เปิดชีวิตนศ.เซาท์แอฟริกา'ฮาริส'พันธศักดิ์ | คมชัดลึก

                วันนี้มีโอกาสพูดคุยกับน้องนักศึกษาที่จบจากสถาบันสอนศาสนาจากประเทศเซาท์แอฟริกา พันธศักดิ์ หวันตาหลา เด็กบ้านๆ ที่ได้ทุนไปศึกษาต่อ “มัดรอสะ อะรอบียะห์ อิสลามียะห์” หรือ Azaadville University ประเทศเซาท์แอฟริกา เป็นเวลา 7 ปี ทำตามความฝันนำความรู้ไปช่วยเหลืองานศาสนา สอนเด็กเล็กให้โตเป็นคนดี ให้ความรู้เรื่องศาสนากับคนในท้องถิ่น เปิดสอนโรงเรียนภาษาเล็กๆ ในอนาคต

                พันธศักดิ์ หวันตาหลา ชื่อเล่น “ฮาริส” เป็นคน จ.สงขลา พ่อชื่อ สมาน หวันตาหลา แม่ชื่อ เยาวนิตย์ เหย็บหมัด มีพี่น้อง 4 คน เป็นคนสุดท้อง หลังจากจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สามัญ จากโรงเรียนเทศบาล 1 ถนนนครนอก ก็ได้ศึกษาด้านศาสนา โดยเข้าศึกษา “ฮาฟิส” (ท่องจำพระมหาคัมภีร์อัลกุรอาน) “มะฮัด อัลกุรอาน อิบรอฮีมี” ที่ อ.สทิงพระ จ.สงขลา 

                ในช่วงที่ศึกษาท่องจำอัลกุรอานนั้น “ฮาริส” เรียนฮาฟิสที่ทำตามกฎระเบียบต่างๆ มากมายพอสมควร เช่น ห้ามออกนอกสถาบัน ห้ามใช้โทรศัพท์ ต้องเข้าเรียน เข้าละหมาด ใครทำผิดกฎก็ถูกโกนหัว หรือ ทำคุณไถ่โทษโดยการทำความสะอาดห้องน้ำ กวาดขยะ ส่วนวิธีการเรียนการสอน จะไม่มีการนั่งโต๊ะ ทั้งครูและนักเรียนนั่งกับพื้นและมีครูหนึ่งท่านนั่งฟังโดยที่เด็กนักเรียนจะเวียนกันเข้าไปอ่านและท่อง แล้วท่านก็จะคอยแก้คำอ่านหรือคำท่องตรงไหนที่นักเรียนอ่านหรือท่องผิด “ฮาริส” ใช้เวลาในการท่องอัลกุรอ่านในสถาบันนี้ถึง 3 ปี

                และวันหนึ่งชีวิตเด็กบ้านๆ ก็เปลี่ยนไป เมื่อครูมาบอกเรื่องทุนไปศึกษายังประเทศแอฟริกาใต้ ซึ่งครูจะส่งลูกชายไปเรียน “ฮาริส” จึงขอไปด้วยและได้ทำการยื่นทุน และสุดท้ายสมหวัง เด็กบ้านๆ คนหนึ่งได้บินไปยังประเทศแอฟริกาใต้ หรือ เซาท์แอฟริกา โดยเข้าศึกษาสถาบันศึกษา “มัดรอสะ อะรอบียะห์ อิสลามียะห์” หรือ Azaadville University ประเทศเซาท์แอฟริกา 

                “ฮาริส” เล่าต่อว่า หลักสูตร 6 ปี และมีแค่คณะเดียว Islamic Theology แต่สำหรับนักศึกษาที่มาจากประเทศอื่น ที่พูดภาษาอังกฤษ อาหรับ หรืออุรดูไม่ได้ อาหรับไม่ได้ ต้องเรียนคอร์สภาษาก่อน 1 ปี เพื่อปรับพื้นฐานทางภาษา วิธีการสอนของสถาบันนี้จะสอนวิชาศาสนาล้วนๆ ไม่มีสามัญใดๆ รูปแบบการเรียนการสอน ทั้งครูและนักเรียนจะนั่งกับพื้นบนพรม สอนแบบพ่อสอนลูก หนังสือที่ใช้สอนมีทั้งภาษาอังกฤษ อาหรับ แลอุรดู บางเล่มก็ภาษาฟารซี

                แต่โดยส่วนใหญ่แล้วไม่ว่าหนังสือจะเป็นภาษาอะไร ครูก็จะอธิบายเป็นภาษาอุรดู ภาษาที่ใช้สื่อสารก็จะเป็นภาษาอังกฤษ แต่ในห้องเรียนจะใช้หนังสือภาษาอาหรับ แต่การอธิบายบทเรียนนั้นต้องใช้ภาษาอุรดู (เป็นภาษาหนึ่งที่ใช้พูดกันในอินเดีย และปากีสถาน) เจ้าของสถาบันศึกษานี้เป็นคนอินเดีย จึงบังคับให้ใช้ภาษาอุรดูเป็นหลัก เริ่มเรียนกันตั้งแต่เวลา 07.40 น. จนถึง 21.30 น. คาบเรียนมี 13 คาบต่อวัน เรียนทุกวัน ยกเว้นให้เฉพาะวันศุกร์ตอนกลางวัน แต่กลางคืนก็เรียนอีก ส่วนวันอาทิตย์หยุดเฉพาะคาบบ่าย เรียนแบบไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวันกันเลยทีเดียว 

                “ฮาริส” เล่าชีวิตการเป็นนักเรียนทุนว่า เหนื่อยมาก เพราะไม่ใช่แค่ต้องรักษาเกรดเท่านั้น แต่ต้องปฏิบัติตามกฎของโรงเรียนอย่างเคร่งครัดอีกด้วย เพราะที่นี่ทุกคนเท่ากันหมด คือต้องเคารพกฎและให้เกียรติครูและทุกคน ทุกคนต้องอยู่หอพักนักศึกษา มีอาหาร 3 มื้ออย่างดี เสื้อผ้ามีพนักงานซักให้ รีดให้ รวมถึงการทำความสะอาดห้องทุกวัน ทางโรงเรียนเอาใจใส่ดูแลดีมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเจ็บไข้ได้ป่วยหรือเรื่องวีซ่า หนังสือก็ไม่ต้องซื้อ มีโรงยิมเพื่อดูแลสุขภาพ ทุกอย่างครบโดยที่ไม่ต้องกังวล ขออย่างเดียว เรียนเท่านั้น อย่าหยุด!!

                “นอกจากนี้บ้านทุกหลังส่วนใหญ่จะต้องมีรั้วมีลวดหนาม มีเหล็กดัดทุกตรอกทุกช่อง เพื่อกันขโมย แต่บางเมืองน่าอยู่มาก ส่วนใหญ่จะเป็นโซนท่องเที่ยว หรือที่คนผิวขาวอาศัยกันอยู่กัน ที่นี่ที่ท่องเที่ยวสวยๆ เยอะมาก โดยเฉพาะคนรักการผจญภัย ตลอดระยะเวลา 7 ปี ที่อยู่ที่โน้น สิ่งที่ได้คือ มิตรภาพ น้ำใจ ความช่วยเหลือ หรือการให้เกียรติกัน ยังมีให้เห็นอยู่ในสังคมมุสลิมของคนที่นั้น รู้สึกภูมิใจที่ได้เป็นมุสลิม

                ความฝัน “ฮาริส” อยากใช้ความรู้ ภาษา และประสบการณ์ ช่วยเหลืองานศาสนา สอนเด็กเล็กให้โตเป็นคนดี ให้ความรู้เรื่องศาสนากับคนในท้องถิ่น เปิดสอนโรงเรียนภาษาเล็กๆ อีกทั้งฝากบอกน้องๆ นักศึกษาที่จะไปศึกษายังต่างประเทศว่า ให้ตั้งใจเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อตัวเอง และทำทุกวันให้ดีที่สุด