ดวง

เปิดกรุลายเซ็นพระผู้ใหญ่

เปิดกรุลายเซ็นพระผู้ใหญ่

21 มี.ค. 2552

เสาร์นี้ “ตะวันณา” มีเรื่องดีๆ มาฝากครับ ลายเซ็นของพระผู้ใหญ่ที่ชาวพุทธต่างก็รู้จักและให้ความเคารพเลื่อมใสเป็นอย่างดี (กราบขอแฟนๆ ที่นับถือศาสนาอื่นด้วยนะครับ)

  มาเสนอเป็นวิทยาทานให้ผู้ที่กำลังศึกษาศาสตร์แห่งลายเซ็นได้เห็นว่า บรรดาพระผู้ใหญ่ที่ทรงคุณในด้านต่างๆ นั้น มีศิลปักษรอย่างไร

 ลายเซ็นแรก เป็นของ หลวงตามหาบัว แห่ง วัดป่าบ้านตาด จังหวัดอุดรธานี ที่ “ตะวันณา” เคยเดินทางไปนมัสการ แต่วาสนาน้อย ไม่ได้พบท่าน จึงเพียงแต่ขึ้นไปกราบพระพุทธรูปบนศาล รวมทั้งได้ศึกษานิทรรศการเกี่ยวกับความเป็นมาของวัดป่าบ้านตาด ที่มีประวัติของเกจิอาจารย์ชื่อดังในภาคอีสานอยู่รายรอบศาลาดังกล่าว (คั่นด้วยคำว่า บัว ลายเซ็น หลวงตามหาบัว) “ตะวันณา” จึงได้ลายเซ็นของท่านที่พิมพ์ในหนังสือมาด้วย

 แฟนคอลัมน์ และศิษย์ที่กำลังเรียนศาสตร์แห่งลายเซ็นผ่านคอลัมน์นี้ คงจะเห็นนะครับว่า หลวงตามหาบัว หรือที่ได้รับพระราชทานฉายาว่า พระราชญาณวิสุทธ์โสภณ แปลว่า พระผู้รู้ด้วยญาณอันบริสุทธิ์อย่างงดงาม รูปนี้ เซ็นชื่อของท่านอย่างเรียบง่ายว่า บัว คำเดียวโดดๆ บ่งบอกว่า ท่านมีความสันโดษ และพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี ซึ่งก็สมกับฐานะของความเป็นพระภิกษุสงฆ์

 เช่นเดียวกับลายเซ็นของ ท่านปัญญานันทภิกขุ (คั่นด้วยลายเซ็น ภิกขุ ปัญญานันทมุณี) หรือ หลวงพ่อปัญญา แห่งวัดชลประทานรังสฤษฏ์ ท่านก็เซ็นชื่อให้อ่านง่ายๆ บ่งบอกถึงความเป็น พระที่มีความสันโดษ แม้ท่านได้รับพระราชทานฉายาเป็นถึงชั้นพรหม คือ พระพรหมมังคลาจารย์ ก็ตาม

 “ตะวันณา” เคยไปทำกุศลที่วัดของท่านคือ วัดชลประทานรังสฤษฏ์ พบว่า เป็นวัดที่มีกติกาของวัดอย่างเคร่งครัดมาก หากต้องการใส่บาตร ฟังเทศน์ ก็ไปช่วงกลางวัน ใส่บาตรที่ลานวัดแล้วก็นั่งรอพระธรรมเทศนาจากพระภิกษุที่อาวุโสในวัด แต่ “ตะวันณา” โชคดี เคยรับฟังคำสอนง่ายจากหลวงพ่อปัญญามาแล้ว ส่วนงานบวชที่วัดนี้ก็เรียบง่าย ไม่มีการแห่นาคด้วยขบวนกลองยาวให้หนวกหูพระเณร บวชก็คือบวช ส่วนงานศพ ก็เรียบง่ายไม่มีการจุดธูปเทียนให้ควันลอยเข้าหูเข้าตาแขกเหรื่อ การสวดของพระคุณเจ้าก็มีการแปลเป็นภาษาไทยให้รู้เรื่อง

 นอกจากลายเซ็นของพระอาจารย์ชั้นผู้ใหญ่ทั้ง 2 รูปแล้ว ที่ “ตะวันณา” ภูมิใจเสนอคือ ลายเซ็นของพระหนุ่มที่มีอนาคตไกลอีกรูปหนึ่งคือ ผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดสุทัศนเทพวราราม คือ พระราชวิจิตรปฏิภาณ ที่ลูกศิษย์ลูกหายังเรียนท่านว่า “เจ้าคุณพิพิธ” (คั่นด้วยลายเซ็น พระราชวิจิตรฯ) จะเห็นศิลปักษรในลายเซ็นของท่านจะเรียบง่าย รื่นไหลไปตามแนวของเส้นบรรทัด แม้แต่เชิงของ ฏ ปฏัก ก็คงขนานตามแนวด้วยเช่นกัน

 ลักษณะของศิลปักษรดังกล่าวนี้ สะท้อนให้เห็นว่า พระภิกษุรูปนี้ มีวัตรปฏิบัติไปอย่างเรียบง่าย เช่นเดียวกับพระภิกษุอื่นๆ อาทิ พระราชรัตนมงคล (คั่นด้วยลายเซ็นพระราชรัตนมงคล) หรือ พระสุพรหมยานเถร (คั่นด้วยลายเซ็นพระสุพรหมยานเถร) ที่แม้ว่า เส้นสายในลายเซ็นจะพลิ้วไหวอยู่บ้าง แต่ก็เป็นไปตามธรรมชาติของรูปทรงอักษร หาได้ฝืนธรรมชาติดังกล่าวจนมองไม่ออกว่า เซ็นว่าอย่างไรนะครับ

 จะว่าไปแล้ว “ตะวันณา” ยังมีลายเซ็นของพระผู้ใหญ่อีกหลายรูป แต่เท่าที่พินิจพิจารณาเพื่อการศึกษาอย่างถ่องแท้แล้ว พบว่า ทุกเส้นสายลายเซ็นส่วนใหญ่จะเป็นไปตามธรรมชาติของอักษร คือ หากไม่มีอักษร หรือรูปสระใด จำต้องมุดลงไปให้เส้นฐาน (เส้นบรรทัด) อักษรหรือรูปสระนั้น ก็จะรื่นไหลไปตามรูปลักษณ์ที่แท้จริง หาได้มีเส้นสายใดมุดลงไปใต้เส้นฐานแต่อย่างใดไม่

 จึงขอฝากเรื่องนี้ไว้เป็นกรณีศึกษาสำหรับศิษย์ประเภท “ครูพักลักจำ” แต่เพียงเท่านี้ครับ

"ตะวันณา"