"นก บริพันธ์" ช่วยนักร้องลูกทุ่ง ตกอับ 600 ชีวิต ตาย ไร้ญาติ ไม่มีโลงใส่ศพ

ก่อนหน้านี้ "นก บริพันธ์ ชัยภูมิ" นายกสมาคมนักเพลงลูกทุ่งแห่งประเทศไทย และพิธีกรรายการชุมทางดาวทอง เพิ่งจัดงานคอนเสิร์ต "Live Music Benefit for Lam Morrison - Guitar King" นำรายได้ให้ "แหลม มอริสัน" ที่เคยป่วยติดเชื้อในกระแสเลือด รักษาตัวอยู่ในห้อง ICU แต่ตอนนี้อาการป่วยดีขึ้นตามลำดับแล้ว 

 

ล่าสุด "นก บริพันธ์" ได้เปิดใจ ให้สัมภาษณ์กับ "คมชัดลึก" ว่า สมาคมนักเพลงลูกทุ่งแห่งประเทศไทย ร่วมกับ สมาคมศิลปินตลกแห่งประเทศไทย และสมาคมนักร้องลูกทุ่งประเทศไทย ได้ตั้งกองทุนช่วยเหลือ คนวงการเพลงลูกทุ่งและตลก ที่ป่วย ไม่มีงานทำ ตกทุกข์ได้ยาก 600 กว่าชีวิต นานกว่า 30 ปีแล้ว "นักร้องลูกทุ่ง มี 2 แบบ คือคนที่มีงาน และไม่มีงาน สำหรับคนที่มีงาน คงไม่ต้องห่วงอะไร 

แต่คนที่ไม่มีงาน ยังมีภาระ มีความจำเป็น ทางสมาคมนักเพลงลูกทุ่งแห่งประเทศไทย ได้ร่วมกับ สมาคมศิลปินตลกแห่งประเทศไทย โดย "โอบะ เสียงเหน่อ" และสมาคมนักร้องลูกทุ่งประเทศไทย โดย "ทศพล หิมพานต์" เราเชื่อว่า 3 สมาคมนี้ จะเป็นแกนกลางของการสร้างงาน ของสายลูกทุ่ง เพื่อจะตั้งเป็นกองทุนกลาง ทำงานร่วมกัน หางานร่วมกัน จัดงานร่วมกัน ปีละ 1-2 ครั้ง แล้วเอาเงินไว้เป็นกองกลาง เพื่อช่วยเหลือ คนที่เจ็บป่วยไม่สบาย เสียชีวิต บางคนเห็นอาการไม่ค่อยดี เราก็อยากช่วยตอนที่ยังมีชีวิต ไม่ได้อยากช่วยตอนที่เสียชีวิตแล้ว เราก็ช่วยเยียวยาค่ารักษาพยาบาล

ทำไมถึงต้องรวมกัน อย่างสมาชิกสมาคมของผม เจ็บป่วยไม่สบายได้ 5 พันบาท มันไม่พอหรอกครับ แต่ถ้าคุณเป็นสมาชิกศิลปินตลกด้วย คุณก็จะได้อีก 5 พัน ถ้าคุณเป็นสมาชิกสมาคมนักร้องด้วย คุณจะได้อีก 5 พัน เจ็บป่วยครั้งหนึ่ง คุณจะได้ 15,000 บาท ที่เข้าโรงพยาบาล พอเป็นไปได้ ในเรื่องของการฌาปนกิจ มันก็จะได้มูลค่าแบบนี้ แต่ว่าการเป็นสมาชิก ในแต่ละสมาคม มันก็จะมีกติกา ว่าคุณเหมาะสมไหม เป็นตลกจริงหรือเปล่า เป็นนักร้องจริงหรือเปล่า อย่างของพี่เป็นนักเพลง ก็จะเป็นวงกว้าง แดนเซอร์ วงดนตรี ตลก นักร้อง คนเขียนเพลง คนแต่งเพลง คนทำดนตรี คนทำรายการวิทยุ คนทำรายการเพลงลูกทุ่ง คนทำกิจกรรมเพลงลูกทุ่ง พี่ช่วยหมด

 

ถามว่าช่วยไหวไหม เยอะขนาดนั้น สมาชิกตอนนี้เรามี 600 กว่าคน คือเปิดมากว่า 30 ปีแล้วไง จัดตั้งโดย "ยอดรัก สลักใจ" ด้วยความที่เขามองว่า ตอนที่ตั้งศพ "พุ่มพวง ดวงจันทร์" คนมามากมาย แต่ไปงานศพครูเพลงกลับไม่มีคน ไม่มีคนช่วยเหลือ เขาเลยคิดว่าค่าต่างศักดิ์ตรงนี้ มันควรจะหมดไป ควรได้รับความช่วยเหลือเท่ากัน เลยเป็นสมาคมนักเพลงลูกทุ่ง เราก็เลยมีนโยบายสืบสานกันมา ผมเป็นรุ่นที่ 4 คนแรกของการเป็นนายกสมาคมนี้ก็คือ "ไวพจน์ เพชรสุพรรณ" รุ่นผม คงไม่ได้เน้นการประชาสัมพันธ์ แต่เน้นเรื่องการช่วยเหลือ เพราะฉะนั้นกิจกรรมที่สมาคมช่วยตอนนี้ ยังไม่มีใครที่ไม่ได้รับการช่วยเหลือ ทั้งคนที่มีชีวิตอยู่ และคนที่เสียชีวิตไปแล้ว ทางสมาคมก็ดูแลต่อเนื่องมา 30 ปี 

รายได้สมาคมมาจากไหน ช่วยเหลือเยอะขนาดนั้น เราจัดกิจกรรมร่วมกัน 3 สมาคม เพิ่งได้รับบริจาคจากหลวงพ่อ วัดพระบาทน้ำพุ เราจัดฟุตบอลการกุศล ผสมคอนเสิร์ต ก็ได้สมาคมละ 250,000 บาท ไปช่วยงานที่วัดรางหมัน ท่านตั้งกองทุนเมื่อปีที่แล้ว ให้มา 1,500,000 บาท ทั้งหมด 3 สมาคม แต่ว่าตอนนี้ก็เหลือไม่กี่แสนแล้ว เพราะต้องยอมรับว่าโควิดที่ผ่านมา คนเจ็บป่วยไม่สบายเยอะ มีคนเสียชีวิตเยอะ อย่างที่ผ่านมาก็เสีย เพชรน้ำงามวงการเพลงลูกทุ่ง อย่าง "ไวพจน์ เพชรสุพรรณ" , "ศรเพชร ศรสุพรรณ" , "พรศักดิ์ ส่องแสง" อย่างเดือน มกราคมนี้ เราก็ตั้งใจจัดงานครบรอบ 1 ปี การจากไปของพ่อไวพจน์ จัดงาน 10 วัน 10 คืน โดย 3 สมาคมร่วมกันจัดงาน หารายได้ให้กับครอบครัว 

 

นอกจากเรื่องเงิน เราก็ช่วยเรื่องงาน จะเห็นว่าผมมีรายการโทรทัศน์ รายการชุมทางดาวทอง ที่พัฒนามาจากชุมทางเสียงทอง เผื่อที่จะเผยแพร่งานเพลง ย้อนรำลึกผลงานของทุกคนกลับมา เผื่อกรรมการวัด หรือใครเห็นจะได้จ้างไป อีกส่วนหนึ่งก็เป็นทุกวันจันทร์ - วันศุกร์ เวลาหลัง ตี 1 จนถึงเช้า จะเอาเพลงเก่าๆ มาเปิดเพลง เล่าเรื่องราว ต้องพูดตามตรงรายการดึกๆ ไม่มีสปอนเซอร์ แต่เราคิดว่าถ้าเรารำลึกถึงเพลงเก่าๆ หากเปิดโอกาสได้ เราก็ใช้ตรงนี้  

ถามว่าเหนื่อยไหมกับภาระที่ต้องรับไว้ คำว่านายกสมาคมเหมือนมันยิ่งใหญ่ จริงๆหน้าที่นายก ก็เหมือนคนใช้คนที่ 1 เช่น เวลาจัดงาน เงินไม่พอ เราเหมือนเป็นตัวแทน มันไม่ได้มีความหมายใหญ่โต เหนื่อยไหม เหนื่อยบ้าง แต่ต้องยอมรับว่าเราเดินตามครูบาอาจารย์ ทุกอย่างที่เขาบอกต่อกันมา มันมีเหตุและผล การช่วยเหลือนักร้อง ของเราคือช่วยประชาสัมพันธ์ เราอยากให้ทุกคนได้งาน เราไม่ได้ใช้เขาหาโฆษณา ทุกคนต้องไม่เอาเปรียบกัน เงินที่เอาไปช่วยเหลือไม่ใช่เงินใคร แต่เป็นเงินของสมาคมที่เราช่วยกัน 

 

เคสใหญ่ๆที่ช่วยเหลือมียังไงบ้าง ก็มีเสียชีวิตไม่มีโลงศพ ไม่มีญาติพี่น้อง เจ็บป่วย 800-1000 บาท ก็ไม่มีจ่าย สมาคมเราจดทะเบียนมา 30 ปี เพราะฉะนั้นสมาชิกรุ่นแรกๆ ก็อายุ 70-80 ปี เป็นวัยที่เจ็บป่วยไม่สบาย ทางสมาคมก็ช่วยเหลือ ถ้านักร้องที่มีชื่อเสียงไม่เป็นไรเพราะมีงาน แต่ที่น่าห่วงคือนักร้องที่ไม่มีชื่อ ไม่มีงาน เราก็ต้องทำให้เขามีรายได้ แต่ถ้าเขาร้องไม่ไหว เราก็ต้องหาทางอีก เราจะทำอย่างไร เราต้องช่วยเหลือ เพราะบางคนไม่มีลูกหลานเลย"