'ดอกกระดาษ'แทนรักไม่รู้โรย | คมชัดลึก

 

                    อีกไม่กี่วัน ก็จะถึงวันแห่งความรัก แต่ปีนี้วันแห่งความรักมาพร้อมๆ กับวันสำคัญทางพุทธศาสนา คือวันมาฆบูชา หลายคู่รักเลยอาจถือโอกาสเข้าวัดทำบุญร่วมกัน ก่อนไปฉลองมื้อค่ำสุดโรแมนติก หรือบางคู่ก็อาจจะเลือกไปท่องเที่ยวในดินแดนที่เต็มไปด้วยดอกไม้สวยๆ พูดถึงดงดอกไม้ ฉันกลับนึกถึงดอกไม้ที่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ด้วยความแข็งของกลีบดอก ดูเหมือนไม่มีชีวิตชีวา ราวกับดอกไม้ประดิษฐ์ แต่เราๆ ท่านๆ เรียกเจ้าดอกไม้มีชีวิตพวกนี้ว่า "ดอกกระดาษ" 

 

                    แม้ไม่ชอบ แต่พอได้เข้าไปสัมผัสกลับกลายเป็นความชอบไปโดยไม่รู้ตัว เพราะความจัดจ้านของสีสัน ความคงทนของดอกไม้ประเภทนี้ ยิ่งเวลาอยู่รวมกันเยอะๆ แล้ว ยิ่งเลิฟเข้าไปใหญ่ ที่ว่าเยอะๆ นี่ไม่ได้หมายถึงว่าไม้ไผ่ที่เหลาเป็นซี่เล็กๆ แล้วเสียบดอกกระดาษเป็นพุ่มนะ แต่หมายถึงดอกกระดาษที่ยังอยู่กับต้นของมัน เป็นทุ่งใหญ่ๆ ต่างหาก

 

                    ทุ่งดอกกระดาษที่ว่านี่ อยู่ในเขตพื้นที่อุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า อ.นครไทย จ.พิษณุโลก โดยอยู่ในความดูแลของ "โครงการพัฒนาป่าไม้ตามแนวพระราชดำริภูหินร่องกล้า จังหวัดพิษณุโลก จังหวัดเพชรบูรณ์ และจังหวัดเลย" ที่ตั้งของโครงการอยู่ห่างจากที่ทำการอุทยานแห่งชาติ(อช.) ภูหินร่องกล้า ราวๆ กิโลเมตรเศษ สถานที่สวย สงบ คนไม่มากนัก กับวิวสวยๆ ริมผา ที่มองเห็นเรือนยอดไม้หนาๆ ของฝั่งตรงข้าม แทนยอดเขากะหล่ำปลี แม้จะมีทิวเขาบังโอบล้อม กว่าจะเห็นดวงอาทิตย์ขึ้นก็ช้ากว่าที่ภูทับเบิก และดวงอาทิตย์ก็ลับเหลี่ยมเขาเร็วกว่าที่ลานหินปุ่ม- ลานหินแตก

 

                    ทางขึ้นไปทุ่งกระดาษเนินช่วงแรกๆ จะชันหน่อย เลาะไปตามแนวไม้ใหญ่ ผ่านต้นกาแฟ ไปสุดทางที่แปลงดอกกระดาษ มีที่จอดรถด้านหน้าแปลง แค่ยังไม่ทันจอดรถ ก็ตื่นตากับทุ่งดอกกระดาษ ที่กำลังออกดอกเยอะแยะไปหมด มีทั้งแปลงด้านในป่าสน กับแปลงที่อยู่ริมหน้าผา ยิ่งตามแนวหินก้อนมหึมาริมหน้าผา มีสีสันของดอกไม้เล็กๆ หลากสี เข้าไปช่วยแต่งแต้ม หินผาที่ว่าแกร่งก็ดูอ่อนหวานขึ้นได้ ขนาดว่าฉันไม่ชอบดอกไม้ก็ยังอดชอบไม่ได้

 

                    ดอกกระดาษ บ้างก็เรียกว่า ดอกบานไม่รู้โรยฝรั่ง เป็นดอกไม้ที่บานแล้วอยู่ได้นาน เป็นไม้ล้มลุก ต้นดอกกระดาษเหล่านี้จึงอายุราว 3-4 เดือนก็เหี่ยวแห้ง แต่ส่วนที่เป็นดอกถ้าตัดแต่ดอกก่อนที่มันจะบาน เอามาเสียบไม้หรือลวด โดยอาจจะใช้ไม้ไผ่ลำเล็ก ผ่าเป็นซี่ๆ เอาดอกเสียบที่ปลายไม้ ว่ากันว่าทนทายาดกว่าอยู่กับต้นมากนัก   

 

                    ดอกกระดาษกระจายเลาะไปตามหน้าผาที่เป็นหินก้อนใหญ่ๆ ยื่นออกไป ผาหินแต่ละก้อนมีชื่อต่างๆ กันไป ตั้งแต่ผาพบรัก ผาสลัดรัก อยู่ด้านหน้าโครงการ อ้อมไปด้านใน มีผาไททานิค และผาบอกรัก ฉันว่าคนตั้งชื่อผานี่ ท่าทางจะผ่านเรื่องราวของความรักมาพอสมควร

 

                    ช่วงสายๆ จะมีชาวม้งนำข้าวของมาขายตั้งโต๊ะขายนักท่องเที่ยวตรงหน้าโครงการ โดยเฉพาะผักที่ปลูกกันเอง และดอกกระดาษเสียบไม้ไผ่

 

                    จากแปลงกุหลาบด้านหน้า เลยเข้าไปหน่อยเป็นที่ทำงานของเจ้าหน้าที่ และเรือนพักที่ใครอยากจะมาพักที่นี่ก็ติดต่อไปได้ ห้องพักสะดวกสบาย มีเครื่องทำน้ำอุ่นเอาใจคนขี้หนาวด้วย (แต่ไม่มีร้านอาหาร ต้องเตรียมกันมาเอง)

 

                    นอกจากดอกกระดาษแล้ว ยังมีดอกไม้เมืองหนาวที่เจ้าหน้าที่ทำแปลงเพาะขึ้นมา ทั้งกล้วยไม้ดินซิมบิเดียม, กุหลาบพันปี อาซาร์เลีย แล้วยังมีต้นกาแฟ แปลงเพาะกล้าไม้จำพวกยางแดง และแปลงเพาะพันธุ์สตรอเบอร์รี่ 

 

                    เมื่อก่อน ดินแดนแถวภูหินร่องกล้า ได้ชื่อว่าเป็นพื้นที่สีแดง ดินแดนที่มีการต่อสู้กับความขัดแย้งทางความคิด และอุดมการณ์ ขนาดมีการตั้งเป็นโรงเรียนการเมือง มีค่ายกำลังพล ฐานที่มั่นผู้ก่อการร้ายซึ่งต่อเนื่องกับทางเขาค้อ แต่เมื่อทางการใช้นโยบายการเมืองนำการทหาร ดึงมวลชนออกจากป่ามาเป็นผู้ร่วมพัฒนาชาติไทย มีการจัดสรรที่อยู่ ที่ทำกินให้ แต่ก็ยังมีราษฎรที่อยู่รอบอุทยานแห่งชาติ ส่วนใหญ่เป็นชาวไทยภูเขา รุกพื้นที่ป่าทำไร่กะหล่ำปลี ไร่ขิงเข้าไปเรื่อย รวมถึงปล่อยสัตว์เลี้ยงออกหากินในแนวป่าโดยไม่ควบคุม ทางอุทยานเลยต้องหามาตรการมายุติปัญหา เลยเกิดโครงการพัฒนาปลูกป่าตามแนวพระราชดำริภูหินร่องกล้า จังหวัดพิษณุโลก จังหวัดเพชรบูรณ์ และจังหวัดเลยขึ้น 

 

                    โครงการพัฒนาปลูกป่าตามแนวพระราชดำริ ตั้งขึ้นเมื่อเดือนพฤศจิกายน 2551 ตั้งอยู่บนเนินเขาที่เป็นเหมือนสามเหลี่ยมของพื้นที่ 3 จังหวัดมาบรรจบกัน ในหุบเป็นร่องน้ำที่ไหลลงไปหล่อเลี้ยงผู้คนฝั่งเหนือเป็นพิษณุโลก ไหลไปทางตะวันตกสู่จังหวัดเพชรบูรณ์ และไปทางตะวันออกเป็นจังหวัดเลย

 

                    เลยลึกเข้าไปด้านในของโครงการ มีแปลงสาธิตการปลูกสตรอเบอร์รี่ ซึ่งเมื่อปี 2555 ที่ผ่านมาก็ได้เริ่มส่งเสริมให้ชาวไทยภูเขาเผ่าม้ง ที่บ้านใหม่ร่องกล้า ชุมชนที่อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า (ทางขึ้นภูลมโล) นำไปปลูกสร้างรายได้ทดแทนกะหล่ำปลี ตอนนี้เริ่มเห็นผลผลิตกันแล้ว รวมถึงมีการวิจัยเพื่อส่งเสริมการปลูกกาแฟสายพันธุ์อราบิก้า และเพาะกล้าไม้เพื่อนำไปปลูกทดแทนในพื้นที่ป่า ที่ถูกบุกรุกด้วย

 

                    วัตถุประสงค์หลักๆ ของโครงการนี้ ก็คือการน้อมนำแนวพระราชดำริ “คนอยู่ร่วมกับป่าไม้โดยพึ่งพาซึ่งกันและกัน” มาปฏิบัติ เพื่อยุติการแผ้วถางป่าและทำลายทรัพยากรธรรมชาติ ดูแลให้ชาวบ้านมีส่วนร่วมในการดูแลรักษาป่า สัตว์ป่า ขณะที่ชาวบ้านจะได้รับการส่งเสริมอาชีพให้มีรายได้เลี้ยงครอบครัว รวมถึงกล้าไม้ที่เพาะไว้ ก็จะให้ชาวบ้านนำไปปลูกในพื้นที่ของตนและพื้นที่สาธารณประโยชน์ นี่เป็นภารกิจหลักๆ ที่โครงการพัฒนาป่าไม้ตามแนวพระราชดำริดำเนินการ

 

                    ขณะเดียวกัน ความสวยงามของสถานที่ ก็เป็นอีกสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ ในการดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เข้ามาเยือน โดยเฉพาะในช่วงอากาศหนาวๆ และดอกไม้งาม โดยเฉพาะแม่เหล็กของที่นี่ คือ ดอกกระดาษ บนเนื้อที่ร่วม 10 ไร่

 

                    ฉันเดินถ่ายรูปริมหน้าผาในตอนเช้าๆ เสียงนกเล็กๆ ออกหากินร้องทักทายกัน แสงเงาของตะวันรุ่ง สาดส่องผ่านแนวต้นสน เป็นเงาทอดยาว ผู้คนไม่พลุกพล่านจนน่าเวียนหัว นักท่องเที่ยวที่แวะมาถ่ายรูป ส่วนใหญ่จัดพร็อพมากันเต็มที่ ไม่เว้นแม้แต่คู่รักที่มาถ่ายพรีเวดดิ้งกันที่ทุ่งดอกกระดาษแห่งนี้

 

                    บรรยากาศของขุนเขา สายลมเย็นๆ ดอกไม้สวยๆ ตัดกับแนวผาหิน ช่างโรแมนติกซะจริงๆ วาเลนไทน์ปีนี้ ยื่นดอกกระดาษที่ไม่มีวันโรยให้คนข้างๆ ซะดีมั้ง 

 

 

 

 

การเดินทาง : จากกรุงเทพฯ มุ่งหน้าเพชรบูรณ์ขึ้นเขาค้อ เลี้ยวซ้ายแยกแคมป์สน มุ่งหน้า อ.นครไทย จ.พิษณุโลก สู่ อช.ภูหินร่องกล้า เลยที่ทำการอุทยานฯ ไปราว กม.เศษๆ จะมีทางแยกซ้ายขึ้นทุ่งดอกกระดาษ หรืออีกทางหนึ่งคือ มุ่งหน้าเพชรบูรณ์ ก่อนถึง อ.หล่มสัก มีทางแยกไปขึ้นภูทับเบิก ผ่านภูทับเบิก เข้าเขต อช.ภูหินร่องกล้า ตรงไปถึงสามแยกไปบ้านใหม่ร่องกล้า ให้เลี้ยวซ้ายไปทางที่ทำการอุทยานฯ จะมีแยกขวามือขึ้นไปทุ่งดอกกระดาษ

 

 

 

 

.......................

 

('ดอกกระดาษ'แทนรักไม่รู้โรย : คอลัมน์ชวนเที่ยว : โดย...เรื่อง / ภาพ : นพพร วิจิตร์วงษ์)