เป็นคุ้งเป็นแคว อาทิตย์ที่ 14 พฤษภาคม 2560 | คมชัดลึก

โดย เคน สองแคว

    โรงภาพยนตร์ หรือที่เรียกกันว่า โรงหนัง ในอดีตเป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนใจที่สำคัญในแต่ละจังหวัด เพราะนอกจากจะเป็นสถานที่รวมคนทุกเพศทุกวัยที่มาแสวงหาความสุขความบันเทิงที่นอกเหนือจากเครื่องรับวิทยุโทรทัศน์ประจำบ้านแล้ว หนังไทยก็ยังเป็นบันทึกภาพเคลื่อนไหวทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญในแต่ละยุคสมัย โรงหนังบางแห่งเป็นศูนย์รวมอาหารอร่อย และมีศูนย์กลางการค้า ตลาดโต้รุ่งรายล้อมที่มีแต่ความสุขในยุคที่คนไม่มีโทรศัพท์มือถือที่มีทุกอย่างทุกเรื่อง

    สัปดาห์ที่แล้ว ผมมีเวลาว่าง ได้เข้าไปโพสต์หัวข้อในกลุ่มเฟซบุ๊กของจังหวัดบ้านเกิด คือ “พิษณุโลกบ้านเรา” ให้ช่วยกันหาข้อมูลโรงหนังเก่าๆ ก่อนยุคที่จะเข้าไปอยู่ในห้างสรรพสินค้าแบบทุกวันนี้ ปรากฏว่า ได้รับความสนใจอย่างมากมายเกินคาด หลายคนที่เข้ามาตอบบอกว่า รู้สึกมีความสุขที่ได้อ่านเรื่องราวย้อนไปสมัยเยาว์วัย

    ตอนเป็นเด็ก ผมสามารถท่องชื่อโรงหนังใน จ.อุดรธานี ที่ไปอาศัยอยู่ในช่วงสั้นๆ ได้อย่างแม่นยำ เพราะชอบลัดเลาะไปดูหนังเท่าที่เงินในกระเป๋าจะอำนวย ได้แก่โรง อัมพร-วิสต้า-เจ้าพระยา-เฉลิมรัตน์-เฉลิมวัฒนา-เฉลิมบุรี-ศรีอุดร แต่ในจังหวัดบ้านเกิดเอง กลับจำไม่ได้หมดเสียอย่างงั้น
    เมื่อตั้งหัวข้อไป ทำให้ได้ทราบว่า จังหวัดบ้านเกิดของผมมีโรงหนังไม่น้อย และแต่ละโรงมีเรื่องราวความเป็นมาน่าสนใจและมีหลายโรงชื่อไพเราะแบบไทยๆ ได้แก่ นเรศวัฒนา-โตวัฒนา- อดฟ้า (เปลี่ยนชื่อมาเป็น “ศรีพานิช”)-สำเนียงวัฒนา (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น “จักรี” “ศิวาลัย” “โอเดียน” และ “กิตติกร” ตามลำดับ ผิดถูกรอตรวจสอบข้อมูลอีกครั้ง)–เจริญผล-พิษณุโลกราม่า-ฮอลลิเดย์ มากโรงพอๆ กับอุดรธานีเลยทีเดียว

    นอกจากได้ชื่อโรงมาแล้ว ยังทราบต่อยอดคุยเรื่องบรรยากาศสมัยนั้น ราคาตั๋ว หนังที่ฉาย กิจกรรมในโรงหนัง เช่น คอนเสิร์ตวัยรุ่น การแสดงเปิดวิกข้างโรงหนัง คนวาดโปสเตอร์ คนเดินตั๋ว เช็กเกอร์หนัง นักพากย์ ฯลฯ อีกมากมายที่อ่านแล้วมีความรู้เพิ่มเติม และมีคนหลายวัยมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ที่มีรอยยิ้มให้กัน บางทีได้เห็นภาพที่ไม่คิดว่าจะเห็นอย่างเช่นที่นำมาลงไว้นี้ (ขอบคุณเจ้าของภาพ ซึ่งไม่ทราบที่มาจากต้นตอแท้จริง)
    หลังจากนั้นได้คุยกับคุณ มนัส กิ่งจันทร์ แห่งเฟซบุ๊ก “มนัส กิ่งจันทร์ ชุมทางหนังไทยในอดีต” ซึ่งเป็นนักเก็บสะสมรวบรวมเรื่องหนังไทยและวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งพี่มนัสเล่าบอกว่า เคยพยายามเก็บรวบรวมรายชื่อโรงหนังเก่าๆ ทั่วประเทศ แต่ยังไม่สำเร็จ อยากเห็นการระดมความคิดผ่านเฟซบุ๊กในแต่ละจังหวัด อำเภอทั่วประเทศ เพื่อหาข้อมูลสรุปไว้อย่างเป็นระบบเพื่อการศึกษาของคนรุ่นหลัง

    คุณมนัสยังบอกว่า ที่หอภาพยนตร์ (องค์การมหาชน) ศาลายา นครปฐม ยังมีบริการเปิดฉายหนังให้ชมฟรี สำหรับผู้สนใจเป็นหมู่คณะ ใครอยากดูหนังที่ไปถ่ายทำที่จังหวัดของตน อยากดูฟิล์มหนังเก่าๆ ที่ถ่ายทำในแต่ละจังหวัดก็มีมากมาย หรือนักร้องดาราคนไหน ญาติๆ ของเขาอยากดูหนังที่เคยแสดงก็ติดต่อกันได้ในเฟซบุ๊กดังกล่าว
    หากคุณเบื่อหน่ายกับเฟซบุ๊กที่บางทีมีแต่ไลฟ์สดที่ไม่น่าสนใจ คนอวดของอวดร่ำอวดรวย คนชอบโชว์เนื้อหนังมังสา หรือคนที่ตะบี้ตะบันขายสินค้าอย่างไร้ศิลปะและรสนิยม ลองโพสต์เรื่องโรงหนังเก่าๆ ในอดีตกันดู แล้วจะพบว่า มีคนจำนวนมากที่อยากย้อนอดีตถึงความสุขในช่วงอันสวยงามมีความสุข เข้ามาแลกเปลี่ยนข้อมูลกันอย่างแน่นอน

********