บันเทิง

'เดอะดาวน์'หนังที่ควรดู

'เดอะดาวน์'หนังที่ควรดู

21 ต.ค. 2558

“เดอะดาวน์” หนังที่ควรดู : คอลัมน์ มองผ่านเลนส์คม โดย... นันทพร ไวศยะสุวรรณ์

 
          วันที่ปิดต้นฉบับ ดิฉันยังไม่ได้ชม “เดอะดาวน์ เป็นคนธรรมดามันง่ายไป” แต่เท่าที่ได้พูดคุยกับ “คุณโหน่ง” วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ และ “น้องเบียร์” ศิรินลักษณ์ ฉลาด สาวน้อยอารมณ์ดีแห่งสตาร์บั๊คส์ หลังสวน ทำให้เห็นความตั้งใจของผู้ชายคนนี้ และรู้สึกถึงพลังของน้องเบียร์ด้วย
 
          “เดอะดาวน์” ภาพยนตร์สารคดีเรื่องแรกของ a day ที่ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตจริงของน้องๆ วัยรุ่นดาวน์ซินโดรม 5 คน ในแง่มุมต่างๆ ที่จะสร้างความเข้าใจ และแรงบันดาลใจให้ทุกคน
 
          จึงไม่เฉพาะพ่อแม่ที่มีเด็กพิเศษที่น่าจะได้ชมเท่านั้น คนทั่วไปก็ควรทำความเข้าใจด้วย
 
          เพราะความไม่เข้าใจ หรือเข้าใจไปเอง ทำให้มีการโยนบาปเกิดขึ้นมาแล้ว หนังจึงอยากจะปูพื้นให้รู้ว่า “ดาวน์ซินโดรม” เกิดจากความผิดปกติทางพันธุกรรม ที่
 
          โครโมโซมเส้นที่ 21 เกินมา 1 เส้น คนปกติจะมีแค่ 2 เส้น จึงทำให้เกิดอาการนี้ ซึ่งเจ้าความผิดปกตินี้มีชื่อว่า TRISOMY 21 ซึ่งมันไม่ใช่ความผิดของผู้เป็นพ่อหรือแม่ ความผิดปกตินี้ เกิดขึ้นได้ในอัตราการเกิดของทารก 1 ต่อ 800 คน หรืออาจมากกว่านั้น เพราะมีบางกรณีที่ทารกที่มีอาการดาวน์ซินโดรม ที่แท้งไปเองในครรภ์มารดา
 
          พอเข้าใจอาการนี้กันแล้ว ทีนี้ขอเล่าถึงที่มาของคนสร้างสักนิด...
 
          คุณโหน่งบอกว่า เขาได้ค้นพบบางแง่มุมที่น่าสนใจของคนที่เป็นดาวน์ซินโดรม จากการเดินทางไปอิตาลี และกลับมาพร้อมความตั้งใจที่อยากจะทำความรู้จักกับคนพิเศษกลุ่มนี้ในบ้านเราให้มากขึ้น และถ่ายทอดเรื่องราวของพวกเขาให้คนทั่วไปได้รับรู้ เขาได้ทำการบ้านอย่างหนัก ปรึกษาผู้รู้มากมาย และใช้เวลาถ่ายทำนานถึง 1 ปีเต็ม!
 
          หนังที่ไม่มีบท ไม่มีตัวแสดงแทน ไม่มีสคริปต์ใดๆ ทุกภาพและเสียงเกิดจากเหตุการณ์จริง และความรู้สึกจริง
 
          คุณโหน่งบอกว่าตามเก็บภาพการใช้ชีวิตปกติของพวกเขาและเธอในทุกวันๆ จึงมีฟุตเทจมากมายมหาศาล ที่สำคัญน้องๆ ทั้ง 5 คน แม้จะเป็นคนพิเศษเหมือนกัน แต่แต่ละคนมีชีวิตที่ช่างแตกต่างกันเหลือเกิน
 
          ในตัวอย่างได้เห็นวิถีที่ไม่เหมือนกัน มีทั้งทำงาน เรียน แข่งกีฬา
 
          เห็นเทรลเลอร์ที่สัมภาษณ์ความรู้สึกพ่อแม่ของน้องๆ แล้ว ยกนิ้วให้ความรัก ความเสียสละ ความอดทนที่ทุ่มเทในการเลี้ยงดูลูกๆ อย่างถึงที่สุดจริงๆ
ความน่าสนใจไม่ได้มีเพียงน้องเบียร์ ที่ดิฉันได้สัมผัสในความน่ารักเท่านั้น คุณโหน่งเล่าว่า ยังมี “น้องเแพน” กมลพร วชิรมน สาวซ่าอารมณ์ดีแห่ง AIS
ผู้ใฝ่รู้ เธอชอบอ่านวรรณกรรมไทย และยิ่งน่าทึ่งเข้าไปอีก เมื่อรู้ว่าแพน เป็นสาวดาวน์ซินโดรมคนแรกที่สามารถคว้าปริญญาตรี จากมหาวิทยาลัยกรุงเทพได้ เป็นยังไงล่ะ!
 
          ส่วนหนุ่ม “แบงค์” สุทธิพศ กนกนาค สุดหล่อแห่งร้านเสื้อผ้า Uniqlo พระเอกคนนี้ยกให้ความตรงต่อเวลา ไม่เคยเข้าทำงานช้าแม้ครั้งเดียว หรือแม้แต่นาทีเดียวก็ไม่เคย ทั้งที่่ขึ้นรถเมล์ไปทำงาน! งานที่ทำก็ใกล้เคียงกับความฝัน คือแบงค์อยากเป็นนายแบบ ได้เดินแบบสักครั้งเถอะ ถือว่าฟินแล้ว
 
          แต่พอถามถึงความฝันใหญ่ๆ แบงค์ก็ทำให้เราอายได้เหมือนกัน...เขาบอกว่าอยากเก็บเงินไว้ ทำบ้านใหม่ให้พ่อแม่!
 
          “เป็นคนธรรมดามันน้อยไป” จริงๆ เห็นด้วยเลยกับชื่อที่คุณโหน่งตั้ง
 
          ยังมีคู่แฝด “ออม-อัน” อรนิภา และอติญา กาญจนศิริ นักกีฬาบอชชี่เหรียญทอง สเปเชียล โอลิมปิก (คล้ายกีฬาเปตอง) คู่หูคู่ฮาที่พูดน้อยต่อยหนัก ว่ากันว่าเธอทั้งสองมักจะมีคำตอบพิเศษให้เราได้ทึ่งเสมอ
 
          งานนี้ ขอเอ่ยชื่อ พิสุทธิ์ มหพันธ์ ผู้กำกับและโปรดิวเซอร์รายการโทรทัศน์ ที่มาหน้าที่กำกับภาพยนตร์ ที่ทำให้ฟุตอันมากมายหดสั้น แต่อิ่มในความรู้สึกเพียง 1 ชั่วมงครึ่ง
 
          ก่อนกลับ คุณโหน่ง มอบหนังสือให้ดิฉัน ชื่อว่า “เป็นคนธรรมดามันง่ายไป” บันทึกความรู้สึก-นึก-คิด จากกองถ่ายภาพยนตร์ เดอะดาวน์ โดย กตัญญู สว่างศรี ให้มานอนอ่านก่อน
 
          ซึ่งดิฉันคิดว่า ทั้งหนังและหนังสือ ที่มาจากเรื่องนี้ทำให้เรารู้สึกได้ไม่ต่างกัน นั่นคือ เราจะเข้าใจ “คนพิเศษ” มากขึ้น เขาก็คือคนธรรมดาเหมือนกับเรา เพียงแต่ว่าทำอะไรช้ากว่าคนทั่วไป สิ่งสำคัญที่หนังอยากจะบอกคือ เมื่อเราไม่เห็นต่าง เราจะเข้าใจ และยอมรับกันมากขึ้น น้องๆ ทั้ง 5 คน ไม่เพียงเป็นตัวแทนบอกเล่าสิ่งที่พวกเขาเป็น แต่ยังสะท้อนให้เราเห็นและคิดได้ว่า ไม่ว่าแต่ละคนจะเป็นอย่างไร ทุกคนล้วนไม่ต่างกัน และไม่เฉพาะคนที่เป็น “ดาวน์ซินโดรม” เท่านั้น ผู้พิการด้านอื่นๆ หรือคนปกติทั่วๆ ไป เราก็ไม่ควรรังเกียจกัน ความเข้าใจและเห็นอกเห็นใจกัน จะทำให้โลกน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ
 
          คุณโหน่งทิ้งท้ายวันนั้นว่า ตลอดเวลาที่ทำหนังเรื่องนี้ เขา (โคตร) มีความสุข เป็นงานที่เขารักอีกเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว
 
          ถึงว่า หลายคนที่ไปดู บอกตรงกันว่า “เป็นหนังร่าเริงที่สุดแห่งปี”
 
          ดิฉันว่า คงต้องรีบหาเวลาไปดูมั่งแล้วล่ะ ไม่งั้นเชยแย่
 
........................................
(หมายเหตุ “เดอะดาวน์” หนังที่ควรดู : คอลัมน์ มองผ่านเลนส์คม โดย... นันทพร ไวศยะสุวรรณ์)