พรมแดนของโลกมายา -ตำนานของ 1900 | คมชัดลึก

หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าโดยตัวละครที่มีชื่อเล่นว่า ดอนน์ ที่เรียกตามยี่ห้อทรัมเป็ตของเขา ชื่อจริง แม็กซ์ ทูนี่ย์ หลังจากที่ผละจากการใช้ชีวิตเล่นดนตรีบนเรือเดินสมุทรชื่อ เวอร์จิเนียน เล่าให้ชายสูงวัยเจ้าของร้านขายเครื่องดนตรีที่เขาเอาทรัมเป็ตไปเสนอขาย พอตกลงราคาขายกันเรียบร้อย เขาขอเล่นมันเป็นครั้งสุดท้าย บทเพลงที่เขากำลังเล่นอยู่นั้นเผอิญสะดุดหูเจ้าของร้าน เขาหยิบแผ่นเสียงเก่าขึ้นมาเล่น มันเป็นเพลงเดียวกัน และนี่คือที่มาของเรื่องเล่าของชายที่ชื่อ ไนน์ทีนฮันเดรด (1900) นักเปียโนยอดฝีมือไร้สัญชาติ ไร้แผ่นดินเกิด โลกของเขาคือโลกลอยน้ำเรือเดินสมุทรเวอร์จิเนียน ซึ่งเขา เกิด โต และตาย บนเรือลำนั้น โดยไม่ย่างก้าวขึ้นบนบกแม้สักครั้ง เรื่องราวชีวิตของ 1900 ถูกเล่าต่อกันมาว่าในปี ค.ศ.1900 เด็กทารกเพศชายคนหนึ่งถูกทิ้งบนหลังเปียโน ถูกพบโดย แดนนี่ ช่างเครื่องผิวดำชาวอเมริกัน เขาตั้งชื่อให้เด็กชายว่า ที.ดี.เลมมอนส์ 1900 เวลาผ่านไป 8 ปี แดนนี่ประสบอุบัติเหตุจากการทำงานจนเสียชีวิต ทิ้งให้เด็กน้อยใช้ชีวิตบนเรือตามลำพัง ตลอดช่วงเวลานั้นเด็กชายน้อยเดินทางระหว่างยุโรปกับอเมริกา ไม่น้อยกว่า 50 ครั้ง เด็กชาย 1900 เรียนรู้ดนตรีจากการเข้าไปแอบดู ฟัง ในห้องเต้นรำ สายตาของเขาเพ่งไปที่เปียโน ค่ำคืนหนึ่งเขาย่องแอบไปเล่นเปียโน เสียงดนตรีปลุกแขกบนเรือมามุงดูเขาด้วยความตื่นตะลึง เรื่องเล่าย้อนกลับไปที่ร้านขายเครื่องดนตรี แม็กซ์ นักดนตรีคนต้นเรื่องถามถึงการได้มาของแผ่นเสียงปริศนาแผ่นนั้น ชายแก่ตอบว่าเขาเจอมันซุกอยู่ในเปียโน แม็กซ์จึงเริ่มเล่าเรื่องราวที่เขาไปใช้ชีวิตบนเรือ มิตรภาพของเขากับ 1900 บทสนทนาของทั้งสองคนตอนที่ 1900 ถามว่า “มาจากนิวออร์ลีนส์ใช่ไหม ฉันรักเมืองนั้นมาก” แล้วก็พรรณนาถึงทัศนียภาพ ดิน ฟ้า อากาศ ทั้งๆ ที่แม็กซ์ต่างก็รู้ดีว่าเขาไม่เคยไปมาก่อน การเล่าเรื่องแต่ละช่วงจะย้อนมาสู่ช่วงเวลาของผู้เล่า ณ ท่าเรือโดยสาร ซึ่ง ณ เวลานั้นเรือเวอร์จิเนียน ถูกปลดระวางอยู่ในสภาพร้าง แต่แม็กซ์เข้าใจว่าเพื่อนรักของเขา นาย 1900 ยังแอบซ่อนอยู่บนเรือ แต่ไม่มีใครยอมเชื่อ อีกไม่ช้า จะมีการระเบิดเรือลำนี้ทิ้ง แม็กซ์เล่าย้อนถึงอัจฉริยภาพทางดนตรีของเพื่อนเขาต่อ เขาเคยถามเพื่อนว่า ทำไมไม่ยอมขึ้นจากเรือบ้าง สักครั้ง ไปดูโลกให้เห็นเต็มตา...แค่ขึ้นสะพานเรือก็ถึง ชายชาวไร่อีกคนหนึ่งที่เข้ามาพูดคุยกับ 1900 เขาพูดถึงเสียงกู่ร้องของทะเล ชีวิตคือสิ่งที่ดี เปลี่ยนชีวิตใหม่ เริ่มต้นใหม่ จนกระทั่งวันหนึ่ง เจลลี่ โรล มอร์ตัน นักดนตรีแจ๊สชื่อดังมาขอท้าดวลเปียโนกับเขาบนเรือ ผลลงเอยว่า ต้องเดินคอตกลงจากเรือไป ฉากช่วงนี้ตื่นเต้นและน่าลุ้นดี วันหนึ่งระหว่างการบันทึกเสียงบนเรือ เขาได้พบกับสาวน้อย และเป็นแรงบันดาลใจให้เขาแต่งเพลง จนทำให้แม็กซ์เข้าใจว่าเขาเคยคิดจะขึ้นบกเพราะผู้หญิง บทสนทนาระหว่างแม็กซ์กับ 1900 ในช่วงเปิดแผ่นเสียงใต้ห้องเรือร้าง ซึ้งและสะเทือนใจมาก ตอนจบพอเจ้าของร้านรู้ว่า แม็กซ์เป็นคนเอาแผ่นเสียงซ่อนไว้ในเปียโน เขาพูดว่า งั้นนายก็ไม่ใช่คนไร้ค่า เรื่องดีๆ อย่างนี้ มีค่ากว่าทรัมเป็ต แม็กซ์จากไป นักดนตรีคนใหม่เดินเข้ามา "วีระศักดิ์ สุนทรศรี"