คมเคียวคมปากกา-นักแต่งเพลงลวงโลก
ธุรกิจลูกทุ่งแต่เดิมที ความเอื้อเฟื้อมีน้ำใจระหว่างคนทำเพลง นักแต่งเพลง นักดนตรี นักร้องจะผสานกันเป็นหนึ่งเดียว ทำให้เพลงเก่าๆ หลายเพลงเมื่อฟังแล้วมีความไพเราะกลมกล่อมเหมือนอาหารทิพย์ที่ผ่านการปรุงด้วยใจของพ่อครัวแม่ครัวทุกคนที่มาร่วมกัน คนฟังก็อิ่มเอมมี
เทคโนโลยีสมัยใหม่ทำให้ความสะดวกในการทำเพลงมากขึ้น แต่ก็เป็นสิ่งที่ผลักให้คนทำงานแต่ละฝ่ายต้องแยกห่างกัน โดยไม่จำเป็นต้องมาพบปะเจอหน้ากัน
นักแต่งเพลงเมื่อส่งเพลงแล้วหมดหน้าที่ ส่งต่อให้คนเรียบเรียงดนตรี จากนั้นนักร้องมาใส่เสียงร้องเป็นอันดับสุดท้ายแล้วมีคนมาผสมเสียง ทั้งหมดจะถูกควบคุมโดยโปรดิวเซอร์ ต่างกับแต่เดิมที่คนทำงานเกือบทุกฝ่ายต้องมาอยู่ในห้องบันทึกเสียงพร้อมๆ กันจบจบเพลง
ความห่างไกลกันทำให้ความเป็นครูหรือคนทำงานเบื้องหลังกับลูกศิษย์ที่เป็นนักร้อง ต้องเลือนลางกันไปด้วย นักร้องบางคนแทบจะไม่รู้หรือไม่เคยเห็นหน้าคนแต่งเพลงหรือนักดนตรีด้วยซ้ำไป นี่อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่เขาว่ากันว่า นักร้องรุ่นใหม่ไม่ค่อยเห็นหัวหรือเคารพครู
การทำงานที่แยกฝ่ายกันชัดเจนเช่นนี้ ทำให้เกิดความผิดพลาดในเรื่องการประสานงานบ่อยๆ ด้วยการเจตนาหรือเลินเล่อก็มีบ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องลิขสิทธิ์เพลง
หลายครั้งที่มีนักแต่งเพลงหรือทายาทมักง่ายนำลิขสิทธิ์เพลงที่ตนเองไม่มีสิทธิ์แล้วเพราะได้ขายขาดไปให้แก่ค่ายเพลงมาให้เช่าลิขสิทธิ์ให้คนทำค่ายใหม่ๆ ที่ไม่รู้ประสีประสา
ล่าสุด มีกรณีหนึ่งที่ทำเพลงเสร็จแล้ว พร้อมจำหน่าย แต่ผลปรากฏว่า คนทำเพลงจ่ายเงินไปแล้วแต่ออกวางจำหน่ายเผยแพร่ไม่ได้เพราะลิขสิทธิ์ไม่ถูกต้อง ถ้าจะออกวางขายต้องไปจ่ายค่าลิขสิทธิ์ซ้ำซ้อนอีกชั้นหนึ่ง
นักแต่งเพลงหรือทายาทบางคนรู้ทั้งรู้ว่าตนเองไม่มีสิทธิ์ในเพลงนั้นๆ แล้ว แต่มีพฤติกรรมที่เรียกได้ว่า "ลวงโลก" หลอกขายเพลงให้คนใหม่ๆ รับเงินไปแล้วก็ไม่สนใจว่า ปัญหาจะตามมาอย่างไร หลายกรณีต้องถูกฟ้องร้องจากเจ้าของลิขสิทธิ์ตัวจริง
นอกจากจะเสียเวลา เสียโอกาสในการขายผลงานเพลงแล้ว ยังต้องเสียเงินลงทุนเพิ่มอีกเป็นเท่าตัว
ปัญหาเหล่านี้มักเกิดจากคนที่นำเพลงเก่าอมตะมาขับร้องทำดนตรีใหม่ การตรวจสอบเรื่องเจ้าของสิทธิ์ตัวจริง อาจจะไม่สะดวกนัก เพราะข้อมูลที่กรมทรัพย์สินทางปัญญาก็ไม่ละเอียดพอที่จะเป็นที่พึ่งได้
สมาคมต่างๆ ที่เกี่ยวกับเพลงลูกทุ่งโดยตรง น่าจะมีบทบาทที่ชัดเจนเกี่ยวกับฐานข้อมูลเหล่านี้ อย่าปล่อยให้คนที่ตั้งใจทำงานต้องเผชิญโชค หรือตกเป็นเหยื่อของนักแต่งเพลงบางคนที่เห็นแก่เงินโดยไม่คำนึงถึงความเดือดร้อนที่ตามมา
เรื่องนี้จึงเป็นบทเรียนของคนทำเพลงหน้าใหม่ที่ต้องรู้ให้ทันนักแต่งเพลง อย่าเห็นว่าเป็นนักแต่งเพลงดัง มีชื่อเสียง เพราะอาจจะถูกหลอกเอาเงินไปใช้ก่อนแล้วทิ้งปัญหาให้สะสางเอง
นักแต่งเพลงบางคนก็อาศัยหลอกลวงคนหน้าใหม่ทั้งนักร้องนายทุนไปวันๆ หากินกับเพลงเก่าที่เคยสร้างชื่อ
เตือนไว้ด้วยความหวังดีว่าถ้านักแต่งเพลงไม่ปรับปรุงตัว คงใช้เล่ห์เหลี่ยมหลอกต้มเงินคนที่ไม่รู้ไปเรื่อย สักวันหนึ่งคงได้เป็นข่าวถูกฟ้องร้องขึ้นโรงขึ้นศาลขายหน้าชาวบ้านกันเปล่าๆ