
ศิลป์แห่งแผ่นดิน : ป่าตะโกน
ศิลป์แห่งแผ่นดิน : ป่าตะโกน : โดย...ศักดิ์สิริ มีสมสืบ
“ป่ามิอาจดำรงอยู่ได้ด้วยต้นไม้ต้นเดียว หรือด้วยสัตว์ป่าตัวเดียวธรรมชาติได้ถักร้อยสายใยแห่งชีวิตของมวลพรรณพืช พันธุ์สัตว์และสรรพชีวิตให้เป็นหนึ่งเดียวกัน เช่นเดียวกับ ป่าตะวันตกทั้งผืน ซึ่งมิอาจฉีกแบ่งได้
ศิลปินรักษ์ผืนป่าตะวันตก จะเป็นจุดเริ่มต้นแห่งการหลอมรวม”
นี่คือปณิธานของคนกลุ่มหนึ่ง ในนาม “กลุ่มพิทักษ์สิ่งแวดล้อมพยุหะฯ” ซึ่งตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2535 โดยมี ประกอบ อินชูพงษ์ เป็นหัวเรี่ยวหัวแรง รวมพลังเหล่าศิลปินทั้งในท้องถิ่น และจากส่วนต่างๆ ใกล้ไกล มาร่วมดำเนินกิจกรรม “ธรรม” และ “ทำ” มุ่งมั่น มุ่งหมาย เพื่อ “อนุรักษ์” และ “พิทักษ์”
ผมเฝ้ามองและติดตามดูบางวาระโอกาสได้เข้าร่วม แม้ไม่ถึงกับร่วมหัวจมท้าย แต่ก็ “มีใจ” ให้ในระดับเชื่อถือ เชื่อมั่นในหัวใจกัน
“ป่าตะโกน” เป็นชื่อเพลงชุดในโครงการ “บทเพลงเพื่อผืนป่า”
สำหรับผมในฐานะคนฟังเพลงยกให้เพลงชุดนี้เป็นอาละบั้มยอดเยี่ยมประจำใจตลอดกาล
11 บทเพลง 10 ศิลปินขับร้อง
1 ป่าตะโกน /สุรชัย จันทิมาธร
2 น้ำใจกับสายฝน /สุรินทร์ อิสมันยี
3 แสงตะเกียง / มงคล อุทก
4 บอก / ศักดิ์สิริ มีสมสืบ
5 สิ้นเสียงปืน / สายัณห์ น้ำทิพย์ (เขียนโดยสืบ นาคะเสถียร)
6 อยู่บนดิน / พงษ์สิทธิ์ คัมภีร์
7 ยูงรำแพน / สุรชัย จันทิมาธร
8 ดอกเสี้ยวบาน / สมพงศ์ หมื่นจิตต์ (ครูซัน)
9 ป่าของใคร / สุธน สุขพิทักษ์ (ตุ๊ แครี่ออน)
10 เก็บรักฝากฝัน/ พิบูลศักดิ์ ละครพล
และเพลงบรรเลง จังหวะป่า.. ความยาวกว่า 10 นาที ที่แสนรื่นรมย์ ลึกล้ำ โดยสุธน สุขพิทักษ์ ร่วมด้วยอนันต์นาคคง และชัยภัค ภัทรจินดา
เพลงทั้งหมด ดนตรีโดย สุธน สุขพิทักษ์ โดยอนันต์ ลัยภัค สรรเสริม เติมเส้นสายลายสี ทุกเพลงออกมาดีกลมกล่อม กลมกลืน ตอบโจทย์ ทั้งรูป ธรรม นามธรรม
ภารกิจ แห่งการ “พิทักษ์ผืนป่าตะวันตก” นั้นมียุทธศาสตร์ และยุทธวิธี ศิลปินมีศิลปะเป็นอาวุธ ย่อมต้อง “ออกอาวุธ” แต่อาวุธขององค์กรยังมีอีกหลายดอก ศิลปินเป็นหนึ่งในองคาพยพแห่งการต่อสู้กู้พิทักษ์
เพลงชุด “ป่าตะโกน” ถือกำเนิดขึ้นเมื่อกว่าสิบปีมาแล้ว เป็นเพลงที่เป็นที่รู้จักกัน อย่างเงียบๆ ซึมลึก ผมมักจะได้ยินคนกล่าวถึงอยู่เสมอ เมื่อมีโอกาสได้เดินทางไปพบพูดคุยกับผู้คน บางกลุ่มที่มีจังหวะหัวใจใกล้เคียงกัน
เพลง “สิ้นเสียงปืน” (ร้องโดย สายัณห์ น้ำทิพย์ คำร้องโดยสืบ นาคะเสถียร) เป็นเพลงที่ใครดั้งเป็นต้องประทับใจ พูดถึงชะตากรรมของลูกลิงที่แม่ของมันถูกยิงตาย
“เสียงปืนที่ดังลั่น ตัวแม่นั้นต้องสิ้นใจ ลูกน้อยที่กอดไว้กระดอนไปเพราะแรงปืน ฝืนเข้ากอดแม่ หวังแก้ให้แม่ฟื้น แม่จ๋าเพราะเสียงปืน จึงไม่คืนชีวิตมา โทษใดให้ประหารศาลไหนพิพากษา หากพวกท่านเป็นสัตว์ป่า ใครเข่นฆ่าท่านยอมใหญ่ ชีวิตใครก็รัก ท่านประจักษ์บ้างหรือไม่ โปรดเถิดจงเห็นใจ สัตว์ป่าไซร้ก็เหมือนกัน..”
สายัณห์ น้ำทิพย์ อดีตเจ้าหน้าที่แห่งห้วยขาแข้ง ร้องเพลงนี้ได้อย่างเต็มอารมณ์ เต็มอรรถรส เท่าที่นักร้องผู้หนึ่งพึงทำสุดชีวิต ประกอบกับภาคดนตรีที่เรียบง่าย แต่เข้มขลัง เสียงซอฝีมือชัยภัค ภัทรจินดา ดำรงอยู่ในตำแหน่งและจังหวะที่เหมาะสม “เพอร์คัสชั่น” โดย อนันต์นาคคง ทั้งในเพลงนี้ และทั้งชุดนี้ มีสีสันของเสียง สำเนียงป่า เสียงลม เสียงน้ำ เสียงนก เสียงสัตว์ เสียงใบไม้ เสียหรีดหริ่งเรไร ยังความรื่นรมย์ยิ่งนัก
ในทัศนะผมทุกเพลง สอบผ่าน คะแนนสูงเยี่ยมขั้นเกียรตินิยมเลยทีเดียว คำร้อง ทำนอง เนื้อหา ดนตรี มีเอกภาพการลำดับเรื่อง ลำดับอารมณ์ ผู้สนใจใคร่ฟัง น่าจะหามาฟังดู หายากสักหน่อย คงต้องไปหาในป่าเชียวละ เข้าไปที่ “กลุ่มพิทักษ์สิ่งแวดล้อมพยุหะฯ” “ศิลปินรักษ์ผืนป่าตะวันตก” และเครือข่าย, บุคคล แวดล้อม..
สอบถามมาที่ “ศักดิ์สิริ มีสมสืบ คนสอยดาว” ก็ได้ครับ อยากให้ฟังกัน
--------------------
(ศิลป์แห่งแผ่นดิน : ป่าตะโกน : โดย...ศักดิ์สิริ มีสมสืบ)