ขบคิดขีดเขียน:'สวัสดีลมหายใจ' | คมชัดลึก

          ก่อนอื่นใด คงต้องขอกล่าวคำว่า “สวัสดีปีใหม่” ถึงคุณผู้อ่านทุกท่านนะคะ แวบเดียวเท่านั้น ปีใหม่ก็ล่วงเลยมาสิบกว่าวันแล้ว เชื่อไหมว่าอีกไม่กี่อึดใจก็จะหมดเดือนแรกของปีใหม่ ใครตั้งใจทำอะไรอย่ารอช้านะคะ คิดได้ทำเลย อย่าเสียเวลาวางแผนหรือไตร่ตรองมาก Be a Doer, Not the Thinker!

 

          จริงๆ ต้องบอกว่าส่วนตัวหญิงยศเองเป็นคนไม่เคยตั้ง New Year’s Resolution เลย เพราะเราฝึกฝนมาให้อยู่กับปัจจุบัน และเชื่อว่าคนเราเริ่มต้นใหม่ได้ทุกลมหายใจ ถึแม้บางคนอาจจะเริ่มต้นปีใหม่อย่างไม่สวยงามนัก แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าปีนั้นทั้งปีจะล่มสลาย หรือบางคนเฝ้ากังวลว่านี่ปีชง ก็ต้องบอกตรงนี้ มันเป็นเรื่องสมมุติทั้งเพ เอาแค่เราเกลี่ยใจให้อยู่ในที่ที่ดีที่ควร ตั้งเป้าหมายแล้วพุ่งชนเข้าไปเลยค่ะ ล้มบ้าง วิ่งบ้าง มองให้เป็นเรื่องสนุกสนานกันไป

 

          ช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา หญิงยศได้มีโอกาสไปฝึก Handstand หรือการเอามือยืนต่างเท้าที่แอลเอมาค่ะ ครูที่ฝึกให้เป็นนักแสดงของคณะกายกรรมระดับโลก Cirque Du Soleil เขามีชื่อว่า Andrii Bondarenko หญิงยศตามส่องไอจีเขามานาน จนเห็นว่าเขามาแสดงโชว์ Kurios: Cabinet of Curiosity อยู่ที่แอลเอพอดี แล้วยังเห็นว่าเขารับสอนแบบตัวต่อตัวอีกด้วย ถามว่าตอนแรกกลัวไหม ตอบเลยว่ามาก คิดว่าเราจะไปเรียนกับเขาได้อย่างไร แต่ความกลัวไม่เคยช่วยอะไรเรานะคะ หญิงยศก็เลยกลั้นใจแล้วส่งข้อความไปหาเขาทางไอจี นัดแนะกันเรียบร้อย สรุปว่าในเวลาที่เหลือก่อนกลับ หญิงยศจะได้เรียนกับเขาแบบตัวต่อตัวสองครั้ง เอาจริงๆ คือนอนแทบไม่หลับเลยทีเดียว!

 

          เมื่อไปถึงคุณอันเดรเป็นผู้ชายตัวเล็กแต่แข็งแรงมาก คนอะไรแขนและขาสามารถทำงานแทนกันได้ คุณอันเดรเป็นนักกีฬาของยูเครนค่ะ เมื่อเล่นกีฬาจนถึงจุดหนึ่ง ทางคณะกายกรรมก็เชิญให้มาเป็นนักแสดงของ Cirque Du Soleil หญิงยศได้มีโอกาสไปดูโชว์ของเขาแล้วถึงกับร้องกรี๊ด มันเสียวไส้นะคะ เขาเอาเก้าอี้มาต่อๆ กันขึ้นไปจนสูงแล้วขึ้นไปทำแฮนด์สแตนด์บนนั้น เรียกว่าเป็นโชว์ที่น่าประทับใจที่สุดโชว์หนึ่งเลยทีเดียว

 

          แต่ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ค่ะ ไหนๆ เราก็ได้มีโอกาศใกล้ชิดกับนักกายกรรมระดับโลกขนาดนี้แล้ว วิญญาณพิธีกรมันก็เข้าสิงสินะคะ หญิงยศโดนเขาจับเอาหัวทิ่มพื้นไป ปากก็แอบถามคำถามเขาไปเรื่อยๆ ว่ากว่าเขาจะมาอยู่ตรงนี้ได้ กว่าจะเก่งขนาดนี้ได้ เขาต้องเจอกับอะไรมาบ้าง

 

          คุณอันเดรเล่าว่า เขาเริ่มต้นตั้งแต่อายุสิบขวบเท่านั้น ในวันที่เขาไม่ได้ตัดสินใจอะไรเอง แต่ด้วยความที่เขาเป็นเด็กที่เต็มไปด้วยพลัง คุณพ่อของเขาจึงตัดสินใจให้เขาไปเป็นนักกีฬา เขาเล่าว่าในตอนแรกก็สนุกสนานตามประสาเด็กๆ แต่พอนานไปก็เริ่มท้อค่ะ ในวันที่เขาเริ่มโตเป็นหนุ่ม แทนที่จะได้กินอะไรอย่างที่อยากกิน หรือได้เตะฟุตบอลสนุกสนานกับเพื่อนๆ เขาบอกว่ามันมีวันที่เขาเดินเข้าไปหาพ่อของเขาแล้วบอกว่าเขาอยากเลิก แต่ในวันนั้นพ่อเขาบอกว่า อย่าเพิ่งคิด ทำต่อไปก่อน ในวันนี้เขากลายเป็นนักแสดงกายกรรมที่แทบจะหาตัวแทนได้ยาก เขาบอกว่าเขารักงานของเขาและขอบคุณที่ในวันนั้นเขาไม่ตัดสินใจเลิกไปก่อน

 

          สิ่งที่หญิงยศอยากจะฝากไว้ในช่วงปีใหม่ที่ไฟของทุกคนยังแรงเฟร่อร์อยู่นี้ก็คือ... อย่าเอาความสบายใจเป็นที่ตั้งจนเคยชินกันเกินไปนักค่ะ หลายๆอย่างที่เราลองทำแต่ไปไม่ได้ตลอดรอดฝั่ง มันก็มาจากการที่เราไม่อยากฝืนความรู้สึก เรายอมแพ้ต่อความลำบากฝืนใจของเรา คนเดี๋ยวนี้ชอบพูดว่าอะไรที่ฝืนใจก็อย่าไปทำเลย หรือถ้าไม่มีความสุขก็อย่าไปเสียเวลา บางครั้งนะคะความสุขที่ได้เลิกทำสิ่งที่ฝืนใจเหลือเกินนั้นมันแสนสั้น เราสุขที่ได้หยุด แต่ถ้าเราสู้จนเราเอาชนะตัวเองได้ เราเพิ่มขีดความสามารถให้ตัวเองจนสำเร็จ ความสุขที่มาช้ามันอาจจะมาแล้วอยู่ได้นานมากว่าก็ได้

 

          คุณอันเดรพูดทิ้งท้ายไว้เหมือนกับที่หญิงยศเคยได้ยินครูเล้งพูด หรือคุณครูนักกายกรรมมืออาชีพคนอื่นๆ ที่หญิงยศเคยได้เจอก็คือ.. ความเหนื่อยกับความเจ็บปวดทางร่างกายมันเป็นเรื่องปกติของนักกายกรรมอยู่แล้ว ถ้าวันไหนที่เราอยู่โดยไม่มีสิ่งพวกนี้ ก็คือวันที่เราหยุดเล่นกายกรรมไปเท่านั้นเอง เราก็ได้พบกับความสุขของการที่เราไม่ต้องเหนื่อย สุขที่ร่างกายเราไม่เจ็บ แต่ในขณะเดียกัน เราก็จะไม่ได้พบกับความสุขของการได้เห็นความสามารถของตัวเองที่พุ่งทะยานไปข้างหน้า ความสุขที่ตื่นมาแล้วรู้ว่าเราดีขึ้นจากเมื่อวาน สุขที่รู้ว่าเราได้มีสิ่งพิเศษที่เราเพิ่มเติมเข้ามาในตัว

 

          คุณไม่จำเป็นต้องเป็นนักกายกรรมนะคะถึงจะเข้าใจสิ่งเหล่านี้ หญิงยศเชื่อว่าทุกอย่าง ทุกสาขาอาชีพ ทุกกิจกรรม มันมีความเหนื่อยล้า น่าเบื่อ น่ารำคาญในตัวของมันเองอยู่แล้ว ปีใหม่นี้ไม่ต้องตั้งใจว่าจะทำอะไร แต่ลองเปลี่ยนมุมมองมาว่าเราจะทำไหม และจะทำอย่างไรกันบ้างดีกว่า... ทำอะไรก็ได้ไม่ต้องใหญ่โต แต่จงทำอย่างจริงจัง ตั้งใจ สม่ำเสมอและทำให้สุดความสามารถ รู้ว่ามันจะมีอุปสรรค และอุปสรรคที่น่ากลัวที่สุดก็คือตัวเราเอง จงตั้งใจว่าจะเอาชนะตัวเองให้ได้สักตั้ง ไม่ต้องรอว่าสิ้นปีนี้ถึงจะดี

  

          เพราะถ้าคุณแค่ตั้งใจและไม่ยอมแพ้ ลมหายใจนั้นมันก็คือเครื่องหมายของความสำเร็จของคุณแล้ว

 

          สวัสดีลมหายใจใหม่ค่ะ