คนเดินดินเหาะเหินเดินอากาศ
Play
04 พ.ค. 2557
หนังสือที่เธอถือมา : คนเดินดินเหาะเหินเดินอากาศ : โดย...ไพวรินทร์ ขาวงาม
๑
ตู๊กเฮาะ! โมเฮย! ตู๊กเฮาะ!
มาแล้ว! เรือเหาะ!
เหาะเหินเดินอากาศไกล
๒
หาใช่เทวดาฟ้าใด
เดินดินเดินไป
เป็นคนเหาะได้โดยดี
๓
โดยสารโดยเสี่ยงโดยมี
ที่นั่นที่นี่
เครื่องบินเที่ยวบินลัดฟ้า
๔
เพียงชั่วโลกกะพริบตา
หลับตื่นขึ้นมา
อยู่คนละโลกเดียวกัน
๕
จากร้อนเป็นหนาวโดยพลัน
มุมโลกพลิกผัน
ตะวันจันทร์คว้างต่างดาว
๖
โดยบินโดยเดินโดยก้าว
หนทางช่างยาว
บางคราวบางทางช่างนาน
๗
หาใช่ทะเยอะทะยาน
ชีพเพียงพบผ่าน
พึงพายานพาหนะ
๘
โลดแล่นชีวิตอิสระ
ผ่านทัณฑ์พันธะ
กฎเกณฑ์หนังสือเดินทาง
๙
พาสปอร์ต! วีซ่า! ตั๋ว! วาง
ไว้ชีวิตกลาง
น่านฟ้าเหนือเมฆเหนือทะเล
๑๐
เหนือดินถิ่นใดถ่ายเท
ผู้คนหนเห
บินไปบินมาสามัญ
๑๑
อากาศมิอาจคาดฝัน
ลมคลื่นครืนครัน
เผชิญอากาศแปรปรวน
๑๒
ต้นทางปลายทางบังควร
บังคับคำนวณ
ผู้คนแปลกหน้าท้าทาย
๑๓
เรือเหาะอาจเหาะสูญหาย
เหตุหกตกตาย
การดีการร้ายไม่รู้
๑๔
รู้แต่ชาติหนึ่งพึงดู
ที่เห็นเป็นอยู่
บ้านอื่นเมืองอื่นตื่นตา
๑๕
เมืองนอกเมืองในไปมา
เหาะเหินเดินฟ้า
ธรรมดาโดยคนเดินดิน
๑๖
วัยเยาว์ไกลโพ้นยลยิน
แหงนมองเรือบิน
ตู๊กเฮาะ! ยิ่งจริง! ยิ่งฝัน!