สุดซึ้ง เปิดคำอาลัย "เอ ศุภชัย" ถึง "แตงโม" เล่าเจอกันครั้งแรก ตอนที่ลำบาก

สำหรับพิธีไว้อาลัย "แตงโม นิดา" เมื่อวานนี้ 11 มีนาคม 2565 (วันแรก) มีเพื่อนทั้งในและวงการบันเทิง  รวมถึงแฟนคลับ เดินทางมาร่วมงานกันอย่างคับคั่ง ท่ามกลางบรรยากาศดอกไม้สีขาวสีชมพู และลูกโป่งที่แตงโมชอบ 

โดย "เอ ศุภชัย" ได้กล่าวคำอาลัย เป็นครั้งสุดท้ายว่า พี่เอทราบดีว่าเรามีจุดประสงค์เดียวกันคือเรารักน้องโม เรามีความรู้สึกเดียวกันถึงการสูญเสียดวงใจของพวกเราไป พี่เอไม่อยากมาพูดในวันนี้เลย เพราะรู้สึกว่าหัวใจเราอ่อนแอมากๆ แต่น้องโมเคยพูดว่าถ้ามีงานสำคัญ ขอให้พี่เอมากล่าวอะไรให้โมบ้าง พี่เอก็ขอเล่าเรื่องที่เจอกับเด็กผู้หญิงคนนี้ ว่าทำไมพี่เอถึงผูกพันกับแตงโม ทั้งที่ไม่ได้เป็นเด็กในสังกัดเราด้วยซ้ำ 

แต่พี่เอจะเล่าสมัยเจอน้องโมครั้งแรก น้องโมเล่นละครกับช่อง 7 อยู่ในการดูแลของพี่วุฒิเพื่อนสนิทพี่เอ ตอนนั้นพี่เอยังไม่มีเงิน  ยังไม่มีรายได้เยอะอะไรเลย เราก็ลำบากกันมา  กินข้าวจานละ 15-20 บาทหน้ารามฯ เมื่อก่อนพี่เอมาจากใต้ อยากกินอาหารใต้ก็ไปบ้านพี่วุฒิซอยรามคำแหง 29 แล้วแวะกินอาหารใต้ด้วยกัน พี่เอจะได้กินผัดสะตอ เราอยู่กันมาตอนที่เราเหนื่อยด้วยกัน และเดินทางมาถึงจุดๆ หนึ่ง มีโอกาสได้ดูแลน้อง 

ทุกวันเกิดเราจะเจอกันทุกปี เรารู้สึกว่าเป็นอะไรที่ผูกพัน สิ่งที่น้องโมทำให้เราเห็นคือ น้องโมเหมือนหนังสือเล่มหนึ่ง ทุกหน้าที่เราเปิดมันจะมีสิ่งที่สอนชีวิต สอนทุกอย่างให้กับชีวิต มันเป็นบทเรียนที่สอนว่า ทำแบบนี้จะต้องมีแบบนี้ เราไม่ต้องอ่านหนังสือสอนธรรมอะไรเลย

เราดูชีวิตน้องโมสอนแม้กระทั่งความกตัญญูกับพ่อแม่ กับทุกคน คนรอบข้าง กับป้า มีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้ม น้องโมเป็นคนตลก จะพูดเรื่องขำๆ เจอพี่เอจะชอบแซวตลอด วันนี้พี่เอจะใส่หมวกมาเพราะจะชอบแซวตลอดว่า ดูแม่กูใส่หมวกสิ ดูหมวกแม่สิคะ  ถ้าน้องโมอยู่ใกล้ ๆ ก็คงแซวอยู่ค่ะ พี่เอคิดถึงอยากบอกหลาย ๆ อย่างมากตอนนี้ว่า สูญเสียน้องที่รักยิ่งคนนี้ไป สิ่งที่พี่เอจำได้คือความดี ความจริง ความตรงไปตรงมา เราทุกคนคงคิดเหมือนกันอยากกอดน้องอีกสักครั้ง

พี่เอแต่งกลอนมาเยอะมากเลยค่ะ  อยากอ่านให้ทุกท่านฟัง แต่ขอเลือกมาหนึ่งบท เรามากอดน้องพร้อมกันพี่เอขอฝากกลอนบทนี้ให้น้องโม 

กอดยังจะอบอุ่นหนุนเต็มกอด

รักตลอดตรึงใจไม่คลายหย่อน

ความคิดถึงส่งถึงกันไม่สั่นคลอน

นิรันดรอสงไขยไม่ลางเลือน

ลมยังพัดรักพี่ไปที่น้อง

ดาวยังส่องลอยเด่นไปเป็นเพื่อน

ธารยังใสไหลรวมอิ่มจึงติดเตือน

ไม่คลาดเคลื่อนเดือนปีไม่มีคลาย

ยังงดงามสดใสในความฝัน

นิจนิรันดร์มั่นรักสมัครสมาน

ยังส่องแสงส่องฟ้าดาราราย

แม้ชีพวายใจยังชิดคิดถึงนะคะน้องโม

พี่เอก็เชื่อว่าทุกคนคิดถึงโมเหมือนกันขอบคุณมาก ๆ ค่ะ (เสียงนั่นเครือ)