"กรีน อัษฎาพร" งานหด ปรับตัวบุกโซเชียล พายุถล่มวงการ ขาลงละครไทย | คมชัดลึก

ดราม่าวงการละครตอนนี้อยู่ในช่วงพายุเข้า ผู้จัดหยุดผลิตงานละคร ทำเอาพระเอกนางเอกหลายคนตกงานช่วงขาลงละครไทย อีกหนึ่งนางเอกฝีมือคุณภาพ "กรีน อัษฎาพร" ขอปรับตัวก่อนใคร เดินสายออนไลน์บุกโลกโซเชียล เปิดแผงไลฟ์สดโกยเงินจากชาวเน็ตไปได้สวยเลยทีเดียว งานนี้เผยกลยุทธ์เด็ดเปิดใจผ่าน ในวันที่สถานการณ์ของคนบันเทิงต้องกัดฟันสู้

 

 

 

ช่วงหลังเห็นขยับมาไลฟ์สดหาเงินทางออนไลน์ สร้างรายได้จากการไลฟ์สด?

"ตั้งแต่หลังโควิด งานอีเว้นท์งานน้อยลงทุกอย่างโยกมาอยู่ออนไลน์หมดเลย การไลฟ์มันก็เหมือนงานๆนึง แต่พอมันโยกมาอยู่ออนไลน์มันเหมือนกับเป็นการพูดคุย อย่างที่หนูทำก็ไม่ได้พูดคุยอย่างเดียว ก็จะมีเซคชั่นที่เป็นร้องเพลง มีเซคชั่นที่เป็นการทาบำรุงในส่วนของครีม แต่ว่าตามใจหนูนะ ไม่ได้มีอะไรที่เป็นข้อจำกัด อะไรที่เป็นตัวเรานึกอยากทำอะไรทำ กลับมาบ้านก็รู้สึกอยากรีบไปอาบน้ำเพราะว่าจะมาไลฟ์ อยากไลฟ์อยากเจอแฟนคลับ มันเป็นเหมือนพื้นที่ใหม่ได้เจอคนใหม่ๆ  ทำแล้วทำให้เราได้เจอกับคนที่เราไม่เคยได้เจอมานาน อย่างเพื่อนๆที่ประกวดเอเอฟที่ไม่เจอกัน ก็มาเจอกันที่ไลฟ์ ส่วนเรื่องรายได้ กรีนคิดว่ามันเป็นเรื่องของผลพลอยได้มากกว่า ถึงแม้ในใจลึกๆเราจะอยากได้ตังค์ก็ตาม (หัวเราะ) เป็นค่ากะปิน้ำปลาไป"

 

 

ทำให้เราได้มิตรภาพใหม่ๆจากการไลฟ์ด้วย?

"ใช่ค่ะ หนูเข้าใจละคำว่าชีวิตติดไลฟ์ คือเรารู้สึกว่าเราอยากเจอพวกเค้า วันไหนเราไม่ได้ไลฟ์จะรู้สึกเดือดๆร้อนๆอยากจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไลฟ์"

 

จากสถานการณ์วิกฤตละครส่งผลกระทบเรายังไงบ้าง?

"ก็มีไม่กี่เรื่อง ที่น้อยลงเพราะว่าหนูรู้สึกอยากโฟกัส ก็เลยเหลือปีละ2เรื่อง 2ควบ3อะไรแบบนี้ ก็มีกระทบบ้าง เราอาจจะน้อยกว่าคนอื่น อย่างเราก็ทำงานในวงการมาระยะหนึ่ง คาแรคเตอร์กรีนแบบนี้น่าจะไปใส่กับในหลายๆเรื่องได้ เราไม่ได้เก่งนะ แต่เราได้เลือกง่ายกว่าคนอื่นๆ เรายังมีช้อยท์ที่ได้ไปลงในเรื่องต่างๆ"

 

 

 

แล้วเพื่อนๆที่เรารู้จัก วิกฤตครั้งนี้เค้าต้องมีปรับตัวกันมั้ย?

"ก็ปรับค่ะ คนใกล้ตัวก็ปรับกัน อย่างหนูก็มีมาหารายได้ในช่องทางอื่นที่ยังทำให้คนไม่ลืมเรา เพราะละครเรื่องนึง หรือซีรีส์เรื่องหนึ่งใช้เวลาในการถ่ายค่อนข้างจะเยอะอยู่แล้ว อย่างต่ำๆเลย 16 ตอน ก็ต้องมีอย่างน้อยแน่ๆเลย 5เดือน ซึ่งมันก็จะทำให้เราหายไปเลย 5เดือนเราก็ต้องมาคิดว่า5เดือนนั้นว่าจะทำอะไร ถ้าเราไม่สร้างช่องทางหรือเปิดการมองเห็นให้กับตัวเอง"

 

 

แล้วทำไมถึงเลือกที่ยังคงเป็นนักแสดง?

"ยังคงเป็นงานที่เราเลือก ถึงแม้คนจะคิดว่าอยากให้เราจะล้มเลิกความคิดนี้ไป รู้สึกว่ามันไม่เห็นอนาคต แต่สำหรับหนู หนูมองว่ามันเริ่มมาจากความรัก รักที่จะแสดงรักที่จะหาตัวละครใหม่ๆ หนูอยากจะพัฒนาตัวเองอยากจะรู้ว่าการที่เราเกิดมาเป็นมนุษย์คนนึงที่ทำอาชีพนี้ อาชีพที่คนบอกว่าเป็นอาชีพที่เต้นกินรำกิน อาชีพที่มีกำแพงหรือมีเพดานของมัน หนูอยากรู้ว่าความสามารถหนูและร่างกายของหนูที่มี หนูสามารถไปถึงตรงไหน อยากเดินไปเรื่อยๆ"

 

 

มองไว้ว่าไม่จำเป็นที่ต้องเป็นนางเอกเสมอไปใช่มั้ย?

ณ วันนี้ที่รักษาตรงนี้ได้ ก็รักษาตำแหน่งนี้ได้ก็จะดี แต่ถ้าวันนึงมันมีรุ่นใหม่เข้ามา หนูเข้าใจและปรับตัวได้ หนูโอเคกับนะจุดนี้ แต่ ณ วันนี้ถ้ายังรักษาบทนำ บทที่เป็นลีด หนูก็อยากรับ ไม่มีใครไม่อยากรับหรอกอันนี้ก็พูดตรงๆ แต่ถ้าวันนึงถ้าหนูอายุ 50 ร่างกายเราไม่ไหวจริงๆคาแรคเตอร์เรามันไม่ได้ อันนี้เราเข้าใจก็ต้องปรับตัวเองไปรับบทอื่น"

 

 

 

มองไกลไปถึงอายุ50เลยที่ยังคงอยู่ในวงการ?

สำหรับตัวหนูนะคะ ไม่ใช่ว่าความมั่นใจนะคะ แต่หนูว่าหนูสามารถยืนอยู่ตรงนี้ได้อีกนาน

 

มีบทใดที่ยังไม่ได้ทำ หรืออยากทำอีกบ้างมั้ยคะ?

จริงๆก็มีเยอะมากนะคะ ก็มีบทใบ้ที่หนูเห็นตามซีรีส์ที่ยังไม่ได้ทำ เล่นเป็นใบ้ทั้งเรื่องแต่สามารถสื่อสารได้ตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบเรื่อง ถ้าเราเป็นนักแสดงแล้วได้บทที่มีผลต่อสังคม หนูอยากทำ ถ้ามันได้เผยแพร่อาชีพบางอย่าง ที่เราในฐานะแสดงที่ทำได้ก็อยากทำ อยากบทภาษาใบ้ ภาษามือ หรือออทิสติกมันเป็นอะไรที่เราไม่เคยได้ลองเล่น ถ้าเล่นมันจะเป็นยังไงอยากรู้เหมือนกัน