จอแก้ว เรื่องย่อ สาปดอกสร้อย | คมชัดลึก

บทประพันธ์โดย...เบญจมาศ ดาลหิรัญรัตน์
บทโทรทัศน์โดย : ลายน้ำ
กำกับการแสดงโดย : ธนาพล ผังดี
ผลิตโดย : บริษัท พอดีคำ เอ็นเทอเทนเมนท์ จำกัด
ควบคุมการผลิตโดย : ธงชัย ประสงค์สันติ
ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.30 น. ทางช่อง 7 สี
เริ่มตอนแรกวันพฤหัสบดีที่ 29 ธันวาคม 2559

รายชื่อนักแสดง
วงศกร ปรมัตถากร รับบท ขุนฤทธิไกร 
ทิสานาฎ ศรศึก รับบท ดอกสร้อย 
วีรคณิศร์ กานต์วัฒนากุล รับบท เปรื่อง 
พรชดา เครือคช รับบท ซอมพอ 
นนทพันธ์ ใจกันทา รับบท ไผ่ 
ทองภูมิ ศิริพิพัฒน์ รับบท ขุนพิศนุแสน 
นิชานันท์ ฝั้นแก้ว รับบท เอื้องคำ 
วรรษพร วัฒนากุล รับบท ศรีออน 
สุเชาว์ พงษ์วิไล รับบท ทองคำ 
รัชนี ศิระเลิศ รับบท นางแสง 
ศตวรรษ ดุลยวิจิตร รับบท คำป้อน 
ณหทัย พิจิตรา รับบท ฟองจันทร์ 
สุรวุฑ ไหมกัน รับบท ผู้ใหญ่สัก 
สายธาร นิยมการณ์ รับบท บัวศรี 
นพพล พิทักษ์โล่พานิช รับบท พรานเวทย์ 
พงษธัช รัตนเศรณี รับบท ไอ้ใบ้ 
ถนอม สามโทน รับบท ผิน 
สร้อย สารคาม รับบท ปัน 
ศศิศวัท สุทธิเกษม รับบท ม่อน 
วิชัย จงประสิทธิ์พร รับบท ผา 
วนิดา แสงสุข รับบท นวล 
ภัทรนิษฐ์ แก้วมณี รับบท ตองนวล 
อิทธิกร สาธุธรรม รับบท ผีตายโหง 
วรรษธนศม เมฆสุวรรณ รับบท ผีกะ 
เนรัญญ์ ศรีสันต์ รับบท ดำ 
สุพจน์ ซาตาต รับบท ลูกน้องดำ 
สุทัศน์ ซื่อรัมย์ รับบท ลูกน้องใหญ่ 1 
กฤษ ศรีฑาบุตร รับบท ลูกน้องผู้ใหญ่ 2

เรื่องย่อ
    ดอกสร้อย ฟ้อนร่ายรำตามจังหวะเสียงสะล้อซอซึง.... ใบหน้ายิ้มพริ้มเพราให้ผู้ชม แต่ทุกครั้งที่ดอกสร้อยหันไปมอง ฟองจันทร์ ภาพแห่งความเศร้าและขมขื่นก็ปรากฎชัดขึ้นในใจ... ฟองจันทร์เกลียดชังลูกเลี้ยงหาทางกลั่นแกล้งดอกสร้อยสารพัด และยุให้ ซอมพอ ลูกของตนเกลียดชังดอกสร้อยด้วย .. ความทุกข์ของดอกสร้อย ทำให้เธอเจ็บไข้ได้ป่วย ฟองจันทร์จึงสั่งให้คำป้อน พาคณะออกเร่ไปหากินที่อื่น ทิ้งดอกสร้อยไว้ที่เรือน....ดอกสร้อยเป็นห่วงพ่อคำป้อนตัดสินใจตามไปในคืนราหูอมจันทร์ ผีกะอาคม หนีการไล่ล่าของ พรานเวทย์ และไอ้ใบ้ จะเข้าทำร้ายคำป้อน!! ดอกสร้อยร้องขอชีวิตพ่อ ผีกะจึงต่อรองสิงร่างดอกสร้อย เพื่อช่วยชีวิตคำป้อน

    ขุนฤทธิไกร (ไกร) ตำรวจหนุ่มหล่อจากกรุงศรี มีฝีมือเชิงมวยและเชิงดาบ รับข่าวจากม้าเร็วว่า.. ทอง ผู้เป็นพ่อ ถูกฆ่าตายระหว่างเดินทางไปไหว้พระธาตุลำปางหลวง ขุนฤทธิไกรออกเดินทางพร้อม เปรื่อง เพื่อนที่มีวิชาอาคม ขุนฤทธิไกรเห็นศพพ่อก็แปลกใจที่ร่างกายโดนแหวกท้อง...ตับไตไส้พุงหายไป.....ผิน คนรับใช้บอกว่าโดนผีกะฆ่าตาย แต่ ปัน บอกว่าโดนโจรป่าฆ่าแล้วปล่อยให้สัตว์กิน ขุนฤทธิไกรตั้งมั่นจะสืบคดีนี้และสัญญาต่อหน้าศพจะฆ่าคนผิด....ไม่ว่าเป็นคนหรือผี!!! 
    ตะวันลับขอบฟ้า..เสียงดนตรีบรรเลงเสนาะ.....ดอกสร้อยออกฟ้อนกาสะลอง ด้วยท่วงท่างดงาม สร้างความสุขให้ชาวบ้านผาหมอก ..ขุนฤทธิไกรเข้ามาในหมู่บ้านเห็นดอกสร้อยร่ายรำก็ต้องมนต์ในความงามและลีลาการร่ายรำ .ทันใดนั้น.. กลุ่มโจรป่าบุกเข้ามาปล้นชาวบ้านแล้วลากตัวดอกสร้อยไป!!....

    ผีกะ ในร่างดอกสร้อยออกอาละวาดไล่ฆ่าจนตาย.....ดอกสร้อยรู้สึกตัวอีกทีเห็นมือ,ปาก,เนื้อตัวเต็มไปด้วยคราบเลือด.. ดอกสร้อยกรีดร้องเสียใจ...คำป้อนปลอบใจพร้อมขอโทษ ที่ทำให้ดอกสร้อยต้องเผชิญชะตากรรม ดอกสร้อยและคำป้อนจำต้องปิดบังความลับนี้มิแพร่งพรายให้ใครรู้ ว่าดอกสร้อยคือร่างของผีกะ!!
    ขุนฤทธิไกรแปลกใจกับศพโจรป่า....สภาพไม่ต่างจากคดีของพ่อ.ซึ่งถูกกัดกินเนื้อและตับไต...ขุนฤทธิไกรพยายามสืบหาความจริง! แต่ไม่ง่ายเพราะ ขุนพิศณุแสน (นายปลิว)คู่อริเก่าของขุนฤทธิไกร รับคำสั่งจากกรุงศรีให้มาจับโจรป่าที่หมู่บ้าน ขุนพิศณุแสนหวังจะได้เลื่อนขั้นเหนือกว่าขุนฤทธิไกร จึงขัดขาและหักหน้าขุนฤทธิไกรโดยมี นายดำเป็นผู้ช่วย!

    เอื้องคำ นางรำประจำหมู่บ้าน อิจฉาที่ใครๆสนใจและชื่นชมดอกสร้อย เอื้องคำสั่งให้ ศรีออน สาวรับใช้ไปกลั่นแกล้ง และยุยงว่าดอกสร้อยเป็นตัวกาลกิณี ใส่ไฟชาวบ้านให้ไล่คณะดอกสร้อยออกไป.. ผู้ใหญ่สัก ยืนยันที่จะให้คณะดอกสร้อยแสดงต่อ เพราะ นางบัวศรี เมียของผู้ใหญ่ซึ่งพิการด้วยโรคประหลาด ชื่นชอบการฟ้อนของดอกสร้อยมาก. ยิ่งทำให้เอื้องคำ เกลียดชังและหาทางกำจัดดอกสร้อย!
    ดอกสร้อยนึกย้อนในวันแสดง เธอมองเห็นผีตายโหงชายสิงอยู่ในร่างนางบัวศรี มันคอยกัดกินร่างนางบัวศรี ..ดอกสร้อยขอร้องให้ผีตายโหงออกจากร่าง ผีตายโหงไม่พอใจ..จะทำร้ายดอกสร้อย ผีกะจึงออกมาทำร้ายและขู่มิให้ผีตายโหงทำร้ายดอกสร้อยอีก...ไม่งั้นจะฆ่าให้วิญญาณดับ! ผีตายโหงเก็บความแค้นรอวันที่จะสะสางกับผีกะ!!!

    ชาวบ้านยังคงพูดถูกผีกะหนาหู....ดอกสร้อยกลัวชาวบ้านรู้ความจริงว่าเธอเป็นร่างผีกะ...จึงหลบหลีกผู้คนไปอยู่ในป่าเพียงลำพัง...ขุนฤทธิไกรเฝ้าติดตามชีวิตดอกสร้อย อยากเห็นดอกสร้อยมีชีวิตชีวาเหมือนตอนฟ้อนรำ... ขุนฤทธิไกรพาดอกสร้อยขี่ม้าชมดอกกล้วยไม้ป่าและทุ่งดอกไม้บนดอย...ดอกสร้อยตื่นตาตื่นใจ และอุ่นใจที่มีคนคอยปกป้อง..ทำให้ดอกสร้อยมีพลังชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง และก่อเกิดความรักในใจทั้งสองฝ่าย.....สุมไฟแค้นให้ขุนพิศณุแสนหนักขึ้น....
    ขุนพิศณุแสนและดำปลอมตัวเป็นโจร หวังฉุดคร่าดอกสร้อย ขุนฤทธิไกรปกป้องเต็มกำลังแต่พลาดท่าได้รับบาดเจ็บควบม้าหนีไปบ้านเกิดที่นครสวรรค์....ขุนพิศณุแสนจึงสร้างเรื่องว่าขุนฤทธิไกรลักพาตัวดอกสร้อย ฟองจันทร์โกรธจัด เพราะอยากยกซอมพอให้ขุนฤทธิไกร...ใส่ไฟว่าดอกสร้อยจงใจแย่ง ขุนฤทธิไกร ซอมพอพลอยเกลียดชังดอกสร้อยหนักกว่าเดิม เปรื่องคอยเตือนสติไม่ให้ซอมพอหูเบา อย่าเชื่อในสิ่งที่ไม่เห็น..ยิ่งทำให้ซอมพอพาลโกรธเปรื่อง คิดว่าเปรื่องรักดอกสร้อย..เปรื่องปฎิเสธว่าเขามีคนรักแล้วแต่ไม่ยอมบอกว่าเป็น....ซอมพอ

    นางแสง แม่ของขุนฤทธิไกรให้หมอมารักษาขุนไกรแต่อาการไม่ดีขึ้น ดอกสร้อยสั่งให้นายผินและนายปันไปหาสมุนไพรป่า ดอกสร้อยต้มยาหม้อและรักษาจนกระทั่งขุนฤทธิไกรฟื้นได้สติ.. นวล สาวใช้ตั้งแง่รังเกียจสาวชาวป่าอย่างดอกสร้อย และฉุกสงสัยว่าเป็ดไก่ในเล้าตายทุกคืน ตั้งแต่ดอกสร้อยมาอาศัยที่เรือน..ฤาว่าดอกสร้อยจะเป็นผี???? นางแสงจึงสั่งให้บ่าวไพร่ในเรือน..จัดเวรยามเฝ้าดูดอกสร้อย!!
    ผีกะในร่างดอกสร้อยออกหากิน นายผินและนายปัน,นวลเห็นผีกะก็วิ่งหนีตกใจเอาตัวรอด ก่อนจะได้สติรีบคว้าอาวุธออกไล่ล่าผีกะ เปรื่องสะกดรอยตามไป...ภาพตรงหน้าทำให้เปรื่องแทบหมดสติ ...เขาเห็นดอกสร้อยฉีกเนื้อสดกิน..เป็นเวลาเดียวกับพวกผินยกพลไล่ล่าผีกะ.....เปรื่องรู้ดีว่าขุนไกรรักดอกสร้อยมาก ..จึงช่วยแก้ตัวให้ดอกสร้อยรอดพ้นผิด ..นายเปรื่องได้แต่รอเวลาที่จะบอกความลับกับขุนฤทธิไกร 
    ไผ่ ตามหาดอกสร้อยจนมาพบที่เรือนขุนฤทธิไกร...เร่งพาดอกสร้อยกลับบ้านผาหมอก.. พร้อมสารภาพรักหมดใจ ดอกสร้อยมิอาจรับรักได้เพราะรักไผ่เพียงพี่ชาย ไผ่ยืนยันที่จะรักและดูแลสร้อยชั่วชีวิต ไม่ยอมให้ใครมาพรากดอกสร้อยไป!!

    พรานเวทย์และใบ้เดินทางตามล่าผีกะมาถึงบ้านผาหมอก รับรู้ว่าผีตายโหงสิงร่างบัวศรี.. จึงทำพิธีจับผี.. ผีตายโหงต่อสู้สุดกำลัง...แต่พ่ายต่ออาคมของพรานเวทย์และไอ้ใบ้ หนีออกจากร่างบัวศรีหนีเข้าป่าไผ่... นางบัวศรีลุกเดินได้.... ผู้ใหญ่สักดีใจมาก..มอบเงินทองให้พรานเวทย์มากมาย พรานเวทย์จึงเข้าป่าตามล่าวิญญาณผีตายโหง!! ไอ้ใบ้ร้องขอเงินส่วนแบ่งที่ช่วยปราบผี แต่พรานเวทย์ไม่พอใจที่ใบ้ทวงบุญคุณ...ตัดขาดจากลูกศิษย์.....ไอ้ใบ้ต้องพเนจรเร่ร่อน...จนได้พบกับซอมพอ... ซอมพอนึกสงสารคอยหาข้าวปลาให้มันกิน ไอ้ใบ้จึงตกหลุมรักซอมพอ....จวนจนดอกสร้อยกลับมาถึงหมู่บ้าน...ไอ้ใบ้รับรู้ถึงพลังมืดในตัวดอกสร้อย ไอ้ใบ้มอบตะกรุดกระดูกผีให้ดอกสร้อยไว้ป้องกันตัว ....
    ถึงเวลากลางคืน....ผีกะเข้าสิงดอกสร้อยเหมือนเช่นเคย แต่ถูกอาคมของตะกรุด มันร้องโหยหวลปางตาย..... ร้องขอให้ดอกสร้อยนำตะกรุดไปทิ้ง ดอกสร้อยอยากหลุดพ้นจากการตกเป็นทาสรับใช้ผีกะ....ดอกสร้อยจึงแขวนสร้อยตะกรุดกระดูกผีไว้ มิให้ผีกะเข้าสิงร่างอีก ผีกะโกรธจัดออกอาละวาดจะฆ่าคำป้อนและชาวคณะ ดอกสร้อยจำต้องโยนสร้อยตะกรุดทิ้ง เพื่อรักษาชีวิตทุกคนไว้ ยอมให้ผีกะสิงร่างต่อไป!!
    ฟองจันทร์คอยสั่งให้ซอมพอเข้าหาขุนฤทธิไกร...ซอมพอสับสนในใจ เพราะซอมพอเริ่มมีใจให้เปรื่อง.. และเธอก็รับรู้ได้ว่าขุนฤทธิไกรมีใจให้ดอกสร้อย ซอมพอต้องการรู้ความจริง ว่าดอกสร้อยคิดอย่างไร ตั้งใจไปซักความจริงจากปากดอกสร้อย...แต่กลับเห็นดอกสร้อยกำลังกินสัตว์อย่างสยดสยอง ผีกะไล่ล่าจะฆ่าซอมพอ เปรื่องช่วยซอมพอไว้ได้ ....ดอกสร้อยเสียใจที่เกือบฆ่าน้องสาว.. คำป้อนและเปรื่องเล่าความลับที่มาของผีกะตัวนั้น.... ซอมพอรู้ความจริงว่าดอกสร้อยต้องเสียสละเพื่อชาวคณะ รู้สึกผิดที่ใจร้ายใจดำกับดอกสร้อย สัญญาจะปกปิดความลับนี้ไว้และช่วยเหลือดอกสร้อย....

    แต่ความลับไม่มีในโลก...ไม่นานนัก.. ทุกคนรู้ว่าดอกสร้อยเป็นผีกะ....ผู้ใหญ่สักและขุนพิศณุแสนจึงไล่ล่าดอกสร้อย... ดอกสร้อยหนีออกจากหมู่บ่านเข้าป่าลึก.....ขุนฤทธิไกรทำใจยอมรับไม่ได้ เขาออกตามหาดอกสร้อย..ดอกสร้อยไล่ให้ขุนฤทธิไกรหนีไป ก่อนผีกะจะทำร้าย ขุนฤทธิไกรไม่เชื่อ จะพาดอกสร้อยกลับหมู่บ้าน พวกผู้ใหญ่สักและขุนพิศณุแสนไล่ล่าผีกะ แล้วฉวยจังหวะจะฆ่าขุนฤทธิไกรดอกสร้อยทนไม่ได้ กลายร่างเป็นผีกะออกอาละวาด ผู้ใหญ่สักและขุนพิศณุแสนหนีไป... ขุนฤทธิไกรแทบหมดสติเมื่อรู้ว่าคนรัก....เป็นผีกะ....ดอกสร้อยไม่อยากทำร้ายคนรัก รีบหนีไปทันที...
    ดอกสร้อยตัดสินใจกระโดดหน้าผาน้ำตกฆ่าตัวตาย แต่ขุนไกรกระโดดน้ำลงไปช่วยชีวิตดอกสร้อย จะพาดอกสร้อยหนีไปใช้ชีวิตด้วยกัน พรานเวทย์มาขวางร่ายอาคมเล่นงานผีกะ ผีกะเจ็บปวดทรมานออกตากร่างดอกสร้อยไป..... พวกชาวบ้านจึงมาจับตัวดอกสร้อยและขุนฤทธิไกรไปให้ขุนพิศณุแสน.!!

    เอื้องคำสั่งให้ขุนพิศณุแสนฆ่าดอกสร้อย แต่ขุนพิศณุแสนโกหกว่าต้องการเอาตัวไปฆ่าที่กรุงศรี ...เอื้องคำรู้ดีว่าขุนพิศณุแสนต้องการจะขืนใจดอกสร้อย เอื้องคำจึงร่วมมือกับฟองจันทร์แอบบุกเรือนผู้ใหญ่สักจะลากดอกสร้อยไปเผาไฟ เมื่อทั้งสองพาดอกสร้อยออกพ้นเขตลงเวทย์อาคม..ผีกะที่อาฆาตแค้น พุ่งเข้าสิงร่างดอกสร้อยและทำร้ายพวกฟองจันทร์ เอื้องคำ ขุนพิศณุแสนกลัวตายหอบเงินทองหนีกลับกรุงศรี!!
    ขุนฤทธิไกร,เปรื่อง,ซอมพอ,ไผ่ บุกไปช่วยดอกสร้อย บัวศรีจึงบอกความจริงว่าผู้ใหญ่สักเป็นหัวหน้าโจรป่า และฆ่าพ่อของขุนฤทธิไกรแล้วโยนยาปให้ผีกะ!! ผู้ใหญ่สักจะฆ่าขุนฤทธิไกรและทุกคน ผีกะออกอาละวาด.. เล่นงานจนผู้ใหญ่สักต้องหนีไป....ผีกะจะฆ่าขุนฤทธิไกร ดอกสร้อยพยายามใช้ดวงจิตยั้งมือไม่อยากฆ่าคนรัก แต่พลังผีกะแก่กล้าเกินที่ดอกสร้อยจะควบคุมได้ ผีกะพุ่งจะแทงขุนฤทธิไกร พรานเวทย์มาช่วยไว้ได้ ผีกะในร่างดอกสร้อยจึงต้องหนีเข้าป่า..... พรานเวทย์รู้ความจริงว่าดอกสร้อยต้องทุกข์ทรมานเพราะผีกะ ก็เกิดความสงสาร ...หากปล่อยให้ผีกะสิงดอกสร้อยข้ามคืนราหูกินจันทร์ ร่างของดอกสร้อยจะกลายเป็นร่างผีกะตลอดไป มีหนทางเดียวที่จะปราบผีกะได้ คือใช้ดวงวิญญาณผีตายโหงไปปราบผีกะ ไผ่จึงอาสายอมตายเพื่อช่วยดอกสร้อย!!

    เอื้องคำหนีผีกะ แต่ด้วยความหวาดกลัว เกิดจิตหลอน...วิ่งหนีตกหน้าผาตาย ส่วนฟองจันทร์ขโมยเงินทองของคำป้อน หนีเอาตัวรอด ตกหลุมดักสัตว์ตาย!! ผู้ใหญ่สักและขุนพิศนุแสนก็ถูกผีกะเล่นงานจนตายในป่า!!
    พรานเวทย์และไอ้ใบ้ร่วมทำพิธีเพื่อช่วยดอกสร้อย....ใช้อาคมปลุกเสกวิญญาณของไผ่...ต่อสู้ผีกะ!...แต่ผีกะมีอาคมแก่กล้าพลังเหนือกว่า มันเล่นงานทำลายดวงวิญญานไผ่....และพรานเวทย์อย่างหนัก....ดอกสร้อยยังมีสติรู้....ขอร้องให้ขุนฤทธิไกรเอาดาบอาคมฆ่าเธอ...เพื่อดับวิญญาณผีกะ!!...ขุนฤทธิไกรจำต้องคว้ามีดหมอ...แทงร่างดอกสร้อย...วิญญาณผีกะจึงดับสลายไป
    ขุนฤทธิไกรเสียใจที่เป็นคนฆ่าดอกสร้อย...นำร่างดอกสร้อยวางไว้ดงกาสะลอง..เมื่อละออง หมอกลอยผ่านมา ร่างดอกสร้อยฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง... เพราะขุนฤทธิไกรไม่ได้แทงส่วนสำคัญของร่างกาย... ขุนฤทธิไกรรีบนำดอกสร้อยไปรักษาตัวจนหายดี แล้วกลับมาครองคู่กัน....ใช้ชีวิตที่บ้านผาหมอกอย่างมีความสุข...โดยไม่รู้ว่า......มีผีกะตัวใหม่.... ถือกำเนิด ณ..ที่แห่งนั้น