ศิลป์แห่งแผ่นดิน - “รอยพระพุทธบาท วัดเขาแก้ว” | คมชัดลึก

 อ.พยุหะคีรี เป็นเมืองเล็กๆ ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ที่เป็น “ทางผ่าน” ของกองทัพ ตั้งแต่ครั้งสมัยอยุธยา ปัจจุบันก็เป็นทางผ่านที่ผู้คนที่เดินทางสู่ภาคเหนือไม่ค่อยแวะเยือน นอกจากบรรดานักชิมที่แวะกินอาหาร “ปลาแม่น้ำ” แวะกินก๋วยเตี๋ยวเนื้อตรงสี่แยก 2 ร้านดัง ทางฝั่งซ้ายและขวาของสายเอเชีย ในตัวตลาดนั้นออกจะเงียบเหงา แต่ถนนสายเล็กๆ ก็นับว่าน่าเดิน โดยเฉพาะผู้สนใจพระเครื่อง พระบูชา และเทวรูป เช่น พระพิฆเนศ เป็นต้น

 ชาวพยุหะฯ ส่วนใหญ่มีอาชีพเกษตรกรรม ทำนาข้าวเป็นหลัก มีปลูกพืชไร่ เช่น อ้อยบ้างในบางพื้นที่ตามเชิงเขาเตี้ยๆ อาณาบริเวณนี้เป็นถิ่นพ่อเพลงแม่เพลงพื้นบ้าน “เต้นกำรำเคียว” ปัจจุบันยังพอหลงเหลือร่องรอยให้สืบค้น

 วัดเขาแก้ว ตั้งอยู่เชิงเขา มีมณฑป “พระพุทธบาทจำลอง” อยู่บนเนินเตี้ยๆ ตั้งแต่ยุคทวารวดี พุทธศตวรรษที่ 16-17 สร้างด้วยหินแกรนิตสีเขียว ในปี พ.ศ.2429 ได้มีการสร้างทับของเดิม ทำด้วยโลหะ กว้าง 0.50 เมตร ยาว 1.70 เมตร อยู่บนฐานปูนปั้น บัวคว่ำบัวหงาย ปิดทองประดับกระจก องค์มณฑปทรงจตุรัส กว้าง 5 เมตร พระครูนิวาสธรรมขันธ์ หรือหลวงพ่อเดิม เป็นประธานเปิด เมื่อปี พ.ศ.2461

 ปี 2508 หลวงพ่อกันได้ปฏิสังขรณ์มณฑป และสร้างวิหารขึ้นใหม่
 ปี 2518 หลวงพ่อบุญธรรม สร้างบันไดขึ้น-ลง มณฑปด้านทิศใต้
 ปี 2544 หลวงพ่อต่อได้สร้างบันไดขึ้นและลงในทางเดียวกัน ทางด้านตะวันตก พร้อมปรับปรุงภูมิทัศน์อย่างที่ปรากฏในปัจจุบัน

 แต่ก่อนวัดเขาแก้วเป็นศูนย์รวมและศูนย์กลาง ทั้งทางด้านการศึกษา วัฒนธรรมประเพณี โดยมีผู้นำที่ได้รับ “ศรัทธานุมัติ” จากประชาชน คือ พระเกจิอาจารย์ รุ่นต่อรุ่น ในยุคที่บ้านและวัด ยังเป็นหนึ่งเดียวโดยพระภิกษุในสมัยนั้นได้เป็นผู้นำการ “พัฒนา” ทั้งทางโลก และทางธรรม สร้างบ้านสร้างเมือง สร้างถนนหนทาง สร้างแหล่งน้ำ สร้างโรงเรียน ครบถ้วนทั้งการคมนาคม การศึกษา การสาธารณสุข

 มาเมืองพยุหะฯ ไหว้พระพุทธบาท วัดเขาแก้ว กินปลา กินกุ้งแม่น้ำ เดินทอดน่องชมตลาดสักหน่อย แล้วค่อยเดินทางต่อ ขอพรหลวงพ่อกัน เกจิอาจารย์แห่งวัดเขาแก้วให้คุ้มครอง น้อมนำจิตสู่ขณะภวังค์ “ตั้งสติก่อนสตาร์ท” ในช่วงเทศกาลปีใหม่ เดินทางอย่างปลอดภัย ด้วยความไม่ประมาทเทอญ

"ศักดิ์สริ มีสมสืบ"