ค่ายเพลงเบนเข็มทำแสดงสด วงดนตรีภูธรขายรวยเงียบ | คมชัดลึก

  “บันทึกการแสดงสดแบบนี้เป็นการนำเพลงลูกทุ่งดังสมัยใหม่บ้างเก่าบ้าง เพลงที่ตกสำรวจ  เพลงเพื่อชีวิตมาบันทึก ซึ่งตอนนี้ได้รับความนิยมมากในหมู่วัยรุ่นและแฟนเพลงลูกทุ่งรุ่นเก่าๆ ด้วย  เราคิดว่าถ้าเราย้อนยุควงลูกทุ่งแบบมีตลก ฟลอร์โชว์ ที่ไม่โป๊จนเกินไปแค่ว่าให้ผ่านการตรวจออกขายได้ ซึ่งสมัยก่อนเขาก็ทำกันแต่จะขายแบบใต้ดิน ตอนนี้ชาวลูกทุ่งเราก็จะพัฒนารูปแบบการแสดงสดแบบนี้ให้มาอยู่บนดินซะให้ถูกต้องตามกฎหมาย"

 ธนชัย ผูกอารมณ์ หรือ ทุย ลูกไท ทีมงานรับจ้างถ่ายบันทึกการแสดงสดวงดนตรีเล่าถึงงานของเขา ซึ่งบันทึกการแสดงสดแบบนี้เคยถูกมองว่าเป็นสิ่งละเมิดลิขสิทธิ์ เพราะไม่ได้มีการตกลงเรื่องลิขสิทธิ์จากเจ้าของเพลงอย่างถูกต้อง

 “เมื่อก่อนเขาเอาเพลงดังของแต่ละค่ายมาบันทึกแบบไม่ได้ขอลิขสิทธิ์ การแสดงสดแบบนี้เริ่มมา 3 ปีได้แล้ว แต่ไม่ค่อยได้รับการตอบรับเท่าไหร่ เพิ่งมาช่วงปีที่ผ่านมา ผมคิดว่าที่การแสดงสดในลักษณะนี้ได้รับความนิยมคงเป็นเพราะตลาดเพลงทุกวันนี้มันซ้ำซาก อีกอย่างการก้าวกระโดดของเพลงลูกทุ่งมันไปเร็วมาก ซึ่งแฟนเพลงกลุ่มหนึ่งซึ่งไม่ใช่น้อยตามไม่ทัน เลยเกิดวงแบบนี้ขึ้นมา ที่นำร่องขึ้นมาก็ของอ๊อด โฟร์เอส วงลักษณะนี้ที่ดังๆ ก็มีวง ”วาเลนไทน์มิวสิค” อยู่ที่อ่างทอง สังกัดท็อปไลน์ วง ”ฟิวส์เจอร์” อยู่ชัยนาท วงนี้เข้าสังกัดกรุงไทยไปแล้ว  วง ”จุ๊บแจง 777” อยู่ที่สุพรรณบุรี สังกัดเสียงสยาม วง “เผ่าพันธุ์” และวง "บาลานเซ่”

 ส่วนสาเหตุที่ทำให้บันทึกการแสดงสดลักษณะนี้ได้รับความนิยม นอกจากเหตุผลข้างต้นแล้ว ทุย ลูกไทย ยังบอกจุดสำคัญอีกอย่างหนึ่งว่า

  “จุดเด่นอีกอย่างของบันทึกการแสดงสดแบบนี้ คือ การนำเพลงดังมาเรียบเรียงดนตรีใหม่ ให้สมัยใหม่ขึ้นมา แต่บรรยากาศยังเป็นลูกทุ่งอยู่ ระบบเสียงสดใสขึ้น  การแต่งเนื้อแต่งตัวของนักร้องที่จะมาขึ้นเวทีก็ต้องทันสมัยขึ้น ถ้าย้อนยุคก็จะย้อนยุคไปเลย บางคนมองว่าบันทึกการแสดงสดแบบนี้มันโป๊ จริงๆ มันจะแค่เซ็กซี่แบบบ้านๆ มากกว่า ไม่อะหล่างฉาง

 กลุ่มที่ซื้อบันทึกการแสดงสดแบบนี้ไปดูจะเป็นลูกค้าระดับล่างและระดับกลาง แต่ถ้าวงไหนลงทุนซื้อเพลงดังๆ สตริงมาร้องก็จะได้กลุ่มวัยรุ่นเพิ่มขึ้นมาอีก  นอกจากบันทึกการแสดงสดที่เป็นลูกทุ่งแล้วก็มีพวกหมอลำซิ่ง ลำเรื่องต่อกลอน ระเบียบวาทะศิลป์ รุ่งทิวาอำนวยศิลป์ ฯลฯ บันทึกการแสดงสดแบบนี้ไม่ต้องโปรโมทอะไร มันมีตลาดอยู่แล้ววางปุ๊บก็ขายได้ ยอดการขายมันมากเพราะมีการบันทึกการแสดงสดแบบนี้ตลอด ค่าใช้จ่ายในการบันทึก ตัดต่อ กองถ่ายลงทุนประมาณ 5 แสนบาท แค่ลิขสิทธิ์เพลงก็ 3 แสนแล้ว  มันแปลกแต่คุ้นเคย  มันเข้าได้กับคนซื้อ การบันทึกก็ใช้เวลาไม่นาน ผมทำงานแบบนี้มา 10 กว่าปีแล้ว ยุคแรกๆ จะเป็นหมอลำ วงแรกที่บันทึกคือวง ”สุมาลีศรีวิชัย“ เป็นลูกศิษย์แม่ราตรี ศรีวิไล ประมาณปี 2536 เมื่อก่อนบันทึกลงวิดีโอ ซึ่งราคาแพง บางบ้านก็ไม่มีเครื่องเล่น ตอนนั้นบ้านไหนมีเครื่องเล่นวิดีโอถือว่ารวย ช่วงที่ผมมาทำเป็นช่วงที่เครื่องเล่นวิดีโอมันถูกลงแล้ว มาตอนหลังมีค่ายเพลงหันมาจับตรงนี้กันเยอะแล้ว”