กวนเพลงให้น้ำใส - แกรนด์ปา เอลเลียต เพลงจากนักดนตรีข้างถนน | คมชัดลึก

 ในบรรยากาศที่หลายคนกินนอนอยู่บนท้องถนน ทำให้ผมนึกถึง “คนจรจัด” อัจฉริยะ ในหนังเรื่อง “โซโลอิสต์” (Soloist) ขึ้นมาตะหงิดๆ หนังเรื่องนี้สร้างเมื่อ 2 ปีก่อน อาจจะไม่โด่งดังเป็นที่รู้จักมากนัก แต่มีบางแง่มุมที่น่าสนใจ โดยเฉพาะคนที่ชอบเรื่องดนตรี

 โซโลอิสต์ กำกับโดย โจ ไรท์ แสดงนำโดย เจมี ฟ็อกซ์ ซึ่งเคยโด่งดังอย่างมากจากการรับบทเป็น เรย์ ชาร์ลส์ ในเรื่อง “เรย์” (Ray) คราวนี้ เขารับบทเป็นนักดนตรีอีกครั้ง ในฐานะมือเชลโลที่ใช้ชีวิตแบบคนไร้บ้าน เพราะสภาพจิตที่มีปัญหา ทั้งที่มีทักษะทางดนตรีระดับสูง ถึงขั้นเคยเข้าเรียนในสถาบันดนตรีชื่อดังของโลก “จูลลิอาร์ต” มาแล้ว ส่วนนักแสดงอีกคนคือ โรเบิร์ต ดาว์นีย์ จูเนียร์ รับบทเป็นคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์ที่ค้นพบเรื่องราวความน่าสนใจของนักดนตรีดังกล่าว

 โซโลอิสต์ มีพล็อตเรื่องที่ใช้ได้ทีเดียว เพราะสร้างจากเรื่องจริง แต่ตัวหนังกลับมีข้อด้อยในหลายๆ ด้าน โดยเฉพาะการใช้ภาษาหนังเพื่อสื่อให้เห็นถึงความซับซ้อนทางจิตใจของนักเชลโลข้างถนนคนนี้ ซึ่งไม่ช่วยให้ผู้ชมคล้อยตามมากนัก

 นอกจากหนังเกี่ยวกับนักดนตรีข้างถนนแล้ว เมื่อเร็วๆ นี้ยังมีผลงานเดี่ยวของ แกรนด์ปา เอลเลียต (Grandpa Eliott) ชุด “ชูการ์ สวีท” (Sugar Sweet) ที่ผลิตออกขายเมื่อช่วงปลายปีที่ผ่านมา

 แกรนด์ปา เอลเลียต เป็นที่รู้จักในระดับโลก จากเพลงร้อง สแตนด์ บาย มี (Stand By Me) ในอัลบั้ม “เพลย์อิง ฟอร์ เชนจ์” ซึ่งเป็นอัลบั้มที่รวบรวมความร่วมมือของนักดนตรีจากทั่วทุกมุมโลกภายใต้โครงการเฉพาะกิจ ที่ระดมทุนเพื่องานการกุศล

 ด้วยสุ้มเสียงเฉพาะตัว การถ่ายทอดจากจิตวิญญาณภายใน ผนวกกับเรื่องราวของ แกรนด์ปา เอลเลียต นักดนตรีข้างถนนแห่งเมืองนิวออร์ลีนส์ ทำให้นักดนตรีอาวุโสคนนี้เป็นที่สนอกสนใจจากนักฟังอย่างกว้างขวาง กระทั่งนำมาสู่การผลิตงานเดี่ยวของเขาโดยเฉพาะ

 “ชูการ์ สวีท” เป็นอัลบั้มรวมเพลงเก่าที่มีเนื้อหาด้านดี อิงกลิ่นอายบลูส์ และสำเนียงท้องถิ่นแห่งหลุยเซียนา นิวออร์ลีนส์ โดย แกรนด์ปา เอลเลียต ไม่ทำให้เราผิดหวังแต่อย่างใด ทุกถ้อยคำร้องที่ถ่ายทอดออกมาเต็มด้วยความรู้สึก เช่นเดียวกันกับเสียงฮาร์มอนิกาที่ดังกังวานราวออกมาจากก้นบึ้งของจิตใจ

 งานนี้ แกรนด์ปา มีนักดนตรีแบ็กอัพแบบเต็มชุด ทั้งริธึ่มเซกชั่น ฮอร์นเซ็กชั่น และกลุ่มนักร้องคอรัส เปิดด้วย “เอนท์ นอธิง ยู แคน ดู” เพลงเก่าที่หลายคนคุ้นกับเวอร์ชั่นของ แวน มอร์ริสัน หรือไม่ก็ บ็อบบี้ บลู แบลนด์ ทว่า ในเวอร์ชั่นของ แกรนด์ปา เป็นจังหวะสดใสสนุกสนาน

 ตามด้วย “ดิส ลิตเติล ไลท์ ออฟ มายน์” ซึ่งน่าจะเป็นไฮไลท์ของอัลบั้ม กับเพลงเก่าที่ขับขานมาตั้งแต่เป็นเพลงกอสเปลโบราณ หากเรียบเรียงใหม่ให้มีสีสันร่วมสมัย ส่วน “ชูการ์ สวีท” ไตเติลแทร็กเป็นจังหวะเต้นรำที่เรียบง่ายแต่งดงาม

 “เบบี, วอท ยู วอนท์ มี ดู” เพลงเก่าของ จิมมี รีด บนจังหวะชัฟเฟิลบลูส์ที่เข้มข้นไปอีกแบบ ตามด้วย “วี กอนนา เมค อิท” เพลงจังหวะปานกลางที่มีภาคเครื่องเป่าและคอรัสมาเสริมอย่างเต็มอิ่ม

 “แชร์ ยัวร์ เลิฟ วิธ มี” เป็นโซลซึ้งๆ ต่อเนื่องด้วย “อนาเธอร์ แซทเธอร์เดย์ ไนท์” เพลงเก่าของ แซม คุก เมื่อปี 63 ที่ฟังแล้วอาจจะรู้สึกด้อยกว่าเพลงอื่นๆ ในอัลบั้ม เพราะอิทธิพลของ แซม คุก ยังอบอวลในบรรยากาศ

 คุณตา แกรนด์ปา นำเสนอเสียงฮาร์มอนิกาเปลือยๆ ในอินโทรนำเข้า “แฟนนี เม” ไฮไลท์ของเพลงนี้ยังอยู่ที่เสียงกีตาร์ของ เคบโม ก่อนจะปิดท้ายอย่างซึ้งๆ ด้วย “พลีส คัม โฮม ฟอร์ คริสต์มาส” เนื่องในวาระที่อัลบั้มนี้ออกในช่วงเวลานั้นพอดี

 ระหว่างเขียนต้นฉบับชิ้นนี้ ผมไม่แน่ใจว่า ช่วงสงกรานต์นี้ จะมีใครบนท้องถนนเดินทางกลับบ้านกันหรือไม่ แต่อย่างน้อยๆ เสียงร้องของนักดนตรีข้างถนนคนนี้ที่กำลังกังวานขึ้นในใจผม ช่างสอดรับกับช่วงเวลาเทศกาลแห่งการคืนสู่บ้านเกิดพอดี

 ขอให้เดินทางด้วยความสวัสดิภาพกันทุกคนครับ

ศิลปิน : แกรนด์ปา เอลเลียต
ผลงาน : ชูการ์ สวีท
สังกัด : เพลย์ฟอร์เชนจ์ / ยูนิเวอร์ซัล
ภาพรวม : อัลบั้มเพลงร้องเนื้อหาดี โดยศิลปินอาวุโส กับภาคดนตรีอิงกลิ่นอายบลูส์ โฟล์ก และสำเนียงท้องถิ่นแห่งหลุยเซียนา
คำแนะนำสุดท้าย : ฟังเพลินฟังนาน

"อนันต์ ลือประดิษฐ์"