เด่นโซเชียล

สาวโพสต์ระบาย "เรียนต่อต่างประเทศ" ตอนนี้ร้องไห้ทุกวัน อยากกลับบ้านมาก

เกาะติดข่าวสาร >> คมชัดลึก ออนไลน์
logoline

สาวโพสต์ไป "เรียนต่อต่างประเทศ" ตอนไป อยากไปมาก ตอนนี้ก็อยากกลับมากเช่นกัน ชาวเน็ตเเห่บีบมือปลอบใจ เพราะเหตุนี้

ชาวเน็ตประสานเสียงให้กำลัง คนไทยไป "เรียนต่อต่างประเทศ" เกิดอาการ homesick นอนร้องไห้อยากกลับบ้านใจจะขาด ทั้งที่ก่อนมา อยากมาอยู่ต่างประเทศมาก โดยสาวเจ้าของกระทู้ได้มาโพสต์เล่าเรื่องราวชีวิตในต่างเเดนของเธอไว้ว่า "อยากมาอยู่ต่างประเทศมาก แต่พอได้มาจริงก็อยากกลับบ้านใจจะขาด"


เจ้าของกระทู้ ลงเรียนภาษาที่ออสเตรเลียมา 6 เดือน ตอนแรกตั้งใจไว้ว่า จะต่อวีซ่าไปเรื่อย ๆ แต่พอได้มาอยู่จริง ๆ ไม่ถึงเดือนก็อยากกลับบ้าน คิดถึงบ้าน คิดถึงครอบครัว นอนร้องไห้ทุกวัน คิดว่าถ้าปรับตัวได้ มีเพื่อนแล้วจะดีขึ้น เริ่มไปทำงาน ไปเรียน แต่ก็ไม่รู้สึกดีขึ้น เพราะรู้สึกว่าตนเองไม่เหมาะกับที่นี่เลย ยังอยากกลับบ้านทุกวัน 

 

จนแม่ของเจ้ากระทู้บอกว่า ถ้าเรียนเสร็จก็กลับมา แต่ตัวเจ้าของกระทู้เองกลัวว่า คนจะมองว่าไม่เอาไหน  ไหนว่าจะไปเก็บเงินเก็บทอง แค่ 6 เดือนก็กลับมาแล้ว เจ้าของกระทู้จึงอยากรู้ว่าควรทำยังไงดี จะเชื่อแม่แล้วกลับบ้าน หรือจะทนต่ออยู่ออสเตรเลียต่อไป

สิ่งที่เจ้าของกระทู้ต้องเจอ ดูเหมือนว่า ไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไร ขอเด็กไทย หรือคนไทย ที่เดินทางไปใช้ชีวิตใสต่างเเดน เพื่อ "เรียนต่อต่างประเทศ" หรือ เพื่อทำงาน เห็นได้จากคอมเมนต์ความคิดเห็นของชาวเน็ต ที่มาตอบโพสต์ของเจ้าของกระทู้ โดยคอมเมนต์ให้กำลังให้เจ้าของกระทู้สู้ต่อไป หากผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ ก็จะอยู่ได้อย่างสบาย ที่สำคัญคือต้องมีเพื่อน

 

"อดทนจร้า​ อย่างน้อยก็ควรอยู่ให้ครบ 6 เดือนค่ะ​ นึกถึงเป้าหมายเราเอาไว้"


"ขีวิตนักเรียนนอกไม่ได้สวยหรูอย่างหลายคนคิดค่ะ​ ความเหงาคิดถึงบ้านมีอยู่แล้ว​  ยังไงก็สู้ ๆ นะ​"


"อาการ home sick ถ้าผ่านไปได้จะฉลุยเลย อย่างพี่นี่แค่ตอนขึ้นไปเรียน กทม.ใหม่ ๆ ยังหงอย ๆ เลย อยู่ไปอยู่มาสนุกสนานเฉย"


"อดทนไปก่อนนะคะ ตอนเราไปต่างประเทศใหม่ ๆ ยังไม่รู้จักใคร เจอรูมเมทห่วย ก็ร้องไห้อยากกลับบ้าน แต่พอผ่านช่วงนึงมาได้และเริ่มมีเพื่อนแล้ว พอถึงวันกลับจริง ๆ ไม่อยากกลับเลยค่ะ"
 

"หาเพื่อนและหางานทำครับ พอได้ 2 สิ่งนี้มาเติมเต็มในช่วงเวลาว่างที่มีมันจะเพลินมาก พอเริ่มคล่องภาษาเริ่มได้ เวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหก ยิ่งช่วงนี้หน้าหนาวจะหดหู่หน่อย พอมีเวลาว่างหน่อยจากเรียนหรือทำงานก็ชวนกันไปเที่ยว ซื้อทัวร์ไปเที่ยวหิมะ ถูกมาก ทำงานวัน 2 วันก็ได้ค่าทัวร์แล้ว"


"ลองให้เวลากับตัวเองอีกสักนิดไหม จะได้ไม่ค้างคาใจภายหลัง ไหน ๆ ก็ตั้งใจมาเรียนแล้ว ก็เรียนให้ครบ 6 เดือน แป๊บเดียวเอง"

 

"อดทนครับ อาการโฮมซิกจะเป็นแทบทุกคนในช่วงแรกๆ เดี๋ยวสักพักพอคุ้นชิน ก็ดีขึ้นและหายครับ พยายามหาอะไรทำค่าเวลาช่วยได้ครับ"

 

"ผมเคยมีอารมณ์และความรู้สึกแบบคุณนะครับ ผมเข้าขั้น home sick เกือบๆ จะซึมเศร้าเลยครับ
ทำงานหนัก นอนร้องไห้ทุกวัน...แต่เอาจริงๆ มาถึงตอนนี้ ผมคิดว่าผมควรจะเข้มแข็งให้ได้มากกว่านั้น น่าจะอดทน ต่อสู้กับความรู้สึกตัวเองอีกหน่อย ผมว่าให้อยู่ต่ออีกนานหน่อยผมก็คงจะอยู่ได้...ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ"


"จากประสบการณ์ตรง ที่เคยไปเรียนที่ออส ถ้าคิดว่าไปเอาภาษาเน้นภาษา (ถ้าไม่ได้เก่งภาษาอยู่แล้ว คือ งูๆปลาๆ) บอกเลยว่า 6 เดือนแทบไม่ได้อะไร หรือได้น้อยมาก นอกจากได้เพื่อนต่างชาติภาษาจะไปไวหน่อย ถ้าเจอเพื่อนคนไทย ภาษาที่ได้มาแทน ไม่อิสาน ก็อู้กำเมือง 555 (ในสมัยที่พี่อยู่นะ)  แต่ถ้าอยู่แค่ 6 เดือนแล้วกลับมาแล้วไม่ได้ใช้ต่อ คือ มันจะเริ่มลืม 

6 เดือนแรกที่ไปอยู่ ลงเรียนภาษา จะไม่ค่อยมีเวลาได้ไปทำงาน เพราะเวลาเรียนค่อนข้างเยอะกว่าเรียนพวก diploma ถ้าคิดว่าจะอยู่ต่อ เก็บช่วงเวลาเรียนภาษานี้ไว้ ร่วมกิจกรรมกับ รร. ช่วงนี้จะได้เจอเพื่อนมากกว่า เวลา รร มีกิจกรรม พยายามเกาะกลุ่มเพื่อนไว้ มีประโยชน์แน่ๆ ทั้งเรื่องเที่ยวและเรื่องงาน เพราะเพื่อนพวกนี้จะเจอกันบ่อย จะพยายามแนะนำงานให้กัน ยังไม่ต้องซีเรียสเรื่องงานมาก ถ้าเริ่มมีงานแล้ว ก็ทำไว้เก็บชั่วโมงบิน งานไหนไม่เหมาะสม โดนเอาเปรียบ ให้รีบออกให้เร็ว แล้วหาใหม่ไปเรื่อย จะเจอที่ที่เหมาะกับเรา หรือ ที่ ๆ เราพอสู้รบปรบมือได้เอง  555+ พยายามหางานกับร้านฝรั่ง พวกคาเฟ่ ฯลฯ จะได้ทั้งภาษาไวกว่าและ รายได้มากกว่า ถ้าอยู่ห้องแล้วเบื่อ ๆ ให้เดินเล่นไปเรื่อย เพราะประเทศเขาเมืองมันน่าเดินอยู่แล้ว เดินดูฝรั่งหล่อ ๆ สวยๆ  ไปเรื่อย ให้พอชื่นใจ 5555+ ถ้าพ้น จากนี้ไปแล้ว ยังไงก็ยังรู้สึกอยากกลับบ้าน ให้กลับค่ะ เพราะที่นี่ไม่เหมาะกับคุณ "

 

"สู้ ๆ นะคะ เราอยากไปมากกกกกกแต่ก็ไม่ได้มีทุนมากพอที่จะไปเรียนต่อค่ะคุณโชคดีกว่าเรามากกกค่ะ
เราขอให้คุณอดทนในช่วงแรกนี้ไปก่อนนะคะหากผ่านไปได้แล้วคุณจะมีประสบการณ์ที่ดีเลยหล่ะค่ะ
คุณจะไม่เสียดายเวลาในชีวิตเมื่อมองย้อนกลับมาในอนาคตค่ะ ใช้เวลาทุกๆ วันให้เต็มที่นะคะ
ไปเที่ยว ไปพิพิธภัณฑ์ ไปเดินสวน ไปช้อปปิ้ง ไปทำงาน ไปกินอาหารแปลกๆ ไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์เยอะ ๆ ค่ะ ไม่แน่ว่าอีก 2-3 ปีคุณอาจจะมาแชร์ก็ได้ว่าได้ pr แล้วก็ได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ"


"ไม่ต้องอดทน แต่ต้องปรับตัวค่ะ ตอนพี่ไปสามเดือนแรกมันแย่มากจากกลุ่มเพื่อนคนไทยนี่แหละ ทำให้เราเป็นซึมเศร้า ในใจตอนนั้นคิดว่าโทรกลับบ้านไปบอกแม่ว่าขอกลับได้ไหม แต่ด้วยความงกเสียดายเงินที่แม่จ่ายมา ทำให้พี่ต้องปรับตัว ไปคบเพื่อนต่างชาติ ใครชวนไปไหนเราไปหมด ใครไม่ชวนเวลาเข้าคลาสแล้วเค้าคุยกันเราก้เสนอตัวไป การปรับตัวไม่ใช่เรื่องยากแต่อยู่ที่ใจ คบเพื่อนต่างชาติก้ดีได้เรียนรู้ ได้แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมแล้วก้ได้ฝึกภาษาด้วย อาจจะเหงาหน่อยที่เหมือนอยู่ตัวคนเดียว(ภาษาไทยในต่างแดน) แต่ท่องไว้เราต้องรอด ต้องเปิดใจและไปเข้าคลาสกับเพื่อนต่างภาษาเอาค่ะ เรียนที่ รร. ภาษาใช่ไหมค่ะ มีเพื่อนมากมาย ทุกคนเค้ามาเพื่อนมาเรียนมารู้จักเพื่อนใหม่แล้วพร้อมเปิดใจอยู่แล้ว "
 

คลิกอ่านกระทู้ที่นี่

logoline

ข่าวที่น่าสนใจ