น่าสงสัย พบรอยข่วนที่แขน "ไฮโซปอ" แถมมีพฤติกรรมกดดันสื่อให้ลบภาพ

โดนจับผิดกันสนั่น สำหรับเพื่อน 5 คนของ "แตงโม นิดา" เมื่อวานนี้ 28 กุมภาพันธ์ เพื่อน 4 คน "แซน-กระติก-จ๊อบ-ปอ" เดินทางไปออกรายการโหนกระแส แต่ไร้เงา "โรเบิร์ต" ทำให้ถูกสงสัยหายไปไหนทำไมไม่มา แม้ว่าเพื่อนจะบอกว่ารักษาตัวที่โรงพยาบาลเพราะเครียดก็ตาม แต่ก็มีพฤติกรรมหลายอย่างที่น่าสงสัย 

ในขณะที่วันนี้ "จ๊อบ" แม้ว่าจะเคลียร์ประเด็นเรื่องเสื้อขา-ภาพก้มๆเงยๆท้ายเรือแล้ว แต่ก็ยังมีประเด็นที่น่าสงสัยคือ มีรอยช้ำที่รักแร้ กับรอยข่วนที่คอ พอถูกนักข่าวถามมีอาการไม่พอใจ ทำร้ายร่างกายนักข่าว แถมบอกให้ "ปอ" กดดันนักข่าวลบภาพ ซึ่งในวันเดียวกัน "แซน" ภายหลังการสาธิตท่าของ "แตงโม" ก่อนตกน้ำ สังเกตได้ว่าที่บริเวณข้อมือมีรอยช้ำ ลักษณะคล้ายแผล ล่าสุดหวยออกที่ "ไฮโซปอ" ถูกจับผิดภาพใส่เสื้อยืดสีดำ ขณะกำลังให้สัมภาษณ์กับสื่อมวลชน พบมีรอยข่วนที่แขน 

สำหรับความสัมพันธ์ของ "ปอ" กับ "แตงโม" นั้น ปอให้สัมภาษณ์ผ่านรายการโหนกระแสเมื่อวานว่า "ผมเป็นเพื่อนกับคุณแตงโม ตั้งแต่อายุประมาณ 16 ปี ตอนนั้นผมเริ่มเข้าวงการโมเดลลิ่ง คุณแตงโมกับผมเป็นเพื่อนที่อยู่ในสังกัดโมเดลลิ่งเดียวกัน เวลาไปแคสติ้งงาน สมัยก่อนไปนั่งรอ ก็คุยกันทำให้เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เรารู้จักและเป็นเพื่อนกัน และไม่เคยจีบครับ สรรพนามที่เรียกกันคือมึงกู" 

"เหตุการณ์วันนั้น เริ่มต้นจากผมกับกระติกเป็นเพื่อนกันอยู่แล้ว เราเป็นเพื่อนกันในเฟซบุ๊ก กระติกเขาโพสต์โน่นนี่เราก็มาคอมเมนต์ เราก็ทักกระติกไปในไลน์ ผมก็บอกว่าว่างๆ ชวนเพื่อนเก่ามาเจอกันหน่อย ไม่ได้เจอนานแล้ว กระติกบอกว่าเดี๋ยวไปก่อวอร์ดก่อน หลังจากนั้นกระติกก็มาบอกผมว่ามีใครบ้าง ตอนนั้นมี 4 คน กระติก แข โม และเพื่อนอีกคนชื่อน้อยโหน่ง 4 ท่านนี้ นี่คือจุดเริ่มต้น แต่หลังจากนั้น ก่อนวันที่เราจะไป กระติกบอกว่าเพื่อนชื่อแข ซึ่งไม่ใช่รัศมีแข เป็นเพื่อนผู้หญิง  แต่แขเขาบอกว่ามาไม่ได้ ติดงานอยู่เชียงใหม่ ติกบอกว่างั้นชวนแซนมาแทนนะ ก็สรุปว่ามี 4 ท่าน (เปิดไลน์ที่คุยกับกระติก) ส่วนประเด็นรับงานเอนฯ ตัดทิ้งได้เลย"

"ที่แรกเราไปเติมน้ำมันที่ห่างจากเอ็นบีซีสัก 15 นาที หลังจากนั้นมารับคุณแซน และไปทานอาหารกัน หลังทานอาหารไปถึงสัก 6 โมงครึ่ง เราทานอาหารเสร็จสักสองทุ่มกว่า ก็กลับมาสะพานพระราม 8 (ดื่มไหม?) ดื่มครับ ขาไปเราดื่มแชมเปญ ขากลับอยู่ที่ร้านอาหาร เราดื่มไวน์ 1 ขวด ขากลับเราดื่มไวน์"

"ผมไม่ได้บอกให้ทุกคนใส่ชูชีพ แต่เรือผมมีชูชีพเยอะเลย อยู่ในที่เก็บเรือ แต่เรียนตรงๆ พอลงไปก็ถ่ายรูปทุกอิริยาบถ ตั้งแต่สตาร์ทยันมืดก็ถ่าย ยังพูดว่าสว่างหรือมืดทำอะไรพวกเธอไม่ได้เลยนะ ผมก็ยอมรับผิดว่าผมไม่ได้กำกับอย่างดี ผมยอมรับกับความผิดพลาดเรื่องนี้ ถ้าวันนั้นผมไมได้ชวนกระติกให้มานั่งเรือ ให้มากินข้าว เหตุการณ์ต่างๆ คงไม่เกิดขึ้น วันนี้ผมรู้สึกผิด ผมรู้สึกเสียใจ กับการที่ผมชวนเพื่อนเก่ามากินข้าว" 

"ถ้าคุณกำลังเจตนาเจอเพื่อนเก่าที่ไมได้เจอนานมากเป็น 10 ปี ไปกินข้าวกัน ตลอดระยะเวลา 2 ชั่วโมงมีความสุข คุณกำลังฟินกับบรรยากาศ หันกลับมาเพื่อนคุณหายไปแล้ว ไม่ผิดครับที่หลายคนบอกว่าเสียใจจริงมั้ย แสดงจริงมั้ย ถ้าคุณไม่เจอกับตัวเอง ผมมั่นใจคงไม่มีใครรู้สึกถึงความรู้สึกนี้ ความรู้สึกมันวับแล้วโลกเปลี่ยน วันนี้หลับตาก็เห็นหน้าโม นอนก็นอนไม่หลับ แถมถูกสังคมตีตราว่าเป็นฆาตกร ผมเครียดมาก"

"ไม่มีอะไรที่มีสัญญาณเลยว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น (เห็นไหมโมเดินไปทางไหน?) ไม่เห็นเลยครับ จุดที่นั่งเรือสบายที่สุดคือหัวเรือ เรายืนข้างหน้าแล้วดูวิวกับลม และฟังเพลง ฟิลลิ่งความรู้สึกตอนนั้น เรามองไปข้างหน้าอย่างเดียว (คุณอยู่ข้างๆ พวงมาลัย โมถ่ายรูปอยู่ข้างหน้า เขาเดินย้อนกลับไปด้านหลัง คุณไม่เห็นเหรอ?) ไม่เห็นครับ ช่วงโมถ่ายพูดตรงๆ เราไม่ได้มอง ตอนโมเดินสวน ผมก็มองบรรยากาศเพลินๆ โมก็ไม่ใช่คนตัวใหญ่ ผมอยู่ด้านซ้าย เขาเดินผ่านไปผมไม่เห็นจริงๆ"

"เหตุเกิด 4 ทุ่มกว่า จากที่หาถึงตี 1 กว่าๆ ที่อยู่บนเรือ หลังจากนั้นกระติก ก็ยังยู่ที่เอ็นบีซี ซึ่งคือท่าเรือ เทียบท่า 2 ครั้งครับ ครั้งแรกหลังหาไม่เจอ เทียบท่าประมาณชม.นึง ระหว่างเกิดเหตุ หลังจ๊อบตะโกนว่ามีคนตกน้ำ เราวนกลับมาดู สิ่งแรกที่เราทำ เราเร่งค้นหาในพื้นที่ละแวกตรงนั้น พอเร่งค้นหา จ๊อบอยู่หัวเรือ เบิร์ตอยู่ช่วงหัวเรือ ช่วยกันหา ผมขับวน เป็นวงกลมบ้าง ซิกแซกบ้าง สิ่งที่ได้ยินข้างๆ ตลอด คือแซนบอกว่าตอนนี้กำลังจะมีเรือออกมา 4 ลำ ประสาน 191 แล้ว ประสานเพื่อนๆ ใครอยู่ใกล้ๆ ช่วยออกมา เขาสองคนประสานคนเยอะมาก ส่วนผมท่าเรือเอ็นบีซี ก็บอกเบียร์เอาเรือออกเดี๋ยวนี้ เพื่อนพี่คนตกน้ำ เบียร์ออกมาพร้อมบอล เจ็ตสกีช่วยกันค้นหาและบอกว่าเกิดเหตุอะไร ระหว่างนั้นจ๊อบออกไปกับเจ็ตสกีช่วยหาด้วย รอบแรกมาหนึ่งลำก่อน แต่หนึ่งลำไม่พอ เลยกลับไปเอามาอีก" 

"ในเรือมีห้องน้ำครับ ทำไมแตงโมไม่เข้า ผมตอบไม่ได้ ผมไม่ทราบว่าโมรู้ไหม เพราะไม่ได้พูดว่าในเรือมีห้องน้ำ ถ้าคนเคยนั่งเรือประเภทนี้จะรู้ อย่างคุณแซนขี้นมาจะรู้ เพราะมันเหมือนห้องเก็บของ ผมเปิดฝา แซนก็ถามว่ามีชักโครกด้วยเหรอ ห้องน้ำเข้าได้แต่มีของในห้องน้ำ ถ้าจะใช้ห้องน้ำต้องมูฟของก่อนถึงเข้าได้"

"ที่กระติกบอกว่าจะกลับขึ้นเรือแต่เรือไม่อยู่แล้ว จริงๆ ไม่ใช่ ระหว่างที่อยู่บนเรือ มีผม จ๊อบ แซน ก่อนกระติกให้จอดเพื่อขอเข้าห้องน้ำ ผมบอกว่าเราหากันเหมือนคนบ้า เราวนแล้วก็ตะโกนอยู่ลำเดียว โมๆๆ  ไม่หยุดเลย จนกระติกบอกว่าปอไม่ไหวแล้ว ต้องให้เทียบท่า พอเทียบท่า ตอนนั้นคนเยอะมาก กระติกก็ไปเข้าห้องน้ำ พอกระติกจะกลับ เบิร์ตบอกว่าตอนนี้ทีมงานมากันเยอะแล้ว เราก็เดินกลับมาลำบาก เพราะคนรุมเต็มเลย" 

"ณ เหตุการณ์ตอนนั้น ถามว่าเรากลับเพราะอะไร เราหาตั้งแต่สี่ทุ่มกว่าๆ จนเหตุการณ์ที่เราเริ่มกลับคือตี 1 ตอนนั้นผมมีทีมของผมที่เอ็นบีซี และบีมศรัณยูช่วยกันหา เราก็หาเผื่อมีการลอยมาที่เอ็นบีซี แมสเสจที่คุยกับกระติก เขาบอกว่าของๆ โมอยู่กับติก มือถือโมอยู่กับติก ถ้าปาฏิหาริย์เกิดขึ้นคือโมรอด เชื่อว่าที่เดียวที่โมจะติดต่อติกคืออยู่ที่บ้าน ฉะนั้นติกขอกลับบ้านเผื่อไปเจอโม ระหว่างนั้นเริ่มมีข่าวออกมาเยอะมาก มาถึงตอนเช้าพวกเราไมได้นอน เราคุยกันว่าเราทำแบบนี้ เราไปช่วยกันหาโม สิ่งที่ผมทำได้คือน้องผมชื่อแชมป์ เอาเรือออก ทีมงานแชมป์ที่มีเจ็ตสกีสามารถลงได้ เราลงเต็มที่ เราเตรียมข้อมูลว่าจะเอาเรื่องจริงทั้งหมดมาให้กับทางตร. เช้าวันนั้นก็ให้พี่ชื่อเอ็ม ติดต่อผู้กำกับว่าเราจะเข้ามาให้ปากคำ กลุ่มนึงลงพื้นที่พร้อมทีมงาน ตอนนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะท่าเรือที่เราเอาเรือลงได้เลยคือปิด แต่เราทำเต็มที่ เราไม่ได้หยุดที่จะกลับบ้าน เราลงพื้นที่ อีกส่วนนึงเราช็อกมาก ถามผมวันนี้หลับตาผมยังนอนไม่หลับ ยังเห็นหน้าโมอยู่ตลอด เป็นเรื่องที่ผมเชื่อมั่นว่าถ้าใครไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้ในชีวิต คุณไม่มีทางเข้าใจ"