สายน้ำเชื่อมสัมพันธ์ | คมชัดลึก

                จุดที่แคบที่สุดของแผ่นดินไทยอยู่ที่ไหน สมัยนี้อาจจะบอกว่า ปลายแหลมงอบ จ.ตราด แต่ถ้าเป็นช่วงที่แคบที่สุดของแหลมมลายู ยังไงก็ยังเป็น คอคอดกระ ที่บ้านทับหลี ต.มะมุ อ.กระบุรี รอยต่อกับ อ.สวี ของจ.ชุมพร โดยส่วนที่แคบที่สุดนั้นวัดจากชายฝั่งทะเลตะวันตกถึงฝั่งตะวันออก มีความกว้างของแผ่นดินเพียง 50 กม.

               จริงๆ แล้วบริเวณนี้ก็ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าความเป็นจุดที่ระบุว่าแคบที่สุด แต่ใครผ่านไปผ่านมาก็อดไม่ได้ที่จะแวะถ่ายรูปกับป้ายคอนกรีตขนาดใหญ่ จำลองแผนที่แสดงจุดที่ตั้งของคอคอดกระ และบริเวณนี้เอง เป็นที่ตั้งของชุดเฝ้าตรวจชายแดนที่ 4106 ซึ่งมีป้ายบอกข้างถนนขนาดใหญ่ถึง 3 ภาษา คือ ภาษาไทย ภาษาพม่า และภาษาอังกฤษ เพราะตรงนี้อยู่ห่างจากชายแดนพม่าเพียง 100 เมตรเท่านั้น (ตามป้าย) โดยมีสายน้ำกระบุรี เป็นตัวขวางกั้น แบ่งแยกสองแผ่นดินออกจากกัน

               แม่น้ำกระบุรี หรือที่ชาวบ้านเรียกกันมาตั้งแต่สมัยก่อนว่า แม่น้ำปากจั่น มีต้นกำเนิดมาจากเทือกเขาตะนาวศรี ที่กลายเป็นพรมแดนธรรมชาติ ระยะทางยาว 70 กิโลเมตร ไหลผ่าน อ.กระบุรี อ.ละอุ่น และ อ.เมือง จ.ระนอง  โดยที่ฝั่งตรงข้ามเป็นเมืองมะลิวัลย์ จ.เกาะสอง ประเทศพม่า โดยบริเวณที่อยู่ตรงคอคอดกระอาจจะดูไม่กว้างใหญ่ ก่อนจะขยายกว้างออก ตั้งแต่บริเวณ ต.ปากจั่น ไล่ลงไปจนถึงเขต อ.ละอุ่น บริเวณปากคลองละอุ่นจึงเริ่มเป็นบริเวณที่แม่น้ำมีความกว้างเป็นปกติ

               สองฟากฝั่งของแม่น้ำกระบุรีเป็นป่าจากและไม้ชายเลนอื่นๆ เว้นตรงที่เป็นชุมชน หรือบ้านเรือนชายฝั่ง

               ไทยกับพม่าเหมือนมองกันอยู่แค่เอื้อม เกาะสองพื้นที่ของพม่าเหมือนอยู่ไม่ไกล แต่ปัจจุบัน มีจุดผ่านแดนถาวรไทย-พม่า คือที่ท่าเรือของเทศบาลเมืองระนอง ต.ปากน้ำ แต่อีกฝั่งก็มีจุดเชื่อมต่อถึงกัน ที่ ต.น้ำจืด อ.กระบุรี ที่ใช้เวลานั่งเรือแค่ไม่กี่นาที ก่อนลงไปท่าเทียบเรือ จะเห็นป้ายสุดแดนไทยฝั่งอันดามัน

                ต.น้ำจืด เป็นตำบลเก่าแก่ สมัยปี 2440 ลักษณะทุกวันนี้ก็ยังเป็นเมืองเงียบๆ ที่ชาวบ้านส่วนใหญ่ทำไร่ ทำสวน รับจ้าง รวมถึงหัตถกรรมจากใบจาก ดังนั้นจึงไม่แปลกใจที่จะเห็นมีการขนใบจากจากฝั่งเมืองมะลิวัลย์ ขึ้นเรือหางยาวมาส่งที่ท่าเทียบเรือแห่งนี้ คนที่ติดต่อซื้อก็มารับสินค้าไป 

               แม้จะไม่มีการไปมาหาสู่กันอย่างถาวรผ่านจุดนี้ หากแต่เมืองมะลิวัลย์ฝั่งตรงข้ามยังมีชาวไทยอาศัยอยู่ราว 10% ของประชากรทั้งหมด รวมถึงมีวัดไทยมะลิวัลย์ ที่มีเจดีย์ทรงพุทธคยาที่สวยงาม

               ไทยกับพม่า มองจากฝั่งระนองเหมือนอยู่ห่างกันแค่เอื้อม ไม่ว่าจะด้าน อ.กระบุรี รือ อ.ละอุ่น โดยมีลำน้ำกระบุรีขวางกั้นให้สองแผ่นดินห่างไกลกัน แต่ขณะเดียวกันสายน้ำนี้ก็เป็นเส้นทางที่เชื่อมให้คนของสองฝั่งไปมาหาสู่กันได้ง่ายขึ้น 

 ...............................

 (สายน้ำเชื่อมสัมพันธ์ : คอลัมน์ถิ่นไทยงาม)