เรื่องย่อ เพลิงพระนาง ศุกร์ที่ 24 -25 26 มีนาคม | คมชัดลึก

    พิธีแต่งตั้งพระนางหน่อเจ้าหลวงจัดอย่างยิ่งใหญ่ มีแขกบ้านแขกเมืองมาหลายคน รวมถึงเจ้าน้อยอินทา เจ้าม่านฟ้าและเจ้าฟ้าเมืองมีดด้วย  ปิ่นมณีตัดสินใจปล่อยตัวเรณุมาศไม่ต้องกุมขังอยู่ในห้อง แต่ได้วางแผนไว้ หมายให้เรณุมาศเป็นคนผิด ด้วยการให้ท้าววงษากับขุนเวียงช่วยจัดหางูใส่โตก ให้ข้าไทคนสนิทนำมาให้ทหารแบกไปยังคุ้มเจ้าสำเภางามซึ่งประชวรอยู่  แต่โชคดีที่งูฉกนางข้าไทตายเสียก่อนแล้วเลื้อยหนีไปได้  ทหารช่วยกันจับงูได้ ริมบึงแค้นเคืองนำงูไปคืนที่คุ้มอนัญทิพย์
    การสอบสวนทิพย์อ้างว่าข้าไทผู้ตายน่าจะเกลียดชังผูกใจเจ็บการใช้อำนาจของเจ้าสำเภางามมาก่อน แต่เจ้าสำเภางามก็ย้อนว่าคนตายคือคนของปิ่นมณี  ปิ่นมณีหาเรื่องทองพญา แต่ทองพญาก็ตอบโต้ได้ทันควัน
    ทิพย์จับได้ว่าม่านฟ้าเป็นลูกของยอดพุ่ม น้อยอินทากลับสู่เมืองท่าคอยด้วยความกังวลใจ
    เจ้าสำเภางามรอดตายจากงู ทำให้เริ่มไม่ไว้วางใจผู้ใด อนัญทิพย์เดาได้ว่าเป็นฝีมือของปิ่นมณี ปิ่นมณียอมรับว่าเป็นเพราะต้องการอำนาจ ทำให้ทิพย์ต้องเตือนลูกสาวให้ทำอะไรรอบคอบ ข่าวศึกพวกดั้งขอทำให้ตองแปงกลัวจะต้องออกไปรับศึก  ตองนวลหารือกับเจ้าฟ้าเมืองมีด เพื่อให้เจ้าฟ้าช่วย เจ้าฟ้าบอกว่าให้ตองแปงไปครองเมืองมีดแต่ตองแปงไม่ยอม
    วันยกทัพไปปราบทัพดั้งขอ ตองแปงเมามายเช่นเคย ครองภพกับปะแดงอาสาทำศึก เมืองคุ้มคุมทัพหลวงออกไป  ระหว่างที่รอรับศึกดั้งขอนั้นเอง ปิ่นมณีก็ใช้ท้าววงษากับขุนเวียงไปนำพวกขบถเข้าสังหารครองภพ แต่ครองภพรอดตายได้ ทำให้กลุ่มขบถหนีไป  ขุนแสงเมืองออกตาม  เมืองคุ้มดีใจที่ชนะศึกกลับมา แต่คะนองไม่ต้องการให้เมืองคุ้มไม่สบายใจเรื่องขบถ  จึงปิดไว้
    เมืองคุ้มต้องการไปไหว้สาพระธาตุเจ้าริมน้ำที่ชายแดน ส่วนครองภพกับปะแดงอาสาไปตามตัวขุนแสงเมืองกลับมา ท้าววงษาให้ต่อแพเพื่อนำกลุ่มขบถกลับเมืองทิพย์ก่อนที่ทัพหลวงจะยกทัพมาถึง ท้าววงษานึกถึงอุ่นคำ เมียของตนเองที่ตนจากมาถึงยี่สิบปี จึงหนีไปเพียงลำพัง และพบกับเรือนแก้ว ลูกสาวของตนเองจึงนำเข้ามาในวัง รอคอยเวลาเหมาะสมเพื่อถวายตัวต่อเจ้าหลวงต่อไป
    ทิพย์เกรงว่าปิ่นมณีจะลุแก่อำนาจมากไป จึงออกอุบายว่าจะหาทางให้ม่านฟ้าได้มานั่งเมืองเป็นเจ้าหลวงที่เมืองทิพย์แล้วให้ปิ่นมณีเป็นมหาเทวีเจ้า  ปิ่นมณีดีใจมาก
    เมืองคุ้ม คะนอง แสงเมือง  ห่มฟ้า ครองภพ ปะแดงนำทัพออกไปรบกับพวกดั้งขอ  ปิ่นมณีใช้วิธีเดิมคือให้ท้าววงษากับขุนเวียงนำทหารออกไปสังหารครองภพ แต่พลาด ไม่สามารถสังหารได้เช่นเดิม อนัญทิพย์โกรธมาก พูดเตือนสติปิ่นมณี มิให้ทำอะไรบุ่มบ่ามเหมือนที่ผ่านมา  ปิ่นมณีใช้บัวไหลออกไปดูลาดเลาว่าทัพเมืองทิพย์กลับมาหรือยัง
    สำเภางามเป็นห่วงริมบึงที่อยู่ตามลำพังจึงให้สี นางข้าไทไปคอยรับใช้  ริมบึงใช้สีไปสืบข่าวศึกที่ประตูเมือง พบบัวไหล ทั้งสองมีปากเสียงกัน และพบว่าในคืนนั้น ทัพเมืองทิพย์กลับมา แต่เมืองคุ้มอยู่ในสภาพประชวร สาเหตุเพราะเมืองคุ้มเสด็จไปที่พระธาตุในป่า  แต่อุบัติเหตุล้มลงพระเศียรกระแทกกับพระธาตุจนล้มเจ็บ ตนบุญบอกให้ทองพญารักษาศีลเพื่อช่วยเจ้าพ่อ  และบอกให้เสกขรจัดพิธีเรียกขวัญให้เมืองคุ้ม แต่ห้ามผู้ไม่เกี่ยวข้องเข้าไปในพิธี หรือทำให้เสียฤกษ์ 
    เจ้าหลวงเมืองคุ้มทรงพระประชวร  มหาเทวีเจ้าเสกขรเทวีจะทำพิธีเรียกพระขวัญให้ ข่าวเรื่องใครจะมานั่งบัลลังก์เป็นเจ้าหลวงเมืองทิพย์แพร่ไปไกล  ตองนวลฝันหวานว่าตองแปงจะได้เป็น ขณะที่ริมบึงเกรงว่าลูกของตนจะถูกปองร้าย อนัญทิพย์เริ่มแผนการของตน โดยการส่งคนไปด้อมๆ มองๆ ที่คุ้มของริมบึง ครองภพจับได้ ทหารให้การว่าเจ้านางตองนวลส่งตนมา  ครองภพกับริมบึงจึงไปต่อว่าตองนวลถึงคุ้ม ตองนวลแก้ข้อกล่าวหาได้สำเร็จ แล้วขอให้เก็ตถวากับแก้วอากาศโพนทะนาเรื่องที่ริมบึงมาหาเรื่องตนถึงคุ้ม  อนัญทิพย์สะใจที่แผนการเป็นไปตามที่ต้องการ
    ที่เมืองทิพย์กำลังจัดเตรียมงานรับพระขวัญ ทองพญาซึ่งถือศีลอยู่ ถูกปิ่นมณีกลั่นแกล้งด้วยการลอบไปเผาชุดขาวของตน ส่วนเมืองคุ้มก็สุบินร้ายว่าไฟไหม้บัลลังก์ตั่งทอง
    อนัญทิพย์ส่งท้าววงษาไปยังเมืองท่าคอย เพื่อจัดการรับตัวเจ้าม่านฟ้ามาเมืองทิพย์ในฐานะองค์รัชทายาท ม่านฟ้าตกใจ ไม่ยอมรับ แต่ในที่สุดก็ยอมรับว่ายอดพุ่มคือแม่ของตนเอง หลังจากที่เมืองคุ้มทรงพระสุบินร้าย แล้วให้เสกขรว่าราชการเอง  อนัญทิพย์ดำเนินแผนส่งท้าววงษาไปรับตัวม่านฟ้ามาจากเมืองท่าคอย  ยอดพุ่มสึกจากชีตามม่านฟ้ามาด้วย ท้าววงษาไม่ต้องการให้ยอดพุ่มตามไป จึงทำทีเป็นโจรป่าเข้าโจมตีแยกม่านฟ้ากับยอดพุ่มออกจากกัน  
    ส่วนในเมืองทิพย์ อนัญทิพย์ต้องการใกล้ชิดเมืองคุ้มเพื่อหาทางชิงบัลลังก์ให้ได้ นางนึกถึงยาที่เจ้าพ่อของเธอให้หมอหลวงปรุงแล้วฝากไว้กับตนบุญที่วัด  จึงไปเอามาในยามวิกาล และท้าทายเสกขรกับสำเภางามว่าหากเมืองคุ้มเสด็จไปที่หอคำเพื่อร่วมงานรับพระขวัญได้ในวันนี้  เสกขรจะต้องอนุญาตให้ตนเข้าเฝ้าเมืองคุ้มได้ทุกเมื่อ เสกขรรับปาก ในบ่ายวันนั้น เมืองคุ้มไปได้ แต่ก็มีอาการทรุดลง สำเภางามไม่พอใจ แต่อนัญทิพย์ถือคำที่เสกขรให้ไว้กับตน ตองนวลเริ่มถูกเป่าหูว่าตองแปงไม่มีสิทธิ์ในตั่งทอง ทำให้เกิดความคับแค้นใจ ส่วนแผนการของอนัญทิพย์ถูกล่วงรู้จากคะนอง ทำให้อนัญทิพย์ผูกใจเจ็บ
    อนัญทิพย์วางแผนยุยงให้ตองนวลโกรธที่ตองแปงไม่อยู่ในสายพระเนตรที่จะได้ขึ้นนั่งเป็นเจ้าหลวง  ตองนวลให้เฟืองส่งข่าวไปยังเมืองมีด นัดแนะให้ยกทัพมายังเมืองมีด อนัญทิพย์สะใจที่แผนของตนสำเร็จ จึงมาที่คุ้มหลวง มีปัญหากับคะนองและปะแดง อนัญทิพย์ใช้มารยาสร้างเรื่องให้เมืองคุ้มเข้าใจว่าคะนองเป็นขบถ  เมืองคุ้มไล่คะนองกับปะแดงออกไปให้พ้นหน้า  ท่ามกลางความตกตะลึงของเสกขรกับทองพญา
    คะนองกับปะแดงเสียใจ ประกาศว่าพร้อมตายเพื่อปกป้องเมืองทิพย์  เครือออนห้ามอย่างไร ก็ไม่ฟัง สำเภางามกับเพ็งไปที่หอคำ  เสกขรมาพอดี ทั้งสองสัญญากันว่าจะยอมตาย สำเภางามสั่งให้เสกขรกลับไปอยู่กับเมืองคุ้ม ส่วนตนของปกป้องตั่งทองที่หอคำ
    ท้าววงษานำม่านฟ้าเข้ามาในเมือง สั่งให้เรือนแก้วคอยดูแล โดยให้อยู่ที่คุ้มของตน ปิ่นมณีรู้เรื่องนี้จากแม่ จึงข่มขู่เรณุมาศไว้ก่อน เพื่อป้องกันไม่ให้เรณุมาศได้พบกับม่านฟ้าริมบึงกับครองภพถูกตามมาที่คุ้มหลวง เสกขรเล่าเรื่องที่เจ้านางอนัญทิพย์กล่าวหาว่าคะนองกับปะแดงเป็นขบถทำให้ครองภพโกรธมาก พร้อมกันนั้นอนัญทิพย์ดำเนินแผนการชั่วร้ายต่อโดยให้ขุนเวียงบอกกับตองนวลว่า