มุทิตา คารวะ โชคชัย ตักโพธิ์ | คมชัดลึก

 

                นามโชคชัย ตักโพธิ์ ไม่ใช่บิ๊กเนม ยิ่งอัตตา ตัวตนของเขายิ่งเล็ก แต่งานของเขานั้นยิ่งใหญ่ในหัวใจของคนทำงานศิลปะด้วยกัน และผู้สนใจศิลปะ ที่มุ่งแก่นสาระของศิลปะ

 

                เขาให้ผลงานแสดงออกแทนคำพูด ไม่นิยมแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ผ่าน ปาก หรือหากจำเป็นต้องอธิบาย เขาก็จะพูดเฉพาะวิถีของงานเท่านั้น ไม่โอ้อวดอุตริ

 

                ผมรู้จักเขาตั้งแต่ พ.ศ. 2515 สมัยที่เขายังเป็นนักเรียนเพาะช่าง เขาเป็นรุ่นพี่ผม 2 ปี เป็นทั้งพี่และครู เขาทำงานศิลปะจริงจังมาแต่ตอนนั้น ทั้งวาดเส้น สีน้ำ งานเครยองของเขาเป็นเสมือนต้นแบบให้รุ่นน้องรุ่นต่อ ๆ มา สีน้ำที่แม่นยำ ฉับไว  ช่ำชองการใช้สีโทนน้ำเงิน พื้นฐานแน่น ความรู้ดี ความคิดคม

 

                โชคชัย ตักโพธิ์ และเพื่อนพ้องร่วมรุ่นของเขา ส่งผ่านพลังสู่รุ่นน้องเป็นแรงบันดาลใจใหญ่หลวง ไม่เพียงแต่การสร้างสรรค์งานศิลป์ ยังเปิดประตูการอ่าน การเสพย์ศิลปะแขนงอื่น ๆ กระตุ้นปลุกเร้าให้เรียนรู้ในวงกว้าง ยุคนั้นนักศึกษาเพาะช่างจำนวนไม่น้อยต่างพก “หนังสือหนัก ๆ” หนังสือปรัชญา ศาสนา วรรณกรรม ไม่เพียงอยู่ในโลกของความรู้ ยังเกิดบรรยากาศการปฏิบัติกิจกรรมทางศิลปะ การพบปะพูดคุย แลกเปลี่ยนความรู้สึกนึกคิด ความตื่นตัวทางการเมือง ในช่วง 14 ตุลาคม 2516  โชคชัย  ตักโพธิ์ และกลุ่มเพื่อนพ้องน้องพี่ในยุคนั้นได้แสดงความคิดทางการเมืองผ่านงานศิลปะอย่างงดงาม ทรงพลัง

 

                ในฐานะ “ครู” บรรดาลูกศิษย์ลูกหา ว.อาชีวะศึกษาอุบลราชธานีต่างรู้ดีว่า เขาเป็นครูแบบไหน เขาไม่ใช่แค่ครูสอนศิลปะ ที่มุ่งสอน “วิธี” แต่เขาสอน “วิถี” ศิลปะและชีวิตเป็นหนึ่งเดียวกัน “ปฏิบัติทำ = ปฏิบัติธรรม”

 

                เขาเกิด 17 พฤศจิกายน 2496 ปีนี้เขามีอายุ 60 ปี เกียรติประวัติใดๆ หากจะแถลงของเขาย่อมยืดยาวเฉกเช่นศิลปินท่านอื่น ๆ เขาสำแดงงานให้ประจักษ์มาตั้งแต่สมัยยังเป็นนักเรียนเพาะช่างแล้ว และไม่เคยหยุดทำงาน  เช่นเดียวกับที่ยังไม่หยุดหายใจ  จนงานของเขากว้างไกลไปสู่ระดับสากลแล้ว  ขณะที่ตัวตนของเขายังอยู่นิ่งสงบอยู่ในการ “ปฏิบัติทำ”

 

                งานชุด “หนองป่าพง” ของเขา ความงดงาม ลึกซึ้งที่แสดงออกอย่างเรียบง่าย ปล่อยวาง สงบ สันติ เมล็ดพืชที่อัดแน่นด้วยพลังชีวิต , ใบหน้าของกาลเวลาที่ปรากฏหลังเปลือกตาที่ปิดอยู่ขณะดวงตาในเปิดกว้าง กระจ่างใส เมล็ดข้าว, รูปทรงไข่ , ผลงานศิลปะของเขาก้าวข้ามพันธนาการของความรู้และทักษะ สู่วิถีธรรมชาติ พ้นความเป็นตะวันออก ตะวันตก พ้นเขตขอบกรอบศาสนา

 

                นับเป็นเวลา 4 ทศวรรษ ผลงานมากมายมหาศาล ได้ฝากรอยเท้าของคนทำงานคนหนึ่งไว้ ไม่ว่าผลงานของเขาจะไปอยู่ที่ไหน จัดแสดงในหอศิลป์ ได้รับเชิญไปแสดงตามต่างประเทศ หรือซุกซ่อนอยู่ในห้องเล็กๆ แคบ ๆ เงียบๆ งานของเขาก็จะเปล่งเสียงในความนิ่ง สงบ ของใครก็ตามที่ปลดปล่อยพันธนาการ ไม่ติดยึด หลงใหลในอิทธิปาฏิหาริย์

 

                ความเจริญที่แท้จริงนั้น งอกงาม ในความงาม ในความดี ในความจริง บนผืนแผ่นดินภายใน จากใจเรา จากใจดวงหนึ่งสู่ใจอีกดวงหนึ่ง หลายต่อหลายคนได้ประจักษ์ ถึงพลังภายในเมล็ดพืช สีทองเหล่านั้น

 

                ผมเองเป็นผู้หนึ่งที่ได้รับพลังจากเขา จึงขอแสดงมุทิตา คารวะฝากสายลม ผ่านใบหน้าของกาลเวลาถึงเขา โชคชัย ตักโพธิ์

 

                ผลงานของเขาคู่ควรแก่การชื่นชม ยกย่อง สรรเสริญ คู่ควรแก่รางวัลทางโลก, (ซึ่งงานของเขาได้พาตัวเขาข้ามพ้นไปแล้ว) ทุกรางวัล

 

                โดยส่วนตัว ผมจารึกนามของเขาไว้เป็น “บุคคลพิเศษแสนธรรมดา” ผู้เปิดประตูบานสำคัญในชีวิตของผม ด้วยมือที่สร้างศิลปะอันทรงพลังของเขา

 

                มุทิตา คารวะ...แด่โชคชัย  ตักโพธิ์