"ทิดสมปอง" ขอก้าวข้ามทุกดราม่า โอดวงการบันเทิงก็อยู่ยากบางอารมณ์

ถึงขั้นเรียกได้ว่าใช้ชีวิตยากตั้งแต่เข้าวงการเต็มตัว ชิมลางงานในวงการมากขึ้น สำหรับ "ทิดสมปอง" หรือ "แม่ปอง" อดีต "พระมหาสมปอง" และออกปากกับสื่อมวลชนที่ไปรอสัมภาษณ์เลยว่า บางที ก็รู็สึกว่ายากเหมือนกันสำหรับการเดินบนเส้นทางสายนี้ 

ทิดสมปองบอกว่า  “มันก็บางอารมณ์ครับ ผมว่าไม่สำบากหรอกครับ ผมว่านักข่าวน่ารัก ผมว่าวงการบันเทิงน่ารัก วงการบันเทิงคือสร้างความสุขให้คนมันอาจจะมีช่วงนี้เงียบจังเลย เป็นข่าวหน่อยไหม ผมอยากจะตอบคำถามจริงๆมากกว่าก็มีคนพยายามเซ็ทให้ผมตอบแบบดาราจะใช้ว่ายุคเก่ายุคกลางก็ไม่เชิง ผมอยากตอบความจริงว่าผมรู้สึกยังไง ผมชื่นชมใคร วันที่โพสต์ก็รู้สึกว่าบางวันมันต้องการกำลังใจ พอเรามีกำลังใจก็ให้กำลังใจคนอื่น ถ้าเราอ่อนแอคนอื่นก็เฟลไปด้วย ตัวเองก็อยากมีความสุข ไม่ใช่ว่าตัวเองฝืนยิ้มข้างหลังนี้เละเทะมากเลย ผมอยากให้เป็นหน้าฉากคุณภาพหลังฉากคุณธรรม ผมว่าวงการบันเทิงน่ารัก มีข่าวผมก็ชอบปล่อยข่าว”
และยังพูดติดตลกด้วยว่า  “ลำบากเรื่องพื้นฐาน ผมใส่เสื้อสูทอะไรก็ไม่เป็นผมเป็นคนบ้านนอกครับ ผมเป็นคนโคราช ชัยภูมิ มาอยู่กรุงเทพเข้านั้นเข้านี้ต้องเป็นรองเท้าผ้าใบ ผมชอบใส่รองเท้าแตะ แต่มันเป็นความลำบากเรื่องเล็กๆ”

ในโซเชียลก็มีด้านลบเยอะ ก้าวผ่านยังไงช่วงแรกๆ
“หลวงพ่อพุทธทาสบอกไว้ ถือสาเป็นหน้าตาย ส่วนน้องผม (ทิดไพรวัลย์) กล่าวไว้ อย่าให้ค่าคนที่ว่าเรา อย่าด้อยค่าคนที่ว่าเรา แต่ก็อย่าให้คุณค่ากับคำพูดเหล่านั้น ผมว่าเป็นอาชีพอาจจะมีอาชีพรับจ้างด่า ด่าเสร็จก็ไปรับ300 เอาไปเลี้ยงลูกเลี้ยงเมียเขา ผมว่าเป็นหน้าที่เขาแหละหรือคนที่ไม่ชอบเรา คือกูไม่ชอบหน้ามึง ถ้าให้ไปชมมึงก็ฝืนใจไหม ด่าซะหน่อยผมว่ามันเป็นสิทธิพื้นฐานที่เขาจะว่าที่เขาจะอะไร ผมว่าคนที่ไม่ชอบเราด่าปกติ แต่คนรักเราเริ่มด่าเราไม่ปกติ วันที่ผมกลางๆหน่อยแล้วเขาก็เตือน เริ่มมีคำหยาบเขาก็เตือน ผมจะไปการเมืองไม่อยากให้ไปเขาก็เตือน ผมน่าจะรักลูกเพจมากครับเพราะว่า เซฟ เราปกป้องเรา ช่วยเรา ให้กำลังใจ ซื้อของเรา เราทำธุรกิจก็พวกเขาทั้งนั้นทั้งๆที่เขาก็ฐานะปานกลางไปถึงคนชั้นล่างเหมือนผม ผมลูกชาวไร้ชาวนาครับ”

เตรียมใจรับไว้ 
“ผมสอนคนอื่นบ่อยครับ มีสรรเสริญแล้วก็มีนินทา มันโดนอยู่แล้วครับ คุณต้นหอม ศกุนตลา บอกยังอีกเยอะ ยังมีอีกเยอะที่รออยู่หมายถึงว่าที่เราเจอนิดๆหน่อยๆอย่าเพิ่งไปท้อแท้ เราต้องเจออะไรอีกเยอะครับ เพราะฉะนั้นธรรมดามากๆ รับมือได้ครับ”

ปล่อยผ่านทุกดราม่า
“อันไหนเป็นประโยชน์ก็รับมาปรับปรุงครับ เช่นเรื่องคำพูดหยาบคายมีเด็กฟังเยอะ ส่วนมากที่ด่าไม่ต้องเป็นโซเชียลครับ พี่สาวผม พี่หนุ่ม กรรชัย พี่ชายผม คนที่รักผม ทีมงาน ว่าห้ามแตะตัวผู้หญิง ผมไม่คิดอะไรกับผู้หญิงที่ผมกล้าแตะ หรือหลานเด็กๆที่มาร่วมแสดง ผมไม่ได้คิดเรื่องเช็ก ผมน้อยใจเวลาเขาเขียนว่าอย่าจับมือผู้หญิง เฮ้ย ฝรั่งจับมือกันต้องได้กันเหรอ ผมไม่ได้คิดอะไรกับใครเลยนะ ถ้าผมจับคือผมต้องอยากมีอะไรกับเขาเหรอ จิตใจคุณต่ำขนาดนั้นเลยเหรอ ผมถามทีมงาน ผมก็งงแต่ก็โอเค ผมไม่จับก็ได้ ผมไม่ได้คิดอะไรเลย แต่พวกคุณคิดเหรอ ผมรู้สึกว่าไม่ได้คิดไงถึงได้กล้าทำ ถ้าผมไม่จับผมเริ่มคิดแล้ว คือถ้าผมคิดอะไรกับใครผมจะไม่กล้าใกล้ ผมจะเขิน ผมจะอาย ไม่กล้ามองด้วยซ้ำ แต่ถ้าสังคมคิดว่ามันละลาบละล้วงแล้วบวชมาคนถึงคิดก็คงประมาณ 3 เดือน คนถึงลืมเพราะผมยังเผลอเจริญพร โยม เขาก็หลงพระอาจารย์อยู่ ก็เข้าใจครับฉะนั้นอันไหนไม่ดีก็ปรับปรุงแก้ไข”

คอมเมนต์ที่แรงๆจะฟ้องไหม
“ไม่ครับ ไกล่เกลี่ยได้ไกล่เกลี่ยคุยกันได้คุยกันปล่อยผ่านได้ปล่อยผ่าน อาจจะเป็นใครก็ได้ที่พิมพ์มาด่าซึ่งเราไม่ควรเสียเวลาเอาหินขว้างหมาที่เห่าระหว่างทางเราก็ไม่ถึงเป้าหมาย อาจจะไม่ได้ถึงหมาอาจจะเป็นเสือ สิงโตก็ได้ที่อยากจะขู่เราหน่อย อย่างที่บอกอันไหนจริง ไม่ดีควรปรับปรุงแก้ไข้ อันไหนไม่จริงก็แค่ปล่อยผ่าน ผมสนุกนะกับการที่โพสต์แล้วได้กำลังใจ ผมทำงานจนเสียงแหบ ตอนแรกผมสึกผมคิดว่าจะอยู่เงียบๆ ปิดโซเชียลหมดเลยทิ้งโทรศัพท์เพราะผมน่าจะโดนด่าแน่ๆ นั่งคุยกับแม่ ใช้ชีวิตแบบพอเพียง เพราะคิดว่าเราไม่น่าจะมีงานแต่พอออกมานักข่าวไปทำข่าวตั้งแต่วันสึก ผมทำอะไรเป็นประเด็น ผมเคยขำว่าผมมานั่งแถลงข่าวแบบนี้ตอนสึก ซึ่งผมก็ขำตัวเองว่าใครจะมา แต่ก็มากันทั้งตอนสึกและวันนี้ ถือว่าเยอะสำหรับผม ผมว่าทุกอย่างเป็นบวก แล้วก็เราปรับได้เมื่อวานก็ติวน้องไพรวัลย์ไปเราอยู่ในโลกของโซเชียล อยู่ในโลกบันเทิง ใช่ เรามีความเป็นตัวเองแต่ว่าเรามาได้เพราะโซเชียลนะ ฉะนั้นผมอยากให้ความสำคัญกับคำเตือนอะไรที่มันมากไปก็ได้ แต่ว่าเราเข้าใจน้องเราว่าสไตล์น้องเราเป็นยังไง บางอย่างที่พวกคุณคิดว่าไม่มีอะไรแต่พวกคุณคิดว่ามี”

ได้มีการคุยอะไรกัน 
“คุย เมื่อวานต่อหน้าพี่เป็ด เชิญยิ้ม โน้ต เชิญยิ้ม ผมเป็นคนที่คิดอะไรแล้วอยากจะพูดเลย ผมไม่ชอบเห็นความล้มเหลวของคน ผมจะไม่ดีใจหรือสะใจที่น้องผมโดนด่าหรือผมโดนด่า หรือคนนี้ด้อยค่าคนนี้ ผมว่าวงการบันเทิงเราปล่อยให้หลายคนไม่มีงานจนเป็นโรคซึมเศร้าไม่มีข้าวกิน ลำบากผมไปเจอศิลปินแห่งชาติ อยู่พอดีๆ ถ้าหนังเรื่องดีประสบความสำเร็จผมจะซื้อบ้านให้ท่าน 3-5 ล้าน ทำวิวให้ท่านแต่งเพลงให้ค่ายผม สมปองมิวสิค ฉะนั้นเราชื่นชมเขาเวลาออกงาน ผมอยากรวยเพื่อช่วยคนถ้าหนังผมเพลงผมธุรกิจผมทำให้ผมรวยผมอยากรวยเพื่อช่วยคน มาช่วยกันทำให้คนมีความสุข บางเรื่องก็ปล่อยผ่านครับ อันไหนเป็นประโยชน์ก็รับมาปฏิบัติครับ”