คิดถึง'ตรัง' | คมชัดลึก

 

 

                     รุ่งเช้าของวันที่ 26 ธันวาคม 2004 ระหว่างที่ฉันกำลังบิดขี้เกียจอยู่หน้าระเบียงห้องพักบนเกาะกลางทะเลใน จ.ตรัง ในร่างที่แบกความงัวเงียไว้ แทบไม่รู้สึกเลยว่า 07.58 น. กำลังเกิดแผ่นดินไหวครั้งรุนแรงที่สุดในหน้าประวัติศาสตร์โลก  

 

                     กว่าคลื่นยักษ์จะเดินทางมาถึง ฉันก็พาสองเท้าเหยียบถึงฝั่งพอดี หลายคนโชคดีที่แคล้วคลาดจากสึนามิ แต่มีคนอีกจำนวนไม่น้อยที่โชคร้าย   

 

                     เกือบ 10 ปีก่อนฉันจึงบอกลาตรังมาด้วยอารมณ์หม่นเศร้า และห่างเหินจากตรังไปพักใหญ่ แต่เป็น 10 ปีที่คิดถึงตรังเสมอ เพราะหากเป็นสมัยก่อน ฉันกับตรังแทบไม่เคยมีระยะห่าง ฉันไปมาหาสู่ตรังแทบทุกปี  

 

                     เมื่อความคิดถึงก่อตัวจนเกือบท่วมเรือน ฉันจึงแบกความคิดถึงขึ้นเรือบินของนกแอร์ (www.nokair.com) มุ่งหน้าไปหาตรังเมื่อสบโอกาส พลิกไปดูหนังสือ JIB..JIB ที่แนบอยู่บนเรือบิน จึงพบว่านกแอร์เขามีเที่ยวบินครอบคลุมเส้นทางในประเทศเยอะมากกว่าที่คิดไว้เยอะ แถมยังมีเที่ยวบินขยับขยายไปเวียงจันทน์และย่างกุ้งด้วย 

 

 

 

 

 

                     ห่างตรังไปนาน จึงเป็นตรังเที่ยวที่ตื่นเต้นพอหอมปากหอมคอ ป้ายของโรงแรมอนันตรา สิเกา รีสอร์ท แอนด์ สปา (http://sikao.anantara.com) ก็ชูหรารับขวัญแขกเหรื่อ

 

                     ระยะทางจากสนามบินไปโรงแรมที่อยู่บนหาดปากเมงกว่า 40 กิโลเมตร ไม่ใช่แค่เพลิดเพลินกับวิวทิวทัศน์ แต่ได้มีโอกาสถามไถ่ถึงทุกข์สุขของตรังจากสารถีไปพลางๆ ด้วย

 

                     แต่ตรังก็เป็นตรังอยู่วันยันค่ำ ไม่ได้คึกคักสุดขีดแบบภูเก็ต ไม่ได้มีนักเดินทางแวะเวียนไปแฮงเอาท์อย่างกระบี่ แต่ตรังสวยอยู่ในมุมสงบ   

 

                     ถึงจะอยู่ในมุมสงบ แต่อนันตรา สิเกา รีสอร์ท แอนด์ สปาในฤดูกาลท่องเที่ยวก็แทบไม่มีห้องว่าง ได้ข่าวว่าช่วงเทศกาลปีใหม่ที่เพิ่งผ่านพ้นไป 139 ห้องที่มีอยู่นั้นเต็มเอี้ยด และตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนไปจนถึงพฤษภาคมของทุกปี ห้องหับที่นี่ก็ถูกจับจองอย่างแน่นหนา

 

                     ฉันไม่แปลกใจหรอก เพราะแค่หะแรกที่เห็นอนันตรา สิเกา รีสอร์ท แอนด์ สปา ก็รู้แล้วว่าทำไมใครๆ ก็หลงใหลที่นี่

 

                     เพราะเมื่อความสวย ผสานกับความสงบ เคล้ากับความชิลๆ สบายๆ นั่นทำให้อนันตรา สิเกา รีสอร์ท แอนด์ สปาเป็นจุดหมายในตรังที่นักท่องเที่ยวต่างชาติชื่นชอบ

 

                     แค่ผลักประตูหลังห้อง ฉันก็เผลอยิ้มให้ตรัง เพราะวิวทิวทัศน์ที่ทอดตัวระเกะระกะอยู่ตรงหน้า ชวนให้รู้สึกว่า นี่มันสวรรค์ชั้นย่อมชัดๆ

 

                     นั่งชิลเก้าอี้บนระเบียงห้อง ลมคลอเคลียไม่ห่าง บวกกับวิวห้าดาว ทำให้ไม่อยากละสายตาไปไหนอีกแล้ว แต่ในชายคาของอนันตรา สิเกา รีสอร์ท แอนด์ สปา ยังมีอะไรให้สำรวจอีกเยอะ เลยต้องผละจากมุมนี้ออกไปจึงพบว่า แขกเหรื่อของอนันตรา สิเกา รีสอร์ท แอนด์ สปานั้น ส่วนใหญ่มากันเป็นครอบครัวมากกว่ามากันเป็นคู่

 

 

 

 

 

                     แน่นอนว่าหอบลูกเด็กเล็กแดงกันมาแบบนี้ เขามีกิจกรรมรองรับเด็กๆ เพียบเลย ตั้งแต่สระว่ายน้ำของเด็ก ไปยันห้องที่มีของเล่นคุณภาพดีเต็มห้อง รวมถึงมีพี่เลี้ยงเด็กที่คอยดูแลอย่างใกล้ชิด

 

                     แต่มุมที่สำรวจอย่างเดียวไม่ได้ ต้องทดสอบด้วยคือสปาของเขานั่นเอง แบรนด์อนันตราเขามีชื่อเรื่องสปาอยู่แล้ว ฉันยังติดใจรสชาติสปาที่อนันตรา มัลดีฟส์ไม่หาย พอลองมาใช้บริการสปาที่อนันตรา สิเกา ต้องบอกว่า สปาของเขานั้นมีมาตรฐานและเหนือชั้นจริงๆ และมีหลายแบบให้เลือก แต่แนะว่าลองอนันตรา ซิกเนเจอร์จะได้สัมผัสรสชาติสปาในแบบฉบับของอนันตราอย่างแท้จริง

 

                     ค่ำแรกลองดินเนอร์ที่ห้องอาหารอิตาเลียนอย่าง Acqua จึงพบว่าไม่ได้บรรยากาศดีอย่างเดียวแต่รสชาติอาหารก็เด็ดดวง ที่จริงใครจะดินเนอร์อาหารไทยเขาก็มีห้องอาหารลีลาวดี และโซนที่เป็น The Beach House ให้นั่งชิลกันด้วย

 

                     วันรุ่งขึ้นนั่นแหละ ฉันถึงได้สะบัดแข้งสะบัดขา เตรียมลงเรือไปหาเกาะกระดาน ปกติที่ อนันตรา สิเกา รีสอร์ท แอนด์ สปาเขามีเรือพาแขกของโรงแรมออกไปเที่ยวที่เกาะกระดานแบบเดย์ทริปทุกวันอยู่แล้ว

 

                     แดดสะบัดได้ที่ ยิ่งขับให้ทะเลทั้งผืนงดงามกว่าปกติ เรือวิ่งมาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ทอดสมอที่เกาะกระดาน หลังจากนี้ ใครใคร่นอนผึ่งแดดตรงไหน หรือจะลงไปดำผุดดำว่ายดูปะการัง ก็ทำกันได้ตามอัธยาศัย 

 

 

 

 

 

                     เกาะกระดาน ในวันนี้เปลี่ยนไปเยอะมาก มีเรือนพักหน้าใหม่ดาหน้าขึ้นเต็มหาด บูทีคโฮเทลเก๋ๆ ยังมีเลย  หรือใครยังมีใจในการนอนเต็นท์ของอุทยานก็ยังทำได้  

 

                     อาจจะมีบางอย่างเปลี่ยนไป แต่สีสันและเฉดสีของน้ำทะเลยังงามหยดเหมือนเดิม ทรายทั้งผืนยังขาวเนียนนุ่มเท้า จนต้องสลัดรองเท้าแตะออก เดินเท้าเปล่าย่ำทรายมีความสุขกว่าเยอะ มีชิงช้าและเปลให้นอนผึ่งพุงริมทะเล 

 

                     ความซุกซนมีอยู่เยอะเสมอ ฉันจึงเดินทะลุจากด้านหน้าเกาะไปหลังเกาะ เพราะจำได้ว่ามีหาดด้านหลังเกาะที่แสนสงบ จึงเดินเลาะป่าขึ้นเขาไปซัก 15 นาทีก็ถึงหาดเล็กๆ ที่ใครชอบปลีกวิเวก มานอนผึ่งแดดมุมนี้จะเวิร์กมาก

 

 

 

 

 

                     อยู่เกาะกระดานจนบ่ายนั่นแหละถึงได้นั่งเรือกลับ แต่บังเอิญเรี่ยวแรงยังไม่หมดง่ายๆ เลยลืมจักรยานของโรงแรมออกปั่นไปหาดปากเมง  

 

                     หาดปากเมง ในวันหยุดสุดสัปดาห์เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวที่มาจากตรังเองและจากจังหวัดอื่น ส่วนใหญ่จะแบกอาหารการกินเตรียมมาปิกนิกกันริมทะเลเลย บางบ้านอิ่มแล้วเช่าเรือออกไปท่องเกาะกันต่อ

 

                     มาถึงตรงนี้แล้ว จะหาอาหารทะเลกิน หรือขนมจีนน้ำยาแบบใต้หรือแกงไตปลา ก็ง่ายสิ้นดี เพราะนอกจากจะมีร้านอาหารตั้งเรียงรายอยู่แล้ว ยังมีตลาดนัดที่มีอาหารการกินอุดมสมบูรณ์ 

 

                     วันนั้นหลังจากกินขนมจีนเสร็จ ปั่นสองล้อกลับอนันตราอย่างมีความสุข แล้วตรังก็ทำให้หายคิดถึงเป็นปลิดทิ้ง

 

 

 

......................

 

(คิดถึง'ตรัง' : คอลัมน์เที่ยวนี้ขอเล่า : โดย...กาญจนา หงษ์ทอง)