เหตุผล"อ.เฉลิมชัย" วางพู่กันเลิกวาดภาพ ทุกวันนี้ใช้ชีวิตเพื่อวาระสุดท้าย

ทำชาวเน็ตที่เป็นเพื่อนกันกับ "นรินทร ทามาส" ในเฟซบุ๊กถึงกับฮือฮา เข้าชมคลิป "อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์" วัย 68 ปี ศิลปินแห่งชาติชาวเชียงราย และคอมเมนต์อย่างต่อเนื่อง เพราะว่าคลิปดังกล่าวที่ ลูกศิษย์คนสนิทของ "อาจารย์เฉลิมชัย" ได้มาโพสต์นั้น เป็นการตอบคำถามของหลายคนที่ เห็นว่าการใช้ชีวิตช่วงที่ผ่านมาของ ท่านศิลปินแห่งชาติ ที่สร้างศิลป์ไทยไว้เป็นจนเป็นตำนาน "บ้านขาว บ้านดำ"ของ จ.เชียงราย นั้นไม่ได้จีบพู่กันรังสรรค์งานให้ชมกันแล้ว มีแต่การชมธรรมชาติผ่าน 2 ล้อคู่ใจ 

ซึ่งประโยคที่ "อ.เฉลิมชัย" ตอบมาผ่านทางคลิปวีดีโอ ดังกล่าวเรียกว่าชัดเจน ถึงแม้จะอึ้งนิดหน่อยแต่เชื่อว่าคนใกล้ชิดของอาจารย์ไม่น่าจะเกินความคาดหมาย 

เฟซบุ๊ก "นรินทร ทามาส" ลูกศิษย์คนสนิทของ อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ศิลปินแห่งชาติชาวเชียงราย ได้ออกมาโพสต์คลิปวีดีโอของอาจารย์ พร้อมเแคปชั่นสั้น ๆ ว่า "ข้อคิดในการขี่มอเตอร์ไซด์ของท่าน อ.เฉลิมชัย" โดยคลิปวีดีโอที่ อาจารย์เฉลิมชัย ได้พูดไว้นั้นมีความยาวประมาณร่วม 3 นาที และได้บรรยาย อธิบายถึงเหตุผลที่ตอนนี้ได้ตะลุยท่องเที่ยว ใช้ชีวิต วางพู่กัน ขับมอเตอร์ไซค์คู่ใจ มีเนื้อหาประมาณว่า

" มีลูกศิย์ลูกหาถามว่า อาจารย์ตอนนี้ไม่ได้วาดภาพแล้วเหรอ เห็นขี่จักรมอเตอร์ไซค์ไปเที่ยว เสียดายนะรูปก็แพง เป็นผมนี่กระซวก ๆ ขาย อาจารย์จึงตอบกลับไปว่า สำหรับเธอ น่าจะเป็นแบบนั้น แต่ครูไม่ใช่ ครูพอ รู้จักพอ ดังนั้นไม่ชอบที่เขียนรูปแบบซีเรียส เอาจริงเอาจังจนวันตาย ครูไม่เอา "ครูทำมาเยอะแล้ว แต่ตอนนี้ครูไม่ทำแล้ว ครูอยากพักผ่อน อยากใช้ชีวิตที่มีความสุขก่อนที่จะตาย"

ผมปล่อยวางทั้งหมด ปล่อยวางตั้งแต่อายุ 55 เริ่มเบาลง 60 นี่ปล่อยวางใหญ่ วัดร่องขุ่นที่ยิ่งใหญ่เริ่มปล่อยวาง 65 นี่ปล่อยทิ้งเลย เดี่ยวนี้เขาบริหารกันเอง ทุกอย่างสำเร็จแล้ว ผมมีหน้าที่อย่างเดี่ยวคือเที่ยว พอแล้วบอกลูก บอกเมียลูกก็หากินเองแล้วกัน พอแล้วที่พ่อเติมเงินให้ ทุกคนต้องหาเงินเอง ชีวิตแต่ละคนต้องแสวงหาความสุข

ผมนั้นมีความปรารถนาแต่เด็ก ถ้าอายุ 65 ยังมีชีวิตอยู่ก็จะเที่ยวอย่างเดียว ไม่ทำอะไรสักอย่าง เที่ยวพักผ่อนในสิ่งที่ตัวเองชอบ ก็คือ มอเตอร์ไซค์ท่องเที่ยวไป กับลูกศิษย์ลูกหาที่ชอบเหมือนกัน เราไปเที่ยวด้วยกัน และป่วยตาย

ผมไม่อะเลยชีวิตออกกำลังกายให้แข็งแรง เพื่อขี่มอเตอร์ไซค์ให้ได้ นั่งสมาธิภาวนาให้จิตใจยอมรับกับทุกเรื่อง ยอมรับกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นข้างหน้านั่นคือความตาย ยอมรับทุกอย่าง ยินดีทุกอย่าง ใช้ชีวิตที่เป็นอิสรภาพยามแก่เฒ่ามาเราพร้อมทุกอย่างเราเที่ยวไปเรื่อย ๆ แล้วตาย วาดรูปวาดเล่น ๆ พักผ่อน สนุกๆ กับสิ่งที่ตัวเองรักและชอบ แค่นั้น

ไม่อยากเห็นชีวิตตัวเองที่ทำงาน ให้ลูกให้หลาน จนป่วยและตายไปไม่มีชีวิตท่องเที่ยว ได่พักผ่อน ผมเลือกแล้ว ทางนี้เลือกทางแห่งความสุขของตัวเองยามแก่เฒ่า และตาย"

ขอบคุณภาพจาก : เฟซบุ๊ก "นรินทร ทามาส"