22 ปีจากไปตลอดกาล 'จรัล มโนเพ็ชร' ศิลปินนักบุกเบิก 'โฟล์คซองคำเมือง' | คมชัดลึก

ผ่านมากว่า 22 ปีแล้ว กับการจากตลอดกาลของ "จรัล มโนเพ็ชร" ศิลปินชาวเชียงใหม่ ผู้บุกเบิกแนวดนตรีโฟล์คซองคำเมือง จนได้รับความนิยมในวงกว้าง และได้รับการยกย่องเป็นอีกหนึ่งคนมากฝีมือ เพราะยังเป็นนักแต่งเพลงที่ถ่ายทอดวิถีชีวิตของคนเมืองในท้องถิ่นล้านนาออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม แม้จากไปแล้ว แต่ผลงานเพลง และความสามารถยังคงจากรึกอยู่เสมอมา 

 

 

ประวัติ : "จรัล มโนเพ็ชร" เกิดเมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2498 พ่อเป็นข้าราชการอยู่ที่แขวงการทางจังหวัดเชียงใหม่ "สิงห์แก้ว มโนเพ็ชร" ส่วนแม่ชื่อ "เจ้าต่อมคำ" (ณ เชียงใหม่) มโนเพ็ชร สืบเชื้อสายมาจากราชตระกูล ณ เชียงใหม่

 

 

 

จุดเริ่มต้นในการเป็นศิลปินของ จรัล มโนเพ็ชร : เริ่มมาจากการรับจ้างร้องเพลง และเล่นกีตาร์ตามร้านอาหาร คลับตามบาร์ในเมืองเชียงใหม่ แนวดนตรีที่ชื่นชอบ คือ ดนตรีโฟล์ค คันทรี และบลูส์ จนต่อมา จรัลได้รับแรงบันดาลใจ และเริ่มต้นบุกเบิกแนวดนตรี "โฟล์คซองคำเมือง" ซึ่งในปี 2520 เป็นช่วงเวลาที่เพลงลูกทุ่งคำเมืองเสื่อมความนิยมลงกว่ายุคก่อนหน้า และโฟล์คซองกำลังได้รับความนิยม จึงได้มีการนำเอาทั้งสองแนวเพลงนี้มาผสมกัน คือ รำภาษาคำเมืองมาขับร้องโดยใช้กีตาร์เป็นเครื่องดนตรีประกอบ เป็นที่มาของ โฟล์คซองคำเมือง

 

 

ต่อมา จรัล มโนเพ็ชร ได้รับการสนับสนุนจาก มานิด อัชวงศ์ ศิลปินที่ชักชวนให้มาออกเทปด้วยกัน และได้ออกเทปแรกชื่อว่า "โฟล์คซองคำเมือง อมตะ" ที่มีเพลงดังอย่าง อุ๊ยคำ , สาวมอเตอร์ไซค์ . พี่สาวครับ และ น้อยใจยา จนเริ่มเป้นที่รู้จักมากขึ้น นอกจากกีตาร์ที่มาร่วมสร้างสรรค์เพลงแล้ว จรัลยังใช้แมนโดลินมาแทนซึง และใช้ขลุ่ยฝรั่งแทนขลุ่ยไทย พร้อมใช้เครื่องดนตรีตะวันตกอื่นๆ มาบรรเลงผสมผสานกัน และหยิบเอาเพลงเก่าแก่ของล้านนามารังสรรค์แนวเพลงโฟล์คซองคำเมือง

 

 

จรัลยังมีโอกาสได้แสดงภาพยนตร์ และละคร แต่ยังคงทุ่มเทให้กับการเป็นนักร้องมาโดยตลอด และมุ่งส่งเสริมและอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้านล้านนา ต่อมาในปี 2544 ซึ่งเป็นปีที่ 25 ในการสร้างสรรค์ผลงานโฟล์คซองคำเมือง จึงอยากจัดการแสดงโดยตั้งใจใช้ชื่อว่า "25 ปี โฟล์คซองคำเมือง จรัล มโนเพ็ชร" ณ หอประชุมใหญ่ ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย ในวันที่ 25 ตุลาคม 2554 

 

 

เหตุไม่คาดฝัน และที่มาของการจากไปตลอดกาล : ในระหว่างการเตรียมงาน "25 ปี โฟล์คซองคำเมือง จรัล มโนเพ็ชร" เมื่อวันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2544 จรัลได้เสียชีวิตอย่างกะทันหัน ด้วยสาเหตุภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน ณ บ้านดวงดอกไม้ จังหวัดลำพูน ซึ่งภรรยาของจรัลได้พรรณนาสภาพการเสียชีวิตของตรัลไว้ว่า "ร่างของจรัลอยู่ในอาการของคนหลับสนิท ศีรษะทับอยู่บนแขนซ้ายซึ่งรองรับอยู่ แขนขวาของเขาแนบไปกับลำตัว ร่างทั้งร่างทอดกายนิ่งสนิท ดูคล้ายรูปปั้นขนาดใหญ่"