั้งละหลายชั่วโมง ส่วนเรื่องการดูและทำความสะอาดขน ต้องหวี แปรง และสางด้วยหวีเสนียดบ่อยๆ อย่างน้อย 2-3 ครั้ง/สัปดาห์ เพื่อช่วยให้ขนสะอาดมากยิ่งขึ้น และไม่ให้ขนพันกันยุ่งเหยิง

 

                      อย่างไรก็ตาม พวกมันมีข้อเสีย คือ ถ้าหากปล่อยให้อยู่ตามลำพังมากเกินไป มักจะเฉื่อยขี้เกียจ และเป็นโรคต่างๆ หากเลี้ยงในบ้านตลอดเวลา ขนด้านในจะร่วงมาก อีกทั้งพวกมันมักมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องสุขภาพ ซึ่งสิ่งที่พบได้บ่อยๆ จะเกี่ยวข้องกับลิ้นหัวใจบกพร่อง อันอาจสามารถทำให้เสียชีวิตได้อย่างกะทันหัน ทั้งๆ ที่อายุยังน้อยๆ

 

                      ดังนั้น จะต้องดูแลมันอย่างใกล้ชิด หากพบมันมีอาการที่ไม่ปกติจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ควรพามันไปพบสัตวแพทย์ใกล้บ้านทันที...เพื่อที่มันจะได้อยู่กับเราไปนานๆ ครับ!

 

 

 

----------------------

 

ที่มา - http://animalia-life.com/newfoundland.html

 

----------------------

 

('นิวฟาวนด์แลนด์' ตูบยักษ์ใหญ่-ใจดี : โดย...เม่นแคระ)