มองผ่านเลนส์คม - อาลัย...จูเลียต | คมชัดลึก

 สิริรวมอายุของท่าน 97 ปี...
 ตลอดเวลาที่ผ่านมา คนในแวดวงวรรณกรรมจะคุ้นชินตากับภาพความสดใสของคุณป้า ที่มักจะเห็นรอยยิ้มอันแจ่มใส ยามสนทนา หรือรับแขกเหรื่อ ญาติมิตร รวมทั้งลูกหลาน แม้ท่านจะนั่งอยู่ในรถเข็นก็ตาม 

 อีกสิ่งหนึ่งที่ประทับใจผู้ที่ได้สัมผัสท่าน คือความจำที่ดีเยี่ยม และจะเรียกมิตรที่รู้จักกันมาหลายปีว่า "เพื่อนเก่า" พลอยให้คนฟังอมยิ้มไปตามๆ กัน  

 ความน่ารักและใจดีของคุณป้า จึงมีแต่คนรักและเคารพ
 แม้ลูกชายท่านเอง คุณสุรพันธุ์ ที่ป่วยเป็นมะเร็งมาหลายปี ยังเคยเอ่ยปากว่า ขออยู่จนส่งแม่ก่อนแล้วตัวเองถึงจะไป แบบหมดห่วง

 ถึงจะพูดแบบยิ้มๆ แต่คนฟังก็อดใจหายไม่ได้   
 ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่คุณป้าเขียนในพินัยกรรม คือ "ของดพวงหรีดในงานศพ"
 หลายอย่างในตัวคุณป้า ทำให้เราเห็นถึงความเมตตา และหัวใจที่ดีงาม

 สำหรับกำหนดการรดน้ำศพวันพุธที่ 16 มิถุนายน ที่ศาลากลางน้ำ วัดเทพศิรินทร์ เวลา 17.00 น. และฌาปนกิจ ในวันเสาร์ที่ 19 มิถุนายน เวลา 14.00 น. โดยก่อนที่จะฌาปนกิจ มีการเลี้ยงเพล และเทศนาธรรมโดยพระไพศาล วิสาโล

 ประวัติของป้าชนิด เกิดเมื่อวันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2456 เป็นนักเขียน นักแปล ได้รับการเชิดชูเกียรติ รางวัลนราธิป ประจำปี พ.ศ. 2544 

 ชื่อเดิมของป้าชนิด คือ ชนิด ปริญชาญกล เกิดที่ย่านรองเมือง เป็นบุตรคนโตในจำนวน 6 คน ของขุนชาญรถกล กับ นางเขียว ปริญชาญกล เป็นลูกคนโตสุด มีพี่น้อง 9 คน บิดาเสียชีวิตเมื่อเรียนอยู่ชั้นมัธยม แต่เนื่องจากมารดาเป็นผู้หญิงเก่ง แม้จะไม่ได้เรียนหนังสือ จึงเปิดร้านขายของสารพัดอย่างเลี้ยงดูลูกและส่งเสียให้เรียนหนังสือ

 ป้าชนิดจบการศึกษาจากคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (สมัยนั้นคณะอักษรศาสตร์ ยังไม่เปิดหลักสูตรปริญญา) เมื่อ พ.ศ. 2477 พบกับกุหลาบ สายประดิษฐ์ เมื่อ พ.ศ. 2475 และแต่งงานกันเมื่อวันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2478 หม่อมเจ้าวรรณไวทยากร วรวรรณ เป็นเจ้าภาพ พร้อมทั้งได้ประทานที่ดินในซอยพระนางให้ปลูกเรือนหอ

 สำหรับงานด้านการแปล เริ่มตั้งแต่สมัยเรียนที่คณะอักษรศาสตร์ ตีพิมพ์ใน "ประชาชาติ รายสัปดาห์" เรื่องแรกคือเรื่อง "ความรักของ เจน แอร์" ใช้นามปากกาว่า "จูเลียต" ซึ่งตั้งให้โดย กุหลาบ สายประดิษฐ์ ผลงานแปลชิ้นสำคัญคือ "เหยื่ออธรรม" ซึ่งประพันธ์โดย วิคเตอร์ ฮูโก

 ป้ามีลูก 2 คน คือ แพทย์หญิงสุรภิน สายประดิษฐ์ และ สุรพันธ์ สายประดิษฐ์
 คุณป้าชนิด ได้เดินทางไปใช้ชีวิตร่วมกับกุหลาบ ลี้ภัยอยู่ที่จีน ตั้งแต่ พ.ศ. 2505 เป็นเวลา 12 ปี จนกระทั่งลุงกุหลาบ  เสียชีวิตในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2517

"นันทพร ไวศยะสุวรรณ์ "