“บอย ปกรณ์“ เปิดใจหลังสูญเสียคุณแม่ ต่อสู้โรคมะเร็งไตนานกว่า 6 ปี | คมชัดลึก

“บอย ปกรณ์ ฉัตรบริรักษ์” และครอบครัว  เปิดใจครั้งแรกหลังจากสูญเสียคุณแม่ “งามทิพย์ ฉัตรบริรักษ์” ขอบคุณทุกคนมาส่งคุณแม่ ขอบคุณสื่อมวลชน ที่ไม่ได้มาเป็นแค่สื่อมวลชน มาช่วยงานด้วยอยู่กับพวกเราทุกคืน

 

 

ได้อ่านบ้าง เห็นคนคอมเมนต์เยอะมากๆ เห็นถึงความรักที่มีให้กับแม่และน้องวันใหม่ เป็นห่วงวันใหม่กันค่อนข้างเยอะ ขอบคุณจากใจจริง ขอบคุณมากๆ 

 

 

หลายคนอาจสงสัย และตกใจ เพราะไม่มีใครเคยทราบมาก่อนว่คุณแม่ไม่สบาย คุณแม่ไม่สบายมา 6 ปี ด้วยอาการโรคมะเร็งที่ไต ช่วงสุดท้ายของคุณแม่ ท่านมีบุญ คุณแม่จากไปอย่างสงบ ไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่ทรมาน

 

 

 

จริงๆ ปุบปับนิดนึง ไม่ได้คุยกิจลักษณธเท่าไร แต่ช่วงท้ายได้คุยกันเยอะหน่อย ว่าเขาจะฝากอะไร คุยกันผ่านๆ /// ไม่ได้คุยกันแบบเรียกมาพร้อมหน้า แอบพดูดยาก นิดนึง หมายถึงว่าต้องอธิบาย

ช่วงท้ายๆ ของแม่ มาอยู่ รพ. 3 เดือน ถามว่ายากตรงนี้ ก่อนหน้านี้ มีสัญญาณที่ไม่ว่าจะเป็นทางคุณหมอ หรือตัวอาการเองที่คล้ายๆ จะบ่งชี้ จะมีเวลาเหลือเท่าไร แต่ด้วยความที่เรา ไม่ได้อยากจะถามแม่ หรือสั่งลากัน ใจหนึ่งก็รู้ แต่อีกใจหนึ่งก็อยากให้เขาอยู่ไปนานๆ เราก็ไม่อยากจะมานั่งสั่งลาเป็นกิจลกษณะ

 

ตัวผมเอง ได้มีโอกาสนั่งคุยกับแม่ ก่อนแม่เข้า รพ.ช่วง 3 เดือนสุดท้าย นั่งโต๊ะกินข้าวคุยกัน คุณแม่ก็สู้นะ แต่ท่านก็ทำใจและปล่อยวางได้ เคยพูดว่า ถ้าเป็นแต่ก่อนคงมีห่วงมากกว่านี้ แต่ตอนนี้เขาเห็นว่า พวกเรา 3 คนดูแลตัวเองได้ ดูแลวันใหม่ได้ เขาหมดห่วง แต่เขาก็มีสิ่งที่เสียดาย ที่ใช้เวลาอยู่กับพวกเราไม่ได้มากกว่านี้เท่านั้นเอง จะเป็นลักษณะการพูดพวกนี้

ส่วนวันใหม่ ก็รับรู้สถานการณ์ แต่อาจจะไม่ได้มองน้องตรงๆ ก็พยายามบอกอ้อมๆ ให้น้องเข้าใจที่สุด 

 

 

วันใหม่โตไว แต่ความจริงเขายังเป็นเด็กอยู่ น้องเห็นอยู่แล้วว่าแม่ไม่สบาย เห็นไปกลับโรงพยาบาล และเราก็ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์จนน้องตกใจ เราจึงค่อยๆ บอกเขา ให้เขารู้สถานการณ์

เรา 3 คน มีช่วงที่ต้องตัดสินใจกัน นั่งคุยกันว่า จะไปทางไหนกันต่อ จะช่วยแม่ไปทางไหนต่อ ก็คุยกันว่าจะหาทางที่ดีที่สุด มีช่วงท้ายๆ ที่มีสัญญาณว่าแม่จะมีเวลาอีกไม่นาน เราก็บอกน้องวันใหม่ ให้ทราบว่า แม่เหลือเวลาไม่มากแล้วนะ ด้วยความเป็นห่วงน้อง พอยิ่งโอ๋ ยิ่งเรียกความรู้สึกเดิมเข้าไปอีก

 

หลังผ่านไปหลายวัน ก็ได้ถามน้องว่าทำไมร้องไห้เยอะ น้องก็บอกว่าไม่เคยเจอความเสียใจแบบนี้ เขาถามผมว่า ทำไมมันเสียใจขนาดนี้ ไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้ แต่ตอนนี้น้องก็แข็งแรงเยอะแล้ว ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงความรู้สึกน้อง อยู่เป็นเพื่อนเล่น ให้กำลังใจจนน้องเข้มแข็ง

เราเห็นหลายๆคนที่บอกว่า ใจหาย หรือแม้กระทั่ง เดินไปเจอผู้คน ก็มีคนเดินเข้ามาแสดงความเสียใจกับเรา ที่บอกว่า ตกใจและร้องไห้เลย เราก็รู้สึกว่า แม่ของเรามีผลกับคนจำนวนมาก ก็ดีใจ และภูมิใจที่แม่มีคนรักเยอะ 

 

 ทุกคนรักแม่มากๆ เราไม่คิดว่าคนจะมาเยอะ ขอบคุณแทนคุณแม่ ผมเชื่อว่า แม่จะต้องดีใจมากๆ ผมบอกแม่ทุกวันว่าแม่คนมาเยอะมากเลย ก็ดีใจแทนคุณแม่

พรุ่งนี้วันฌาปนกิจคุณแม่ จะเคลื่อนร่างจากศาลาไปเมรุ 2 ประมาณ 11.30 น. ประมาณ 12.00 – 12.30 น. ส่วนเรื่องการลอยอังคาร จะไปลอยวันถัดไป ผมจะพาคุณแม่ไปลอยอังคารที่พัทยา เป็นสถานที่เดียวกับคุณพ่อ ให้ท่านมาอยู่ด้วยกัน 

 

อยากบอกแม่ว่า ไม่ต้องห่วง แม่เป็นคนที่ทำทุกอย่างไว้ให้พวกผม เขากลัวว่า ถ้าวันหนึ่งเขาไม่อยู่ พวกผมจะลำบาก เขาถึงพยายามทำทุกอย่างไว้ให้ สิ่งเหล่านั้น พวกผมก็ขอบคุณในสิ่งที่แม่ทำให้มากๆ ตั้งแต่ที่เกิดช่วงที่คุณแม่ป่วย สิ่งที่คุณแม่สร้างไว้ให้พวกผมจริงๆ คือ พี่น้อง พวกเราอาจจะไม่ได้คุยเรื่องส่วนตัวกันเยอะ เพราะเป็นบ้านผู้ชาย แต่พอมาเรื่องนี้ ทุกคนรวมตัวกัน ทำให้เราได้คุยกันเยอะขึ้น ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้ว่า ณ วันที่แม่ไม่อยู่ เรายังมีพี่น้องยังอยู่กับเรา 

 ถ้าพี่ความรักในครอบครัว ถ้าถามผม ผมมั่นใจว่าพวกเราไม่แพ้บ้านใคร ผมกล้าพูดว่าเรื่องนี้เป็นความภูมิใจของแม่ แม่ไม่เคยพูดกับพวกผมหรอก แต่เขาพูดกับญาติๆ ว่า เขาภูมิใจที่ลูกๆ สามัคคีและรักกัน ถ้าถามว่าผมอยากพูดอะไรกับแม่ สำหรับผม ผมไม่ต้องพูดอะไรว่าผมรู้สึกยังไงกับเขา สำหรับผม แม่คือทุกอย่างของผม แม้ว่าแม่จะบอกว่าเขาไม่เป็นห่วง แต่ผมเชื่อว่าด้วยความเป็นเขาก็ยังเป็นห่วง อยากจะบอกว่า ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น ผมดีใจที่เคยบอกเขาว่า ไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว ผมจะดูแลน้องๆ เอง ไม่ว่าวันหนึ่งต่างคนต่างไปมีครอบครัว แต่ผมจะดูแล ไม่ทิ้งกันแน่นอน ทั้ง หน่อง ภัทร และก็วันใหม่ ส่วนถ้าแม่จะเป็นห่วง คงเหลืออีกเรื่องที่ยังไม่สร้างบ้านสักที แต่อย่างที่บอกว่าแม่จัดการไว้ให้หมดแล้ว เขาเร่งสร้างสตูดิโอ

 

 

ที่พี่ๆ เห็นสตูดิโอ ถ่ายงาน แม่สร้างตอนแม่ไม่สบายทั้งหมด ต่อให้ไม่สบาย เขาก็ปีนเก้าอี้ฉาบปูน จนเราต้องขอให้เขาลงมา ส่วนอีกงานที่ยังทำค้างไว้อยู่ ทำนองว่าเสียดายทำไม่เสร็จ (บอย) เดี๋ยวพวกเราก็ต้องสานต่อ “ผมหน่อง ภัทร และวันใหม่ ภูมิใจมากๆ ที่ได้เกิดเป็นลูกแม่”