
หนังสือที่'เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์'ถือมา
หนังสือที่เธอถือมา : หนังสือที่ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ถือมา : ไพวรินทร์ ขาวงาม
๑.ยังต่อเนื่องเรื่องหนังสือของพระหนุ่มและกวีอาวุโส-คราวที่แล้วไล่รายชื่อหนังสือ ๗ เล่มที่เปลี่ยนแปลงโลกของ ว.วชิรเมธี
ยังต่อเนื่องจากการได้บินไปอ่านบทกวีที่เชียงรายเมื่อต้นเดือนมีนาคม พอปลายมีนาคม พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี ก็ได้บินมาแสดงปาฐกถาที่วัดสีลาขันธ์ น้ำพอง ขอนแก่น ผมในฐานะเจ้าถิ่นขอนแก่นได้พาครอบครัวไปนมัสการท่าน ร่วมบุญผ้าป่าสามัคคีกับชาวน้ำพอง และฟังปาฐกถาพิเศษในแบบ ว.วชิรเมธี ถือเป็นครั้งแรกที่ได้ฟังพระหนุ่มบรรยายธรรมสดๆ ไม่ได้มีเวลาฟังเทศน์ฟังธรรมนานทีเดียว นี่เป็นการเทศนาที่ได้น้ำได้เนื้อ ได้อรรถรสในการเล่าเรื่องราวชีวิตผ่านข้อธรรม “๑๐๐ ความดี ความกตัญญูมาเป็นที่หนึ่ง” แอบสังเกตเห็นบางคนเฒ่าคนแก่น้ำตาไหล พระหนุ่มเน้นเรื่องพอแม่และลูก เรื่องพระในบ้านที่ลูกหลานหลงลืมหรือมองไม่เห็น ยิ่งในสังคมปัจจุบันที่ปมครอบครัวกลายเป็นปมใหญ่ บ้านร้อน บ้านแตก เด็กติดเกมส์ ติดเพื่อน ติดยา ลูกหลานสมัยใหม่มักดือรั้น ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ กระทั่งทอดทิ้งไม่เหลียวแลพ่อแม่ หรือดุแลแต่ด้วยเงิน ไม่ได้ดูแลแบบให้เวลาอยู่กินข้าวกินปลากันพร้อมหน้า
ท่านว่า “คนทุกคนมีพ่อแม่ น้ำทุกหยดมีต้นน้ำ” และ “กตัญญู คือ รู้คุณ กตเวที คือ แทนคุณ” รู้คุณนั้นใครๆ ก็อาจรู้ แต่แทนคุณนั้นหลายคนอาจยังไม่ได้ทำเลยตลอดชีวิต
ผมเอง เคยบวชเรียน เคยเป็นลูกของพ่อของแม่ กระทั่งได้เป็นพ่อแม่ของลูก ในหัวข้อธรรม “กตัญญู กตเวที” ที่ได้ยินซ้ำนับร้อยนับพันครั้งนี้ เมื่อได้ฟังอีกครั้งก็รู้สึกซาบซึ้งในอารมณ์ความรู้สึกใหม่ๆ ของชีวิต ที่ผ่านมาเคยฟังพระเทศนาไม่น้อย แต่ไม่มากนักที่จะได้ยินพระเทศนาน่าฟังน่าติดตาม
จริงอยู่ พระก็คือพระ พระมิได้ครองเรือน เมื่อพระพูดเรื่องการครองเรือน พูดเรื่องพ่อเรื่องแม่เรื่องลูก บางคนอาจกังขาข้ามสถานะไปว่า ถ้าพระออกไปครองเรือนบ้างจะทำได้อย่างที่พูดละหรือ? สำหรับผม-การฟังธรรมก็คือการฟังธรรม ฟังศิลปะการแจกแจงหัวข้อธรรมของพระ เป็นเหตุผลหรือไม่? น่าศรัทธานับถือหรือไม่? เพื่อจะนำไปใคร่ครวญปฏิบัติตามสถานะของตน ส่วนพระหากเมื่อลาออกจากวัดไปอยู่บ้าน จะทำตามหัวข้อธรรมที่เคยเทศนาได้หรือไม่? ก็เป็นเรื่องที่ปัจเจกบุคคลนั้นจะต้องพิสูจน์ตน
ชีวิต-อีกด้านหนึ่งก็คือหนังสือเล่มใหญ่ อ่านไม่รู้จบ หรือถึงอ่านจบ ก็ต้องอ่านซ้ำไม่รู้สิ้น!
๒. หวนย้อนไปยังเชียงราย-ไร่เชิญตะวัน หรือ มหาวิชชาลัยพุทธเศรษฐศาสตร์ ผมได้ยิน ว.วชิรเมธี พูด “สำหรับคนชอบบทกวี หรืออยากเขียนบทกวีแล้ว จะต้องผ่านการอ่านบทกวีของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์”
ว. วชิรเมธี คือ “พระอาจารย์” ที่ผู้คนเคารพนับถือ ท่านมักเรียกแทนตัวเองว่า “พระอาจารย์” ตามที่ชาวบ้านเรียก แต่ในอีกสถานะหนึ่ง ท่านคือลูกศิษย์ของครู หรืออาจารย์ที่ชื่อ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ พบจุดเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตที่ สวนโมกขพลาราม
ว.วชิรเมธี พบจุดเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตเพราะหนังสือของ พุทธทาส ภิกขุ
๓. เชียงรายในวันมาฆบูชา-วันที่พระหนุ่มและกวีอาวุโสสนทนากันเรื่องหนังสือ ผมได้ตั้งใจฟังด้วย
สำหรับกวีอาวุโส-หนังสือ 5 เล่ม ที่คนไทยซึ่งเรียนในระดับอุดมศึกษาพึงได้อ่าน ก็คือ
๑. ขุนช้าง ขุนแผน
๒. ผลงานของ ไม้ เมืองเดิม
๓. ข้างหลังภาพ ของ ศรีบูรพา
๔. ความเป็นมาของคำสยาม และชื่อชนชาติ ของ จิตร ภูมิศักดิ์
๕. ผลงานของ พุทธทาส ภิกขุ
แนวคิดของกวีอาวุโส-หนังสือที่ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ถือมาแบ่งปันสังคม หลายหลายน่าสนใจ โรงเรียน หรือสถาบันอุดมศึกษาของไทย ก็น่าจะได้ปลูกฝังรากฐานการอ่านหนังสือเหล่านี้ หรือจะเป็นหนังสืออื่นๆ อีกที่ร่วมกันพิจารณาขึ้นก็ได้
ว่าแต่ว่า-ยุคที่คนไทย หรือเยาวชนไทยอ่านหนังสือน้อยลง...น้อยลง...ความใฝ่ฝันของคนรักหนังสือ, เปลี่ยนแปลงชีวิต, สร้างสรรค์โลกทรรศน์และชีวทรรศน์ได้ด้วยหนังสือ-จะเป็นจริงได้มากน้อยสักเพียงใด?
------------------------------
(หนังสือที่เธอถือมา : หนังสือที่ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ถือมา : ไพวรินทร์ ขาวงาม)