ขบคิดขีดเขียน:'ทัวร์หอยทาก....' | คมชัดลึก

 

 

          เพิ่งกลับมาจากการเดินทางท่องเที่ยวยุโรปค่ะ ฟังดูสวยหรู แต่สภาพความเป็นจริงคือยังหลงเวลาอยู่เข้าขั้นหนัก กลางคืนไม่นอน กลางวันง่วงงุนเอาเรื่อง แต่ต้องยอมรับค่ะว่าการเดินทางครั้งนี้ให้แง่คิดอะไรมากทีเดียว 

 

          อย่างแรกที่ได้เรียนรู้จากการเดินทางครั้งนี้ก็คือ... เราเริ่มแก่เบาๆ ไอ้การลากกระเป๋าเดินทางวิ่งขึ้นรถไปในอากาศอันหนาวเหน็บ แถมบางสถานีมีเวลาให้เราเปลี่ยนขบวนเพียงแค่สิบนาทีเท่านั้น เวลาจะมองหาทางลาดหรือลิฟต์นั้นไม่มี ถ้าไม่อยากตกรถไฟก็ต้องยกมันขึ้นลงบันไดเรานี่แหละ วิ่งเข้ามาเก็บกระเป๋าแล้วลงนั่งได้ สองผัวเมียก็ต้องขอเวลานอกนั่งเงียบๆ ควบคุมลมหายใจให้กลับสู่ภาวะปกติ ขอบคุณตัวเองที่ออกกำลังกายและควบคุมอาหารตั้งแต่วันที่ยังไม่แก่ การเดินทางครั้งนี้มันคือคำตอบต่อการใช้ชีวิตของเราอย่างแท้จริง

 

          หญิงยศกับสามีตั้งชื่อทัวร์ของเราครั้งนี้ว่า “ทัวร์หอยทาก” ค่ะ คือเราจะไม่รีบร้อน เราจะค่อยๆ ไป ข้อดีของการเดินทางตอนเด็กๆ คือเราจะเต็มไปด้วยพลัง เราจะออกสำรวจทุกซอกทุกมุม เราจะเห็นเมืองทั้งเมืองให้ได้ภายในทริปนี้ทริปเดียวนี่แหละ เราพุ่งไปข้างหน้าพร้อมคำวิจารณ์ “เฮ้ย ที่นี่สวยอ่ะ” “ตรงนี้ไม่เห็นสวยเลย สู้ที่นู่นไม่ได้” “เฮ้ย ไอติมอันนี้อร่อย” “แหวะ สปาเกตตีที่นี่ไม่ได้เรื่องเลย สู้เมืองที่แล้วไม่ได้” การเดินทางอย่างรวดเร็วนั้นสนุกและคุ้มค่า แต่บางครั้งเราก็เผลอนึกเปรียบเทียบที่นู่นกับที่นี่ อาหารเมืองนั้นกับเมืองนี้ เปรียบเทียบมากเสียจนเกิดที่รัก ที่ชังกันไป ชอบเมืองนั้น ไม่ชอบเมืองนี้ ชอบอาหารที่นี่ ไม่ชอบอาหารที่โน้น...

 

          ทัวร์หอยทากของสองผัวเมียในคราวนี้สอนอะไรหญิงยศเยอะค่ะ เราเริ่มต้นที่ฤดูกาลของเห็ดทรัฟเฟิลในเมืองมิลานของอิตาลี ทุกร้านที่ไป อาหารทุกจานจะถูกปรุงมาอย่างเต็มที่ มีทรัฟเฟิลเป็นตัวเลือก หน้าตาการตกแต่งจานมันคือความสมบูรณ์แบบ มันเป็นงานศิลปะ มันผ่านกระบวนการคิด และการออกเดินทางของผู้ปรุงอาหารมาอย่างโชกโชน พอเราเดินทางมาถึงสวิตเซอร์แลนด์ ประเทศที่สวยงามหมดจดไปทุกกระเบียด ทุกหย่อมหญ้า ทุกตารางนิ้ว เมื่อเราสั่งอาหาร เราจะได้อาหารที่เป็นชิ้นเป็นอัน เป็นน้ำเป็นเนื้อ ไม่ปรุงแต่งมาก ไม่จัดแจงจัดจาน มีความดิบดุอยู่มาก ถ้าเป็นสมัยก่อน เราก็คงคิดว่าว่า “อาหารที่อิตาลีอร่อยกว่า” แต่ทัวร์หอยทากคราวนี้สอนให้เราหยุดคิดเปรียบเทียบค่ะ การออกเดินทางอาจไม่ได้หมายถึงการพุ่งทะยานไปข้างหน้าเสมอไป แต่มันสอนให้เรา “หยุด” หยุดแล้วมองรอบๆ ตัวว่าเราอยู่ที่ไหน หยุดแล้วมองว่าประเทศนี้เป็นอย่างไร อยู่กับประเทศที่เราอยู่ ไม่ได้อยู่กับประเทศที่เราผ่านมา... หญิงยศเห็นประเทศสวิสในอาหารของเขา จริงจัง จริงใจ ไม่ปรุงแต่งมาก ดิบแบบธรรมชาติ ยังไงยังงั้น ไม่ต้องคาดเดา สวยคือสวย หิมะคือหิมะ ชีสคือชีส เนื้อคือเนื้อ... คิดได้อย่างนี้ก็ได้แต่ยิ้ม แล้วหยิบส้อมขึ้นมาม้วนเส้นพาสต้าร้อนๆ อุ่นชุ่มไปด้วยเนยขึ้นมาเข้าปาก แล้วจิ้มเนื้อลูกวัวที่ตุ๋นมาในซอสไวน์แดงรสชาติเข้มข้นตามเข้าปากมา ยอมรับว่าอร่อยมากค่ะ อร่อยด้วยรสชาดแท้ๆ และอร่อยด้วยการหยุดเปรียบเทียบ ทัวร์หอยทากของเราไปช้าๆ อยู่กับปัจจุบันขณะ ไม่คาดหวังเปรียบเปรย ไม่คาดหวังอิตาลีที่สวิส ไม่อยากให้ฝรั่งเศสเหมือนญี่ปุ่น เรียนรู้ความไม่คุ้นด้วยการเปิดใจ เหมือนกับที่พุทธศาสนาสอนว่าอย่าไปโกรธที่หมูไม่เป็นหมา กาไม่เป็นไก่ การที่คิดได้อย่างนี้ทำให้เรารู้สึกว่าต่อไปนี้ไปเที่ยวไหนเราก็คงสนุก กินอะไรก็คงอร่อย 

 

          ขอบคุณการเดินทางอย่างช้าๆ ที่ทำให้เราได้หยุดคิดพิจารณา ได้มองเห็นวิวข้างหน้าอย่างชัดเจน ได้เรียนรู้ยอมรับ ได้ปรับทัศนคติ...

ทัวร์หอยทากของสองผัวเมียอาจไม่ได้เห็นทุกสถานที่สำคัญในเมืองนั้นๆ แต่เราเชื่อว่าเราได้มองเห็นบางสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่า... เราได้เห็นหัวใจของเมืองและเราได้เห็นการเดินทางจากการเดินทางของเราเอง...

 

 

.......................................

(หมายเหตุ 'ทัวร์หอยทาก....'  : คอลัมน์ ขบคิดขีดเขียน โดย... หญิงยศ)