ลูกคุยโทรศัพท์นานเกิน (2) | คมชัดลึก

 เอาแต่คุยโทรศัพท์อย่างเดียว กินเสร็จก็รีบไปคุยต่อ กรณีนี้อยากขอคำแนะนำด้วยว่าจะแก้ไขอย่างไรดี ขณะนี้เครียดกับลูกมากค่ะ
 วิมล
 ตอบ
 ดร.ขัตติยา รัตนดิลก นักจิตวิทยาคลินิกชำนาญการ หัวหน้าส่วนงานวิจัยและพัฒนา กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน แนะนำในเรื่องนี้ว่าพ่อและแม่ เป็นบุคคลสำคัญที่จะต้องอธิบายให้เขาเข้าใจ ถึงบทบาทหน้าที่ของลูกที่มีต่อครอบครัว เพราะจุดมุ่งหมายของผู้เป็นพ่อแม่ คือ การดูแลลูกให้เขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีมีความรับผิดชอบ ซึ่งตัวเด็กเองจะต้องเรียนรู้ถึงบทบาทของเขาต่อตนเองและต่อผู้อื่นด้วย
 ต้องอธิบายให้ลูกฟังว่า พ่อแม่ไม่ได้ห่วงค่าโทรศัพท์ แต่ห่วงลูกจะขาดโอกาสในการเรียนรู้ชีวิต  ทำไมการรับประทานข้าวแล้วต้องล้างจาน ทำไมต้องช่วยพ่อแม่กวาดบ้าน เพราะวันหนึ่งเขาจะต้องโตเป็นผู้ใหญ่และก็ต้องทำหน้าที่เหล่านี้
 ต้องอธิบายให้รู้ลูกเข้าใจ และรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว การที่ลูกได้ช่วยงานเล็กๆ น้อยๆ เหล่านนี้ ทำให้พ่อแม่รู้สึกภาคภูมิใจ และเป็นโอกาสการเรียนรู้ของลูก เพราะถ้าเด็กไม่รู้จักการเรียนรู้ชีวิต ก็จะทำตัวเป็นมนุษย์หุ่นยนต์ เรียนอย่างเดียว หรือเอาแต่ความสุขส่วนตัว ไม่คิดถึงส่วนรวม ไม่รู้จักบริหารเวลา ไม่รู้จักคุณค่าของงาน ทำให้ขาดทักษะการใช้ชีวิตที่ดีไป
 สิ่งเหล่านี้พ่อแม่ต้องพยายามใจเย็นในการอธิบาย และสอนให้ลูกเข้าใจ จะสังเกตได้ว่าคนที่เติบโตมาโดยไม่เคยช่วยเหลือตนเองเลย ก็จะไม่มีทักษะในการดำรงชีวิตเอง พอเจอปัญหาก็มักท้อแท้โดยง่าย เพราะชีวิตอยู่โดยง่ายมาตลอด ไม่เคยต้องแก้ปัญหา จะเห็นว่ามีพ่อแม่บางคน แม้เป็นคนมีฐานะก็ยังให้ลูกทำงาน เพื่อให้รู้ค่าของเงิน ลูกจบมาจากเมืองนอกแม้จะมีบริษัทเป็นของตนเองก็ให้ลูกไปฝึกทำงาน เป็นพนักงานก่อนเพื่อให้รู้ว่าการเป็นลูกน้องเขาเป็นอย่างไร เพื่อจะได้เป็นหัวหน้าที่ดีได้
 ทั้งหมดนี้ไม่ได้หมายความว่า ชีวิตที่ประสบความสำเร็จจะมีแบบแผนให้แบบหนึ่ง แต่การฝึกให้ลูกรู้จักมีความรับผิดชอบต่อตนเองและผู้อื่นตั้งแต่เล็กๆ จะช่วยให้เขาเป็นคนมีความรับผิดชอบในตัวเองเมื่อเขาโตเป็นผู้ใหญ่
 ลุงแจ่ม