“จีระพันธ์”ซัดพ่อค้าเพลงเก็บลิขสิทธิ์นักร้องต้นฉบับได้ไง
“จีระพันธ์ วีรพงษ์” นักร้องต้นฉบับ “ได่นาตาฟาง” ซัดพ่อค้าเพลงเก็บลิขสิทธิ์นักร้องต้นฉบับได้ไง
จีระพันธ์ วีรพงษ์ นักร้องต้นฉบับเพลง “ไก่นาตาฟาง" และ “คุณนายใจบุญ" ออกมาวิจารณ์ พ่อค้าเพลงเก่าเห็นแก่ได้ เหตุเก็บลิขสิทธิ์นักร้องต้นฉบับแพงหูฉี่ ด่าแรงร้องมาตั้งแต่เจ้าของลิขสิทธิ์บางคนยังเป็นขี้ข้าห้างแผ่นเสียงอยู่เลย
จีระพันธ์ วีรพงษ์ ให้สัมภาษณ์ทีมข่าวบันเทิง “คม ชัด ลึก” ถึงการเก็บค่าลิขสิทธิ์เพลงลูกทุ่งเก่าที่ยังหาความเป็นมาตรฐานไม่ได้อยู่ในเวลานี้ว่า
“เพลงของผมดังๆ มีเยอะนะ ไม่ว่าจะเป็นเพลง “เมษาเศร้า” “มาดามดิงดอง” “ไก่นาตาฟาง” บางทีคนร้องที่เป็นต้นฉบับจะไปออกรายการทีก็มีปัญหา เพราะโดนเรื่องลิขสิทธิ์ อยากจะบอกพ่อค้าทั้งหลายว่า คุณได้สิทธิ์มายังไงผมไม่รู้ แต่คนที่เขาร้องมาเป็นต้นฉบับคุณจะไปเก็บเขาไม่ได้เพราะเขาร้องมาตั้งนานแล้ว 30 กว่าปีแล้ว ลิขสิทธิ์เพลงเพิ่งมามีเมื่อปี 2537 อย่างตัวผมร้องบันทึกเสียงมาตั้งแต่ปี 2515 ตอนนั้นก็ยังไม่มีลิขสิทธิ์กัน พ่อค้าเทปที่รวยๆ กันตอนนี้ก็เอาเพลงที่พวกผมร้องไปทำขาย เคยคิดไหมว่าที่เพลงเป็นอมตะทุกวันนี้ ก็แค่ทำแผ่นเสียงขายตู้เพลง แผ่นเก่าๆ ที่มีเสียงพวกผมคุณขายกันเป็นหมื่น ได้ผลประโยชน์ทั้งนั้น นักร้องก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่มาปัจจุบันพอคุณไปมีลิขสิทธิ์ขึ้นมาคุณไปซื้อมาครอบครอง ถ้าคุณไปขาย (นักร้อง) คนใหม่คุณก็ได้ตรงนั้น (นักร้อง) คนใหม่เอาไปร้องคุณก็ไปเก็บตรงนั้น แต่นี่คุณมาเก็บนักร้องต้นฉบับ ผมต้องร้องได้ที่ไหนก็ได้คุณไม่มีสิทธิ์มาเก็บผม เพราะผมเป็นต้นแบบที่ทำให้เพลงดัง ให้คุณขายได้ถึงวันนี้”
นักร้องลูกทุ่งแนวเสียงเดียวกับระพิน ภูไท กล่าวระบายด้วยเสียงจริงจังต่อว่า
“บางคนมาบอกว่าเขาเป็นคนลงทุน คุณมีเงิน เป็นห้างเป็นบริษัททำไมคุณไม่ร้องเองล่ะ คุณทำได้ คุณจะไปโฆษณาตรงไหนก็ได้ คุณจะมาหานักร้องเสียงดีทำไม นักแต่ง ถ้าคุณคิดว่าคุณแต่งเพลงได้ แต่งทำนองได้ดีทำไมคุณไม่ร้องเอง คือทุกอย่างมันต้องรวมกันเหมือนร่างกายของคน ขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่ไม่ได้ ถ้าตับคุณพัง ไตคุณก็ทำงานลำบาก ทางที่ดีคุณไปไล่เก็บกับรายการทีวีที่เป็นนักร้องใหม่ๆ เอาเพลงพวกผมไปร้อง คุณไปเก็บตรงนั้นก็ไม่ว่ากัน แต่ถ้าเป็นนักร้องเจ้าของเพลงต้นฉบับ เขาร้องคุณอย่าไปเก็บเขา ถามหน่อยถ้าเพลงที่พวกผมร้องไม่ดังคุณจะไปเก็บเขาได้ไหม ต้องถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน ไอ้สิ่งที่คุณขายก็ขายไป แต่นักร้องเก่าๆ คุณจะไปเก็บเขาทำไม ให้พวกเราหากินกันบ้าง ถ้าร้องอยู่กับบ้านจะมีคนจ้างไปร้องตามงานไหมแล้วจะมีกินกันไหมล่ะครับ ผมถามหน่อย พวกผมอยู่อีกไม่กี่ปีก็ตายแล้ว จะหากินได้ถึง 10 ปีหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ ขอเถอะครับท่านผู้ถือลิขสิทธิ์ทั้งหลาย นักร้องอย่างพวกเราร้องอีกไม่นานก็เลิกร้องแล้วตายจากกันแล้ว ท่านจะไปทำอะไรก็ทำไปเถอะ ให้เขาไปออกรายการต่างๆ บ้าง เขาจะได้มีรายได้เลี้ยงตัวเอง ครอบครัว อย่าให้เขาต้องลำบากต้องอดตายเลย"
เมื่อถามว่ามีการพูดคุยกับทางเจ้าของลิขสิทธิ์คำร้อง-ทำนองไหม จีระพันธ์ บอกว่า
“ผมก็ไปคุยกับเขาแล้ว เขาก็บอกว่าไม่เก็บ ไม่เก็บ แต่พอมีรายการทีวีมาเชิญให้เราไปออกก็จะไปเก็บเขา ผมบอกนะตอนที่ผมร้องเพลงพวกนี้ เจ้าของบริษัท หรือเจ้าของลิขสิทธิ์ที่ถือๆ กันตอนนี้บางคนยังแก้ผ้าวิ่งเล่นอยู่ในร้านขายแผ่นเสียงเลย บางคนก็ยังเป็นลูกจ้าง ไม่รู้เรื่องรู้ราวเลย ขอเถอะถ้อยทีถ้อยอาศัยกันอยู่ไม่นานเดี๋ยวก็ตายจากกันแล้ว ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้”
“...เจ้าของลิขสิทธิ์ที่ถือๆ กันตอนนี้บางคนยังแก้ผ้าวิ่งเล่นอยู่ในร้านขายแผ่นเสียงเลย บางคนก็ยังเป็นลูกจ้าง ไม่รู้เรื่องรู้ราวเลย ขอเถอะถ้อยทีถ้อยอาศัยกันอยู่ไม่นานเดี๋ยวก็ตายจากกันแล้ว...”